Brr, Żona i dziecko w domu, nie odważyłem się ryzykowac dla jakiegoś pojemnika.

Obok poproszę o wykopanie otworu dla nieco szerszych hihi. Nawet nie próbowałem będąc sam.

Leci zielona.Ciężko się wydostać

Lepiej zdobywać w min. dwie osoby - wejść łatwo, wyjść już nieco gorzej. Ronja dobrze to podsumował w swoim wpisie.
Przelot po Oderstellung w miłym towarzystwie Dzięki za kesza, pozdr.

Hello,

Dwa dni z "Oderstellung" (czasem zmieniającą się w "Woderstellung", stale będącą "Tańcem z kleszczami"). Bunkry, schrony, przyroda, dobre towarzystwo. Było co robić.

Dyskusja w logu jakaś taka zaczepna  Bardzo ciekawy kesz, jeden z trzech na dzisiejszej trasie, gdzie warto było sobie przypomnieć co nieco o pokonywaniu wąskich otworów/korytarzy. Techniki wejścia/wyjścia w sumie bardzo dowolne, jednak daje się we znaki ograniczenie przestrzeni do manewrowania i mała stromizna. Na dół wyszedł piękny ślizg, z powrotem dało się wypchnąć na plecach z wykorzystaniem kombinacji mostka ze stania, blokady, podciągnięcia i capnięcia za brzegi otworu. Potem odrobina wysiłku i po wszystkim. Reasumując: samemu się da, chudzi mają lepiej, grubsi nie wlezą, po deszczu będzie źle (ale jeśli się weźmie coś w rodzaju kolców asekuracyjnych - np. dobry nóż, zaostrzone grube kijki, to przy chłodnej głowie ze spokojem się wylezie). Jeśli pójdzie się we dwoje lub w grupie, zabierze np. kawałek linki, to już miód malina  Na dole jest woda, więc trzeba pamiętać o woderach. Myśmy nie pamiętali i trzeba było się bujnąć kawałek do auta.

Zaniepokoił nas wpis wallona1 o Wrzosie. Że niby nie dożyje jesieni ? Profilaktycznie zadzwoniliśmy do niego - żyje, ma się dobrze i zamierza dociągnąć do jesieni, ale życia, nie 2017

Pzdr, Wojtek

@ wallon1

No to my mieliśmy wody do połowy łydki czyli poziom wody tutaj zmienny jest

... morał z tego taki, że trzeba być przygotowanym na wszystko, a przede wszystkim zachować zdrowy rozsądek !!!

Hej Wrzos, GRATULACJE. W tym tempie nie dotrwasz do jesieni :).

Czy możesz coś dopisać o bezpieczeństwie. Ja byłem sam i nie mogłem wyjść; dopiero jak wadłem na patent czołgającej się dżdżownicy - udało się. Zapomniałem sprawdzić, czy od wewnáttz, przez podmurowane otwór, jest zasięg.

Potwierdź, zaprzecz albo coś dodaj swojego. Ostatnio Ktoś się nabijał z mojej uwagi dotyczącej jakiegoś tam bunkra; ja wchodziłem, jak wody było po moje cy-coś-ki (cholernie zimno, aż po dreszcze), a Ktoś wchodził, jak wody było do połowy uda. A przecież nie zawsze musi być łatwiej.

Właśnie wymyśliłem, że do 655 lepiej nie wchodzić w trakcie ulewy.

Pozdrowionka spod wulkanu; lecę, bo " plane nas just landed".

Po dwóch latach wielki powrót na linię Oderstellung pod hasłem "Misja Oderstellung - wyrypa kwietniowa 2017" 

Dziękuję za pokazanie miejsca i skrzynkę !!!

DRUGI DZIEŃ MISJI

Skrzynka znaleziona podczas wypadu na linię Oderstellung pod hasłem "Misja Oderstellung - wyrypa kwietniowa 2017".
Zgrana ekipa, jazda na 2 jeepy to gwarantuje suksces.
Biwaki tam gdzie nas akurat noc zastanie.
Pięć dni bez prysznica.
Przygoda, przyroda i beton

YEAH TO JEST TO!

O to jest to. Potem jeszcze były lepsze "dziurki" ale ta już nas rozochociła. Świetne miejsce więc reko.

P.S. @wallon1 - byliśmy dużą ekipą, doskonale wyposażoną więc i było bezpiecznie. Ty wlazłeś tam sam - za co mój szacunek ale i lekka dezaprobata. Bo nie wiem czy warto ryzykować dla pastikowego pojemnika potencjalnie groźną dla życia sytuację. Ale każdy ma prawo podejmować ryzyko. Tak czy siak - serdeczne pozdrowienia dla Ciebie!

Pozdrawiam
Art_noise

#131 (231)

{FTF} - ostatni na tej wyprawie, dwudziesty, a z samych ODERSTELLUNG - osiemnasty.

Gdybym miał odradzać wejście do jakiegoś ze schronów bojowych ścieżki Oderstellung, byłby to właśnie bunkier 655 (rozważania na temat: Bunkier czy Schron?).

Jeśli zdecydujesz się jednak na wejście, oczyść z piasku pozostały po częściowym zamurowaniu bardzo mały otwór wejściowy - udało mi się go powiększyć o wielkość jednego poziomu cegieł. Do środka  najlepiej wślizgnąć się nogami do przodu, a ponieważ wejście jest bardzo strome, końcówka to już zjazd i upadek na dno bunkra, na piasek.

A w środku nic ciekawego, poza keszem i zachowanymi napisami, np. numerem ewidencyjnym tego bunkra; osiemdziesiąt lat temu schron zbudowany, a stan napisów ciągle bardzo dobry.

Emocji dostarcza dopiero wyjście. Bunkier, jeśli już, należy eksplorować minimum we dwie osoby - druga wypycha pierwszą na zewnątrz, a pierwszą wyciąga drugą z bunkra. W pojedynkę, tylko "zahaczenie" butami o "sufit" wyjścia daje możliwość niewielkich ruchów robaczkowych (jak przy czołganiu) i stopniowym, po kilka centymetrów, wynurzaniu się z bunkra. Byle nie wpadać w panikę. Miałem ze sobą sprzęt do kucia i spróbowałem nawet wykruszyć trochę zaprawy z pomiędzy cegieł - zadźwięczało, jakby uderzyć metalem o... metal. Chyba nie dałoby się jednak "wyłuskiwać" cegieł z (?)betonowej zaprawy.

Wcześniejsze uwagi w logach o emocjach i B655 nie dotyczyły wyjścia z tego bunkra, ale tego, co się działo przy podejściach do keszy w pozostałych zaplanowanych bunkrach od 654 do 641 - to był horror, ale o tym nie dzisiaj.

Wielkie dzięki, TFTC:)

PS
W okolicy 655 na wale przeciwpowodziowym jest dobre miejsce na biwak, z ładnymi widokami na Odrę.

Obrazki do tego wpisu:

wejście do bunkra zabezpieczone 5-l karnistrem, obok mój but - dla porównania

rzut okiem na wyjście

(?)numer bunkra; na bank - z 1935 r.

80 lat minęło, a tu białe na czarnym i czarne na białym