Godzina W, My wchodzimy do muzeum, miła rozmowa, oraz zakup biletów. Po części umieszczonej na parterze przyszedł czas na piętro na którym znajduje się piękna makieta całego obozu jak i galeria fotografii, wszystko nowe i pachnące, to pozwala mi przypuszczać, że skrzynka miała prawo zaginąć podczas remontu. Potwierdza się to podczas rozmowy z Pracownikiem muzeum. Dochodzimy wspólnie do wniosku, że w takim miejscu skrzynka musi być aktywna i postanawiam ją reaktywować. Nie umieszczam ją w miejscu spojlerowym, lecz oddaję do rąk Pana z muzeum. Wystarczy powiedzieć po co się przyszło, na pewno znajdzie ją szybko w swoim biurze.

Miejsce godne odwiedzin. Polecam.

Dziękuję za pokazanie miejsca, opis. Pozdrawiam!

O kesza pytaj pracowników muzeum mają ja u siebie w biurze. Znają temat i idee naszej zabawy.

Obrazki do tego wpisu:

Zdjęcie

Wizyta w muzeum razem z anią_be. Po zwiedzeniu przyszedł czas by odszukać kesza. Dzięki. 

Podjęta przy okazji podczas zwiedzania Jednodniowego Muzeum Żbikowa. TFTC!

Dziękuję za skrzynkę. Choć chyba mogłaby być większa w tych warunkach. Ale może nie - w zależności co powiedzą pracownicy muzeum.

W samym muzeum byłem już kilka razy. Nawet raz byłem tu z klasą na lekcji o Żołnierzach Niezłomnych. Śmiesznie wtedy było bo byłem wtedy u dyrektorki szkoły na rozmowie. Rozmowa się przedłużyła i cała klasa czekała na mnie. Dziś przybyłem tu z dziewczyną. Skrzynka nadal na miejscu. Pisze bo jestem pierwszą osobą po prawie roku, która znalazła tego cacha.

TFTC

Wystawę w muzeum obejrzałem z naprawdę dużym zainteresowaniem. Choć temat jest raczej ponury, same informacje są podane w bardzo przystępny sposób. Te miejsce to idealny sposób na przybliżenie sobie historii i warunków panujących w obozie przejściowym. Kesz na swoim miejscu, wyciągnięty bez problemów. Dzięki!

Keszyk znaleziony z tatą (quietus). TFTC

Skrzynka bardzo dosłownie góruje nad obozem.

Dziś miałem okazję odwiedzić miejsce które kiedyś musiała odwiedzić moja Mama, tylko wtedy okoliczności były bardzo dramatyczne, na szczęście udało Jej się wydostać z tego piekła.

Za pokazanie miejsca oceny najwyższe. Dziękuję.

Muzeum zwiedzone na szybkiego. Obóz z podpowiedzi odwiedzony i kesz znaleziony. Dzięki!

Wspólny wypad z Phoebe. i mimi29 :)

Razem z kaszlem i Phoebe.

Gdyby nie kesze to bym nie wiedział o historii tego miejsca. Dzięki za pokazanie!

Pozdrawiam
Art_noise

Skrzynka ma się dobrze. W tym miejscu okazała się tylko dodatkiem do niezwykle ciekawej opowieści miejscowego przewodnika nagranych relacji więźniów Dulagu. Dziękujemy za pokazanie miejsca.

Ważna historia. Kesz razem z Martinezzz i Zoo. 

Ważne miejsce ! Skrzynka ogarnięta z Barka1983 i oczywiście już teraz zawsze z Zoo.  

Miejsce zrobiło na mnie olbrzymie wrażenie, oglądałem miejsca, które przeżyła rodzina mojej żony. Babcię wywieziono do pracy do Kolonii Jelnia pod Opoczno, natomiast ciocia trafiła na roboty do Niemiec, wróciła po wojnie. 

Dziś będąc u babci dowiedziałem się bardzo ciekawej historii jej życia w tamtych latach. 

Bardzo dziękuję. 

Dzisiaj znowu pojechaliśmy na skarby i najpierw do muzeum o wojnie. Ale chociaż to był magnetyk to za wysoko i dla Kubasha też więc znalazł go tata.

Dziękuję za ten skarb!

Dzisiaj znowu pojechaliśmy na wycieczkę skarbową, choć najpierw tata był w pracy, a my u babci.

A potem mieliśmy jechać na Nieśmiertelnych, ale najpierw przyjechaliśmy tutaj, bo tata to odkrył. I to dobrze, bo to ciekawe miejsce, choć takie smutne.

A skarb bardzo mi się podobał.

Dziękuję za pokazanie tego miejsca!

Dziś mała pracowa wizyta w Ołtarzewie, a ponieważ obowiązki służbowe miały mi zająć zaledwie godzinę postanowiliśmy to połączyć z wizytą rodzinną oraz z małym keszowaniem w drodze powrotnej. Dlatego zabieramy się wszyscy, a potem postanawiamy wspólnie, by oprócz planowanych już wcześniej "dożynek" pozostałych w tej okolicy do podjęcia keszy ze ścieżki Nieśmiertelnych, odwiedzić jeszcze jedno ciekawie zapowiadające się miejsce - Dulag.

Zaczynamy oczywiście od samego muzeum, któremu poświęcamy sporo czasu i to wcale nie dlatego, że tutejszego kesza łatwo jest znaleźć. W gruncie rzeczy jest on chyba najłatwiejszy z całego cyklu (na pewno jest najbardziej komfortowy - podejmuje się go bez konieczności czujnego rozglądania się, czy jakiś mugol nie patrzy i czy nie wkracza się na jakiś prywatny teren - nie ma kleszczy, barszczu i innych zabójców czyhających w leśnych ostępach ). Mimo to właśnie w muzeum spędziliśmy najwięcej czasu, bo naprawdę chcieliśmy się dowiedzieć jak najwięcej o tym miejscu i związanej z nim historii. Na dodatek zostaliśmy bardzo mile przyjęci przez pana, który opowiedział nam wiele o samym muzeum i o obozie. Był bardzo miły i pomocny, a przy tym wykazał się dużą wiedzą - żadne z naszych pytań nie pozostało bez odpowiedzi.

Dlatego za przywabienie nas tutaj, na dodatek okraszone możliwością podjęcia skarbów bardzo, bardzo dziękujemy. Z drugiej strony - uprzedzając nieco fakty - z każdą kolejną znalezioną i nieznalezioną skrzynką mieliśmy coraz więcej wątpliwości, co do ukrywania kolejnych keszy w ramach tego mini-cyklu właśnie w takich lokalizacjach, w jakich są ukryte (czyli na monitorowanym terenie prywatnym). Nam trochę to popsuło bardzo dobre wrażenie, które mieliśmy na początku, przy keszu w muzeum... O szczegółach będzie więcej w kolejnych wpisach. Jeśli chodzi o muzealnego mikrusa - bez zastanowienia ocena znakomita, na pograniczu rekomendacji .

Raz jeszcze - wielkie dzięki za pokazanie tego miejsca!

Dobrze , że są miejsca w których pamięć trwa ...

Bardzo uprzejma Pani właśnie otwierała Muzeum i włączyła nam światło.Makieta daje obraz wielkości obozu – zwłaszcza jedna, olbrzymia hala. Wyszło, że najpierw oglądnęliśmy makietę z odczytaniem legendy łącznie, a keszyk wyszedł nam na spotkanie później – i to była nawet słuszna kolejność. TFTC. :)

Warto było odwiedzić to muzeum. Myślę, że dobrze byłoby włączyć je do geościeżki "Powstanie Warszawskie". Dziękuję za pokazanie miejsca.

Bezproblemowo. Ale kto nie jadł kaszki, ten nie ma szans :)

Rodzinny wyjazd do Pruszkowa. Dziś postanowiliśmy zapoznać się bliżej z serią keszy „Dulag 121”.

Podjechaliśmy pod bramę „Muzeum Dulag 121”. Była zamknięta. Zajrzałem więc do Muzeum, a tam dowiedziałem się, że Muzeum w poniedziałki jest zamknięte. Jednakże ku mojemu zdziwieniu Pani Dyrektor zaproponowała nam zwiedzanie, bo skoro już przyjechaliśmy z tak daleka to szkoda abyśmy nie zobaczyli Muzeum. Tak więc Pani Dyrektor udostępniła nam cały obiekt na wyłączność, opowiedziała kilka historii, zagrała z dziećmi w Jengę oraz wspomniała, że na byłym terenie obozu znajdują się kesze ;)
Po zwiedzeniu muzeum ruszyliśmy więc w teren. Podjęliśmy wszystkie skrzynki, łącznie z mega fajnym bonusem!
Dziękuję autorowi za przygotowanie skrzynek, bo dzięki nim dowiedzieliśmy się o „Dulag 121”.
Dziękuję Pani Dyrektor Muzeum za jego udostępnienie w dzień wolny od pracy oraz za ciepłe przyjęcie.
Polecam!

Muzeum zrobiło na mnie ogromne wrażenie - niestety mocno przytłaczające.

Zwiedzając to muzeum czułem się trochę jak w skecz KMN o Muzeum ŻeromskiegoPani nie chciała nas wypuścić :)

Ciekawostka lokalna zaliczona. 

Znam MLP i dawny ZNTK, z którego niewiele zostało. Dobrze się stało, że to miejsce zostało upamiętnione pomnikiem muzeum. Dziekuję też za pokzanie tego miejsca w keszach.

Sprawnie i bezproblemowo...

Dzięki za pokazanie miejsca.

TFTC!

P.S. We wtorki wejście do muzeum jest bezpłatne :)

Cześć

Dziś miałem jechać do Skierniewic i tam spotkać się z Mototrampem. I jechałem.

Postanowiłem zdobyć te keszyki, ale niestety zły dzień czy coś. Znalazłem tylko ten i jeszcze musiałem za bilet do muzeum zabulić 6zł. Warto było, bo muzeum fajne i ciekawa historia, tylko że jak dojechałem do muzeum to zostało mi tylko 15 min zwiedzania, ale 6zł kazali zapłacić.

Wparowałem na 1 piętro i mam znalazłem i się wpisałem.

Resztę keszy z tej serii niestety nie znalazłem, a na każde miejsce podjechałem autkiem i szukałem i szukałem i nic.

Ten keszyk nr. 1 zaliczony

I daję Znakomita.

P.S. A do Skierniewic po pewnym czasie miałem już tylko 45 km. Zadzwoniłem do Mototrampa, a on mi rzucił słuchawkę, to mu wysłałem sms, że pie..... Skierniewice i muzeum, i że teraz to h mu w d.

I wróciłem do Warszawy.

Pozdrawiam

Przy okazji załatwiania formalności paszportowych... zwiedzanie terenu zaczęliśmy od muzeum, lavinka miała dziś dobrą rękę do skrzynek i to ona pierwsza ją wymacała. Nasz wpis był trzeci w logbooku, po Bluei jeszcze ktoś był ale nie zalogował.

Poza tym okazało się że przez muzeum jest skrót na teren obozu, więc nie musieliśmy grzać naokoło do kolejnej skrzynki.

To fakt, lavinka na zdjęciu (tym drugim archiwalnym z opisu) zobaczyła panią która wyglądała jak jej babcia... i potem okraszała zwiedzanie wspomnieniami babci i prababci z tego obozu.

Dziś miałam farta. Gdzie nie wsadziłam ręki - wyjmowałam skrzynkę. Na dole w muzeum niespodzianka. Na największej fotografii na ścianie kobieta przypominająca moją babcię z lat młodości. W teorii mogła się znaleźć w kadrze. A może to tylko ktoś podobny? Tak czy siak miejsce niesamowite, te lalki, walizy, ołowiane żołnierzyki... tylko historii przez słuchawki nie słuchałam, było za gorąco na dłuższy pobyt. Makieta obozu fantastyczna. Od razu widac co jest co.

FTF, wpisu janina nie ma w logbooku.