Zaparkowałem za ostatnimi budynkami i dalej piechotą. Początkowo zaszedłem za daleko, ale szybko naprawiłem błąd, zawróciłem i skręciłem w odpowiednią ścieżkę wiodącą mnie w las i do kesza. 

Korzystając z „okna pogodowego” w chłodny i deszczowy weekend majowy wyruszyliśmy w doborowym towarzystwie z julqa5 (córka) i pomocnikiem (moja żona) na poznawanie najciekawszych krajobrazowo, historycznie i architektonicznie miejsc w okolicach Brzozowa wskazanych głównie przez TajemnicePodkarpacia.

Miejsce śmierci majora Żubryda –udało się trafić na właściwą drogę, którą udało się dojechać keszowozem pod sam krzyż. Dobrze, że było sucho, bo po deszczu bez 4x4 by tu chyba nie dojechał. Ciekawe miejsce. Keszyk przetrwał zimę w dobrym stanie. Znaleziony bez problemu.
Miejsca pamięci pomordowanych Żydów w Brzozowie – warto czytać wpisy poprzedników . Dzięki temu wiedziałem, że nie warto wybierać marszu na azymut, tylko grzecznie wyznaczona ścieżką. Na początku kordy szalały, ale ustabilizowały się idealnie w miejscu ukrycia.
 
BRZOZÓW – PANORAMA – byłem sceptycznie nastawiony, czy coś tutaj znajdziemy , bo prawie 2 lata mija od ostatniego wpisu. Trójnóg namierzony, nogi pozarastane, trzeba było pomysłu jak się do nich dobrać, ale okazało się, że julqa5 szukała pod właściwą nogą;). Keszyk przetrwał w zadziwiająco dobrym stanie. Żeby zobaczyć Panoramę trzeba zejść trochę niżej, ale widok piękny, polecam.
 
A20 Stara Wieś Parnas – tutaj najwięcej czasu straciliśmy na odnalezienie właściwej drogi, żeby dojechać najbliżej jak się da. W końcu udało się, zostawiliśmy keszowóz koło ostatniego, przy wybranej dróżce, domu (za pozwoleniem gospodarza) i ok. 400 metrów na azymut. Na szczęście pola i las jeszcze nie pozarastały więc można było spokojnie wspiąć się na szczyt. Keszyk szybko zlokalizowany, a w nagrodę znaleźliśmy drewniaka . Powrót też „na przełaj” i w drogę.

TajemnicePodkarpacia - dzięki za pokazanie ciekawych miejsc. Innym autorom skrzynek też dziękuję.

O ile człowiek byłby uboższy w wiedzę i doznania estetyczno – kulturowe gdyby nie ta zabawa.

Wdrapaliśmy się tu od wschodu. Wspólnie z Paulinką. Dzięki.

Offroadowa jazda z rowerami na bagażniku;) Potem krótka przechadzka. Sarniaki są nawet o tej porze roku.

Wypad pod roboczym tytułem "rzućmy wszystko I jedźmy pokeszować w Bieszczady!". Z Gagusiem, dzięki!

17 października 2018 11:59
Ale tu pełno "latających kleszczy", czyli strzyżaków sarnich. Nie są tak zjadliwe jak kleszcze, ale to też gadziny.
Miły spacer.
TFTC