Na początku zastanawiałem sie jak sprawę ugryźć. Katem oka w narożniku postrzegłem w dachu otwór po rynnie. Świetne miejsce na podtrzymanie się. Jak już ręką tam sięgnąłem, wyczułem na całej krawędzi dachu cudownie wyprofilowany uchwyt.

Zanim pomyślałem co dalej, już byłem na górze. Jakoś tak odruchowo. 

Dzięki za kesza. Razem z LadyMoon.. 

Tu była praca zespołowa - Charon się wspinał, bo lubi a ja robiłam zdjęcia. Nim zdążyłam złapać ostrość -  kesz już był przy mnie i czekał na wpis. Ja nie wiem, jak to niektórzy robią , ale potrafią wchodzić do góry po gładkich, pionowych ścianach... :)

Sam obiekt cudowny, i te komory podziemne, a jaka akustyka.... Od razu nam się skojarzył z moją gdyńską Łzą dla cieniów minionych - OP7720.

A widoki jakie stąd piękne... nie chciało się nam stamtąd absolutnie wychodzić, ale czas naglił, więc trzeba było dosłownie i w przenośni "zejść na ziemię".

Dziękuję bardzo, wraz z Charonem.

Obrazki do tego wpisu:

Widoczki

Wspinaczka

Eeee tam, Magda, Mati lubi takie atrakcje :-). nie mniej nie polecamy kopiować :-)

No tu już nieco trudniej. Zorganizowałem logistykę, wymyśliłem sprytny plan podjęcia kesza, znalazłem miejsce dla zamocowania liny a Crazyol po prostu przyszedł na gotowe i po prostu podjął. Dzięki.

Hrabia świetnie to skwitowała, rzeczywiście bez niego byłoby ciężko podjąć ta skrzyneczkęCo do miejsca to obiekt wyłonił się znikąd podczas spaceru laskiem i to niezłych rozmiarów aż zaciekawiło mnie skąd i dlaczego. Potem przyszedł czas na kesza o niższym poziomie trudności a później na opracowanie najlepszego dojścia pod kesz właściwy. Jeden z towarzyszy z wybitym barkiem na innym keszu tu ze smutkiem chyba nam towarzyszył ale wspomagał ja tylko się da. Przytaszczyliśmy sprzęty to też je wykorzystaliśmy aby było fajnie ale też bezpiecznie, tak też polecamy zdobycie kesza bo po co ryzykować tym bardziej w środku lasu. Najgorsze w zdobywaniu okazały się ..pokrzywy już przy samym wejściu na dach, aż Krejzol wydał wielkie okrzyki a my na dole się śmialiśmy. Było fajnie i bezpiecznie i szczerze nie potrafiliśmy zrozumieć przy całym szacunku jaki mamy, jak można było tam "wrzucić" swoje dziecko i mam nadzieje, ze nikt inny nie wpadnie na taki "genialny" pomysł przy tym keszu ani innym bo po co kusić los.

Mam nadzieję, że i mi uda się podjąć kesza. Na obecną chwilę gratuluje tylko odwagi zdobywcom :)

Wejść jakoś wlazłem. Ale co teraz??? W sprawnym zejsciu przeszkadzał brzuch i brak widoku na to gdzie oprzeć nogi. 

Na szczęście na dole czekał wesker i łapał dyndające kulasy ;) 

Samodzielne podejmowanie tej skrzynki - mocno sugeruję z zabezpieczeniem. 

Keszyk prawie jak czubek na choince. Wiedzieliśmy gdzie należy się po niego wybrać. Fajna miejscówka. Niestety brak śniegu ze spoileraDzięki.

Leśna extrem w duecie z Matim. Najtrudniejszy kesz ścieżki. Ale co to dla nas.  Po prostu wrzuciłem Matiego na dach ;-). Sprzętu nie używalim :-). Fajnie! Dziękujemy.

Tutaj same przygodyNajpierw po drodze dzwoni telefon i przeszedłem daleko za kesza.  No to powrót , obczajka budowli i hmmm.... trochę lipa, bo Niemen łobuz  dyskryminuje gości z moim wzrostem :D  I tu pierwszy raz w czasie podejmowania założyłem linę asekuracyjnąNu pagadi wołk!  Teraz tylko zejść  :D