Dzisiaj było prawdziwe święto geocachingu. Dzień z keszami rozpocząłem o 10:00 a skończyłem Halloweenowym eventem grubo po północy. Niektóre kesze zdobywałem samodzielnie, niektóre w małych podgrupach. Pogoda dopisała znakomicie.

Miejsce klimatyczne.... Wyobraźnia działała.... W łóżku to czysta przyjemność...

I nie wiem czemu tak niewielu keszerów wybrało się po tak wspaniałego kesza?

Dzięki i ode mnie gwiazdka!

Obrazki do tego wpisu:

Rzadkie wizyty...

Hello,

Trzeba było nadrobić zaległości. Poszło gładko, nikt nie przeszkadzał :)  Pzdr, Wojtek

Z ygrekiem. Dziękuję.

Zatęskniliśmy za Marianem. Choooch chyba bardziej. Więc korzystając z pięknej słonecznej niedzieli zapakowaliśmy się w keszowóz i ruszyliśmy na spotkanie z naszym ulubionym Geocelebrytą. Dobrze, że kilka gwiazdek miałem w zanadrzu, bo Marianowi ich nigdy nie skąpię :)

Czwarty przystanek: Kesz znaleziony w pierwszym sprawdzonym miejscu, którego jednak nigdy byśmy nie sprawdzili, gdyby nie ostatni komentarz Autorki. No to było megawredne, ale w sumie, już po wszystkim doszedłem do wniosku, że przecież jest napisane wprost, gdzie szukać XD.

Czemu dopiero teraz to wydaje sie tak oczywiste??? Ech...

Machael50 - ten Marian jest w łóżku.  Bo tak lubi. 

Ach, ten Marian! Po wejściu do jego lokum na każdym kroku napotykałem części ubrań jego kolejnych towarzyszek. Widziałem też, w jakim stanie Marian zostawił łóżko - ledwo zipie. Nie dziwne, wiadomo, że działo się tu sporo. Niestety, samego kesza nie zlokalizowałem, ale też przejrzałem chatkę dość pobieżnie. Pewnie kiedyś tu wrócę i obejrzę ją dokładniej. Dzięki za kolejną przygodę z Marianem.

Hello,

Wiemy, gdzie jest kesz, wrócimy. Aktywność młodzieży z sąsiedztwa sprawiła, że nie chcieliśmy robić zbędnego rumoru. Pzdr, Wojtek

a nie zgubił tam ktoś okularów rowerowych?

Znaleziono podczas pochmurno-deszczowej psio-wędrówki z Guzowa do Skierniewic. Patrząc na atrybut skrzynki spodziewałem się miejsca ukrycia na myśl o którym będzie na ciele występować gęsia skórka albo przynajmniej zimne poty. Wychodząc z tego założenia zacząłem penetrować miejsca o coraz większym stopniu trudności aż doszedłem do "ściany" w postaci dachu o nieznanej wytrzymałości... i stojąc już na tym dachu przyszło lekkie opamiętanie... a może jednak jestem nie tam gdzie trzeba? A może jednak jestem tylko nie widzę tego co powinienem zobaczyć? To może jednak zrobię jeszcze dwa kroki... i wtedy przyszła mi do głowy natrętna myśl, żeby zadzwonić... i ta natrętna myśl była na tyle natrętna, że zadzwoniłem... Podsumowując: na co komu rozum skoro go nie używaDziękuję za sprowadzenie na ziemię, dosłownie ;)

FTF - szczegóły pozniej