Też żałuję, że to koniec wędrówki za Adalbertem, finał super, fajnie schowany. Myślałam, ze już go nie zdobędę bo pan na wejściu to straszny formalista. Dziękuję za skrzynkę.

Żal, że to już koniec wędrówki śladami Adalberta osłodził nam ten kesz, jego zawartość i certyfikat.

Pokrzepieni na duchu płynącą z treści orzeczenia Konsylium pociechą, przyrzekamy starannie wypełniać zalecenia lekarskie, jednakże bez nadmiernej przesady.

Jednocześnie rekomendujemy poszukiwania skrzynki, bo może ona przynieść prawdziwą ulgę w dolegliwościach. :-)

Miejsce adekwatne do finału ściezki ,a keszynka bardzo zacna, dziekuję :)

No i przyszedł czas na finał, literkocyferki zbierane przez 2 latabo projekt zaczeliśmy 2 lata temu.

Na miejscu lekka chwila zwątpienia czy to tu, jednak tu.

Super, dzięki.

Keszyk podjęty z pomocą znajomych z naszych okolic, gdyż zbyt krótka wizyta w tym mieście nie pozwoliła na więcej. świetne miejsce ukrycia i fajny spory pojemnik. Samo miejsce też ciekawe. Dziękujemy za pokazanie,

Diagnozę przyjąłem z godnością... Zaleceń będę się trzymać. Finałowy kesz poszedł mi najszybciej z całej serii. Ta natomiast w wielce przystępny sposób przybliża ciekawostki z dziejów poznańskiego szpitalnictwa.

Tak naprawdę, główny walor edukacyjny geoŚcieżki leży gdzieś indziej: dzięki niej można poznać kilka naprawdę ciekawych patentów na ukrycie skrzynki większej niż mikro w przestrzeni miejskiej.Dziękuję, za pomysł, wykonanie, pracę i czas włożony w projekt.

Znakomita + gwiazdka :)

Finał finałów. Nadszedł moment, przydarzyła się okazja i oto jest.. wszystko już jasne, losy Adalberta ujawnione..

Miejsce kameralne, cisza, spokój..

Rekomendacja może nie za samego kesza lecz za projekt chyba najciekawszy jak dotąd w samym Poznaniu.

Pozdrawiam autorów

Po uzyskaniu wszystkich podpowiedzi udało się nam postawić słuszną diagnozę  która tym bardziej zmotywowała nas do zdobycia finału. Sam finał umieszczony w ciekawym miejscu.

Feriowe Poznania poznawanie i przy okazji z Kropką i Kropeczkami skrzyneczek zbieranie.
Dziękujemy

I udało się rozwiązać zagadkę, co chłopu dolega. W sumie to go chyba rozumiem. Też mam tak czasami. Dzięki za zmobilizowanie mnie do spaceru po tylu fajnych miejscach w Poznaniu :)

Bardzo fajnie ukryta skrzyneczka w miejscu w którym akurat o tej godzinie nikt się nie kręci.Dzięki

i czas na finał. Udany jak reszta pozostałychZostawione krety

Miejsce odwiedzone podczas dobowego rowerowego wypadu, czyli 110 km po Poznaniu w poszukiwaniu keszy. Dziękuję za skrzynkę i pokazanie miejsca :)

Do trzech razy sztuka: za pierwszym razem nie było warunków, za drugim nie było kesza - za trzecim wszystko było: i warunki i kesz i nawet obstawa  Dzięki za Finał i przybliżenie przygód Adalberta. Pozdr.

Tego kesza znalazłem chyba najszybciej z całej serii. W żaden sposób nie umniejszam pomysłowości jej ukrycia, jedynie szybkie przypomnienie wcześniejszych etapów pozwoliło mi podjąć skrzynkę niemal od razu po przybyciu na kordy.

Autorom należą się ogromne gratulacje za całą ścieżkę, zamiast mikrósów poupychanych w szparach i  dziuplach dostaliśmy naprawdę dobrze przemyślaną i rewelacyjnie poukrywaną układankę. Mam nadzieję, że zainspiruje to innych keszerów do tworzenia równie interesujących skrzynek.

Oczywiście nie obejdzie się bez rekomendacji, TFTC

Dreszczyk emocji, czy nas wpuszczą czy nie... Udało się na pewniaka! Później pod osłoną nocy... ahhh piękny klimat, piękny kesz - podobało się!Dzięki! 

Co do rozwiązania... to podeszliśmy źle do tematunie będę spojlerowaćDzięki!

Świetny projekt, pomysłowy i zabawny! Wesołą ekipą podejmowaliśmy finał, oczywiście w ciemnościach! Oczywiście miałam wrażenie, że jesteśmy widoczni jak na widelcu i oczywiście popędzałam towarzystwo roztaczając wizje tego co zaraz nastąpi. Wspaniała zabawą, za którą dziękuję na zielono :) 

Namnożyło się trafiających na finał bez wcześniejszego znalezienia innych skrzynek.  Ten poziom rozumienia zabawy jest żenujący.

Znaleziona podczas wypadu do stolicy Wielkopolski.

To był zaszczyt podjąć skrzynkę finałową. Klimat miejsca niesamowity, a sama skrzynka i certyfikaty REWELACJA !!!

Dziękuję.

Podobało się !!!

EDIT: literówka.

Mimo, iż literko-cyferki zostały zdobyte trochę wcześniej, rozwiązanie zagadki nie było od razu oczywiste, a powinno. Trzeba czytać opisy!!! A wyszukiwanie anagramów to droga donikąd...

Bardzo fajny pomysł na pokazanie unikatowych obiektów publicznych w Poznaniu i wplątanie w to biednego Adalberta! Dziękuję za finał i wszystkie emocje podczas próby diagnozy!!
Pozdrawiam!

P.S. Tak, to m.in. ze mną przybyli na upragniony finał "nieuprawnieni", mogłem się domyślić, że wywoła to taką reakcję. Przepraszam i mam nadzieję, że dla wszystkich nadal pozostanie to zabawą i wspólną pasją :)

Skrzyneczka złapana wspólnie z kujawską ekipą. Dziękujemy za pokazanie miejsca i skrzyneczkę ;)

Ścieżka podejmowana na dwa razy, ale się udało:) Poprzednim razem brakło jednej skrzynki, aby wyliczyć finał:) Dzisiaj się udało, więc i tu koniecznie trzeba było zawitać:)

Bardzo przyjemna skrzynka. Na szczęście padało to i ludzi obok mniej, wiec można było spokojnie podjąć:)

Dzięki.

no i finał, tu z pomocą i kontaktem z założycielami, poszło sprawnie i przyjemnie,

finał odnaleziony, wpisani i certyfikat pobrany, wielkie dzięki za całość projektu,

pozdrawiam.

Keszerze drogi, zapamiętaj tę zasadę - literko-cyferki notuje się w kajeciku, a nie w Garminie, szczególnie, jeśli nie ma się przy sobie komputera, żeby je później odczytać... Na szczęście mili Założyciele poratowali tak dokładnymi wskazówkami, że bez problemu dotarliśmy do finału. A maskowanie widzieliśmy już z daleka, ha, znamy się dobrze z tym patentem!Cudny logbook, a certyfikaty - miodzioJa się tylko zastanawiam, czy nie zastosowanie się do zaleceń lekarskich może skończyć się takim dramatem, na jaki położenie finału wskazuje...? Na wszelki wypadek zamierzam wszystkich opisanych punktów przestrzegać! :D

Ten i inne keszynki z serii zasługują na gwiazdkę, niestety z powodu deficytów musiałam wybierać, więc tu zostawię tylko - serdeczne dziękuję!

Finał skompletowany, można poznawaćć tajniki diagnozy Adalberta, powodzenia !

Finał z logbookiem jest na miejscu, jednak nie w 100% kompletny tak więc technicznie zawieszamy do czasu uzupełnienia skrzynki.

Wreszcie!! Finał udało się zakończyć. Od lipca!! Dziękujemy RoDaJJ za piękny cykl skrzynek!! Ps. Jeszcze raz zajrzymy na Łąkową aby nową skrzyneczkę znaleźć w innym miejscu, pewnie też kolejne pół roku bedziemy szukać:) Otocjony dziękują i czekają  na kolejną serię:-) Pozdrawiamy! Przy okazji wrzuciliśmy Geokreta:-)

za całą serię - zielone

podobała się niesamowicie - majstersztyk skrzynek miejskich <3  TFTC!

Drugie podejście - tym razem udane!

Nie odbyło się bez przygód, ponieważ postanowiliśmy zrobić drive-ina - na szczęście pan ochroniarz okazał się wyrozumiały i za równowartość (dużej) kawy wpuścił nasz keszowóz na teren.

Podjęta w towarzystwie Maleski i Ćwira, pod okiem Nati.

Final wyciągnięty raz dwa, bo nie dawno się tu po niego było :D

Kurna, ale czemu ja zostałam wytypowana do wręczenia łapówki Panu ochroniarzowi to ja nie wiem :D

W samochodzie były co najmniej dwie osoby bardziej nadające się do tej akcji :D

Dziękuje za całą serie, była wyśmienita !

Kordy wyliczone, jednak jakimś cudem kopnięte, muszę to sobie w spokoju przeanalizować. Na szczęście uruchomiona sieć kontaktów, skorygowała kordy. Największe wrażenie zrobiła pieczątka szpitala w logbooku. Muszę się kiedyś podpytać autorów, o genezę tej pieczątki.

hi hip, hurra! zdobyta po trzeciej wizycie na kordach! cóż za radość! piękne zwieńczenie serii najbardziej niesamowitych keszy, jakie miałam przyjemność podejmowaćdzięki!

Hello,

Na rynku wydawniczym pojawiła się książka, doskonale pasująca do poznańskich keszy szpitalnych. Jak ktoś ma ochotę, to znajdzie ją pod tym linkiem. Pzdr, Wojtek

Nie tylko Openkeszerom zależało na poznaniu Tajemnicy  Adalberta. Na szczęście udało się powtórnie odzyskać skrzynkę zabraną przez osoby trzecie, niefortunnym zbiegiem okoliczności eksplorujące TE miejsca. Finał jest już na miejscu, mamy nadzieję, że na dłużej. Można poszukiwać, zapraszamy.

Szkoda, szkoda, szkoda. Miejsce wytypowane od razu, ale co z tego. 

Po sygnale o braku finału chcieliśmy robić reaktywację, gdy niespodziewanie pojemnik zmaterializował się. Dziś wrócił na swoje miejsce. Powodzenia!

zielono mi

Hello,

Miałem wrażenie, że ta cała seria to jakoś tak dziwnie styka się z moimi ścieżkami  Finał wyznaczony poprzedniej nocy, pozostało tylko znaleźć czas na dobranie się. Dzisiaj musiałem stawić się w obrębie jednostki, więc skorzystałem z okazji. Skrytka bardzo intuicyjna, rzeczywiście spotkana już na trasie chorobowych zmagań. O tej porze warunki do podjęcia wręcz komfortowe. Zabrałem GK, zostawiłem GK i chyba 3 coiny. Otoczenie mocno zawodowe (nie piszę, by nie wprawiać innych w zakłopotanie). Bywałem w tym budynku (jak i w pozostałych) wielokrotnie i nadal bywam. Jeśli Panie na portierni wpuszczą, to na parterze jest całkiem ciekawa i pouczająca kolekcja artefaktów. Może i pewien zacny, młody keszer się nawinie i opowie coś więcej o nich ? Niezbadane są ścieżki keszingu  W ciągu dnia zachęcam do odszukania wejścia "C" (były dom zakonny Diakonisek) i obejrzenia wystawy dawnych zdjęć. Ścieżka sprawiła mi wielką przyjemność. Dziękuję ! I pamiętajcie: "Aegroto dum anima est, spes est.", "Intemperantia medicorum nutrix.", "Praesente medico nihil nocet." i takie tam inne pierdy po łacinie  Vale!  Wojtek

Dzięki Z.O.Z. RODAJJ za diagnozę. Wiedziałam, że jestem przewlekle chora, ale wkraczając na tą ścieżkę stałam się chyba przypadkiem nieuleczalnym.Nigdy nie przypuszczałabym, że tak chętnie będę jeździć po szpitalach i nawet jeżeli trafię do któregoś z nich to myśl o skrzynce poprawi mi humor. Dzięki.  Jak sznur pereł kesz za keszem na tak samo dobrym poziomie atrakcyjności poznawczej, rozrywkowej i maskowania. Zakochałam się w Adalbercie i finał mnie właściwie zmartwił oprócz tego, że zachwycił. Miejscówka tak dopasowana do fabuły, że dech w piersiach zapiera, włosy na przedramieniu stają gęsiego i niewiele brakuje, żeby się zatracić i wskoczyć po kesza...Szacun za umiejętność schowania w centrum keszy takich rozmiarów i za bogatą zawartość (skompletowałam sobie prawie malutką bilioteczkę w zamian dając widelczyk do ciasta i pocztówkę z Monalizą) Reszta ochów i achów na wi(o)dzeniu. Pozdrawiam.

828- no i co teraz? Zdobyłem ostatnią skrzynkę z pięknego projektu. Niby fajnie, a jednak słabo bo skrzynek już nie ma więcej:(

Sama pozycja oczywiście fantastyczna jak wszystkie inne kesze. Podjęta po rozszyfrowaniu schorzenia, którego sie domyślałem już jakiś czas. Jakoś mi biedaka Adalbert nie szkoda, bo któż nie ma tera takich problemów:) 

Przekazuje zielone jako rodzaj leku na tę dolegliwość, tylko jakoś mi się wydaje, że ta gwiazdka raczej spotęguje objawy niż je usunie:)

Wielkie TFCT i TFTP:)

Choroba jak najbardziej, może być zaraźliwa, szczególnie są na nią narażone osoby z obniżoną o(d)pornością. Biedny Adalbert, bo w tym wieku, w sensie, że w XIX, był chyba pierwszą ofiarą tej epidemii. Dzięki za całą serię.

TFTC! Pozdrawiam, Nati.

Mieliśmy wątpliwości, czy jeszcze można na teren, okazało się, ze tak, nawet apteka czynna. Ze szpitalem mam dość ciekawe (nie do końca pozytywne) wspomnienia związane z jedną z poprzednich miejsc pracy.
Kesz schowany w miejscu intuicyjnych i drugi raz nie daliśmy się złapać na ten patent.

Dzięki za całą wędrówkę i kawał historii miasta.
Autorzy nic nie wspomnieli, że choroba jest zaraźliwa, tylko gdzie to leczą? Czy w ogóle warto leczyć?

Świetny projekcik  Zrobiony w piękny wiosenny i słoneczny dzień, z przerwami na większe i mniejsze shopingi i rożne sprawy na mieście. P O L E C A M !!!!! Dzięki. Pzdr. 

widzę, że zwolenników patenciku przybywai dobrze, lepsze to niż urynowce.

Gratulujemy pierwszym znalazcom. Dziękujemy za docenienie.Dokumentacja lekarska Adalberta zostanie uzupełniona o następne certyfikaty w najbliższym czasie.
/W razie czego, oczywiście na WIO, będą dostępne certyfikaty/.

Taaaaaaak! JEST!

Tak właśnie myślałam, że będzie ukryta! ;)

p.s. Biedny Adalbert :((( Straszna przypadłość...

No i w końcu finał naszz MiśkiJP i Mamuszka PS.Zostal do zdobycia jeszcze jeden certyfikat kto pierwszy ten lepszy ! Powodzenia i polecam tą geo ścieżkę do najłatwiejszych nie należy a maskowania godne podziwu :) 

Dzięki za keszyka. Po dotarciu na miejsce szybko wytypowane miejsce, latarka w ręce bo było już ciemno. I nareszcie GeoŚcieżka zaliczona.

Pozdrawiam

Bo po pracy na rowerze też jest fajnieNo i finaaaał! Yeeee! A tu obok to mieszkałam swego czasu. A tu zaraz za winklem krew oddaję. A tam przy parku to na masaże chodzę. A tu w tym basenie to kiedyś pływałam. O - a tu swoje pierwsze kroki biegowe stawiałam. Ileż wspomnień w okolicy. I przedszkole zaraz obok moje było - bo teraz to nie ma już. Mimo, że tu nie mieszkałam. Ale wojskowe, więc tata woził. A na wprost to do koleżanki z przedszkola się chodziło. A na miejscu co?  A na miejscu w końcu mi się nos wyostrzył i ręka zadziałała, bo @Zabel pognał obok - ale to wina tych wstrętnych elektronicznych cosiów co to zmylić potrafią. Ja na zegarek i nos poszłam. I Adalbertowi pomogliśmy! O! Dzięki za ten projekt - tyle smaczków po drodze. Wiadomo - odpowiednia firma się za to zabrała :)   leci jak najbardziej :) 

Zostawię gwiazdkę, bo to projekt fajnie skitranych skrzynek w mieście. Niektóre miejsca znane mi aż nadto, inne mniej, inne wcale...Finału najpierw szukałem na kolanach, ale po chwili poprawka i mogliśmy wpisać się z Li do logbooka. Dziękujemy za cert STF :)

… no i nie wytrzymał do rana z wpisem. :-). Rredan już wszystko chyba opisał, ale zapomniał o jednym. Musieliśmy się cofnąć po jeden certyfikat, ten najmniej znaczący - FTF-owy. Marcin w ferworze walki zabrał go po czym schował ponownie. Tak to jest jak diagnoza wskazuje na pewną nieuleczalnąprzypadłość. Dzięki wielkie i polecam serdecznie - znakomita.

Towarzysze niedoli Adalberta (Algida, Rredan, Luksta i ja) odbyli konsylium. Błądząc w diagnozach, gubiąc się w domysłach i schorzeniach, tracąc resztki zdrowego rozsądku trafili na jedyną słuszną jednostkę chorobową, która trapić mogła naszego bohatera. Nie bacząc na niestosowną porę i stan swych umysłów wybrali się w ryzykowną podróż ku uzdrowieniu.

Wchodząc na posiadłość X nie opuszczało ich narastające napięcie, śmichy-chichy oraz niezdiagnozowane głośne dźwięki zapowietrzenia. Stosunkowo sprawnie odnaleźli potrzebną apteczkę z receptami (jedną wyjęli na użytek własny) i z kilkoma dodatkowymi przypałami na paluszkach opuścili miejscówkę.

Adalbert został w środku. Jakież mogą być jego dalsze losy? Tego nie wiemy. Jedno jest pewne - narratorom i założycielom zarazem tej chorej historii zaleca się wnikliwe badania diagnostyczne

Było genialnie w wesołej ekipie! Dawno nie ubawiła mnie tak żadna historia! Wrócę z zielonym... ino Adalbercik niechaj trzyma się od nich z daleka

W zasadzie tylko pro forma, pogodzeni z perspektywą tego, że dziś będzie niemożliwością podjąć tę skrzynkę zapędziliśmy się w okolicę finałowych kordów. Złożyło się jednak tak, że z racji ostrego dyżuru pomimo późnej pory ruch był całkiem spory, a dyżurujących strażników nie zdziwiło kilka dodatkowych osób próbujących dostać się na powierzony im teren. Ruszyliśmy pewnym krokiem w stronę najbliższego wejścia, a potem nie opuszczając cienia czmychnęliśmy na kordy. Na miejscu cygan próbował wyprowadzić nas w pole ale już mieliśmy prawidłowo wytypowany obiekt. Jeszcze tylko obczailiśmy zastosowany patent i pozostało poszukać punktu zaczepienia. Dobrze, że nie znaliśmy przeznaczenia obiektu, bo emocje i tak były już spore - co chwilę oglądaliśmy się nerwowo spodziewając się wizyty rozgniewanej ochrony. Szybki wpis, obejrzenie zawartości, pobranie FTFowego certyfikatu i... usterka. Na szczęście udało się naprawić mechanizm, skrzynkę odłożyć zgodnie z zamysłem Założycieli i nie niepokojonym wydostać na zewnątrz :). Doskonały kesz, oczywiście rekomenduję. TFTC!