Niestety nie udało się. Miejsce obszukałem wszerz i wzdłuż, bo nikt mnie nie niepokoił. Głowy nie dam, że go tam nie ma, bo nie właziłem pod każdą podłogę. Porównując stan dzisiejszy ze zdjęciami podpiętymi pod logi to brakuje dużej części tej machiny stojacej na środku - został jedynie jej dolny fragment, po tych dźwigniach śladu nie ma, piec zdewastowany kompletnie. Reszta urządzeń stoi, ale widać, że im też się dostało w kość. A podłoga licha, ale jakoś daje radę. Generalnie miejsce fajne i na uboczu - takie lubię. Będę obserwował i jeśli komuś się uda znaleźć to napewno wrócę.

Przy okazji dla kolejnych poszukiwaczy myślę istotne info. Ja również szedłem od przejazdu kolejgowego torami i generalnie było ok, ale w powrotnej drodze już trochę dalej w drodze do zamku Goraj nadjechał pociąg towarowy także trzeba uważać, bo linia czynna aczkolwiek nie wiem jak często cokolwiek tędy jeździ,

Dzięki za kesza

Kesz zdobyty wspólnie z bodziu79!Duża ciekawostka!TFTC

Wspólnie z ladybird78!Nie wiedzieliśmy którą drogę wybrać, ale po analizie wpisów i prób "podejścia" wypadło na drogę rredana... To był dobry wybór, nikt się nie interesował co my robimy tu...Bardzo zadbana okolica :-)TFTC

I pomyśleć, że o mały figiel z tej stacji bym korzystał przynajmniej dwukrotnie w tygodniu. Przez trzy lata do czasu zawieszenia ruchu pasażerskiego w październiku 1993 roku. Dziś byłaby to więc wizyta sentymentalna, a zamiast tego stała się przyczynkiem do snucia wizji o alternatywnych wersjach historii, bo w prawdziwej zamiast na dojazdy linią nr 206 i pobieranie wiedzy leśnej przy OP89UX  padło na 367 i OP6E5A. Po lekturze logów okazało się, że podjechaliśmy na waypoint i krótka wizyta za sprawą tych samych piesków i drzwi zrezygnowaliśmy z parkowania. Ale obejrzawszy imponujący dworzec, wszak niegdyś węzłowy - kto by dziś tak o nim pomyślał - i poszukaliśmy mniej inwazyjnej lokalizacji. Zamiast rodajjowego skrzyżowania wybraliśmy nie wadząc nikomu betonowe miejsce  postojowe na N 52° 51.921' E 16° 29.398'. I dalej spacerkiem po torach. Widać, że zgodnie z tym, co napisano w artykule w Kurierze Kolejowym mieszkańcy dworca dbają jak mogą o infrastrukturę, bo tory i "pobocze" pięknie wykoszone. Podobały nam się kształtowe semafory, naciągacze, przekładnie i sama nastawnia choć już zrujnowana. Zabawy miałem i tak mnóstwo, przydałby się ktoś, kto by wytłumaczył szczegółowo co i jak chociaż ogólne pojęcie oczywiście mieliśmy. Ze zdjęć znalezionych w sieci wynika, że trzeba było jeszcze przejść się do wieży ciśnień i BZ2, bo ponoć większa i zachowana w lepszym stanie. Trzeba będzie tu jeszcze wrócić. Miejsce ukrycia kesza podobało się bardzo, sam kesz również. Leci reko! Okolica z keszy co prawda wyczyszczona ale i tak mam mocne postanowienie powrotu! TFTC!

Obrazki do tego wpisu:

BZ1

Oficjalny waypoint pozwala obejrzeć stację, jednak na punkt startowy, wobec obecności mieszkańców średnio się nadaje. Podjechaliśmy więc w miejsce alternatywne.

N52° 51.926' E16° 29.348'

Stąd po torach spacerek jest bardzo przyjemny, wprost do nastawni. Wielkie dzięki za wypatrzenie miejscówki i schowanie skrzynki, inaczej byśmy tu wcale nie trafili.

TTF.

Trzeba mieć zdolność do wyszukiwania takich miejsc. ;-)

Malownicza stacyjka, interesująca nastawnia i widać, że czasami tam rzeczywiście coś się dzieje, bo tory pracowicie wykoszone w okolicach rozjazdu.

Nas powitał tylko jeden piesek, ale aż zwijający się z radości, gdy się do niego przyjaźnie zagadało i pogłaskało. :-)

Spacer torami przyjemny, mimo intensywnie operującego słońca, ponieważ okolica ukwiecona dziką różą, czarnym bzem i łubinem wśród soczystej zieleni - było czym się zachwycać, zwłaszcza, gdy spojrzało się za siebie i zobaczyło piękny stacyjny budynek wśród tego bogactwa barw.

Nastawnia lekko nas zmroziła ;-)  zwłaszcza ta podłoga w przedsionku, załamana z rozpaczy lub starości.

Dziękujemy za bogato wyposażoną skrzyneczkę, bardzo pomysłowo schowaną i za pokazanie tego istotnie niezwykłego miejsca. :-)

Na waypointowym parkingu przywitały mnie dwa psy, które nie sprawiały wrażenia pokojowo nastawionych. Dodatkowo otwarte drzwi do budynku spowodowały, że znalazłem alternatywny parking i zaatakowałem od strony przejazdy kolejowego. Spacer też był miły koło mocno zarybionego stawu wprost do słupa. Dusza poszukiwacza zaprowadziła mnie do budynku nastawni i mimo pływającej podłogi udało się znaleźć kesza.

FTF zdobyty w wielkich trudach. Ale wszelkie trudy zrekompensował cudny spacer torami, zachowane semafory kształtowe no i ta wisienka na torcie w postaci opuszczonej nastawni z różnymi artefaktami kolejowymi. Och, uwielbiam takie klimaty. Zielono mi. ;-)

FTF! Jak nowy kesz kolejowy, to trzeba jechać. Krótki spacerek i dotarliśmy na kordy, sporo zeszło na szukanie, nawet trzeba było małej pomocy. Ale ostatecznie się udało. Miejscówka świetna, pozostałości nastawnicze w budynku robią duże wrażenie, wyglądają jakby zostały opuszczone całkiem niedawno. Zdecydowanie warto się tutaj wybrać, zostawiam zielone.

Obrazki do tego wpisu:

Kolejowe pozostałości