Liczna grupa szukających, nawet z poprzednimi znalazcami i ukrywajacym nie dostrzegła jej dzisiaj. Byc może skarpa za mocno ja zamaskowała, albo wręcz przeciwnie oddała wodzie i pojemnik spłynął w dół rzeki.

Na razie do zawieszenia.

Niestety wysoki poziom wody uniemożliwił swobodne przeszukanie ewentualnych miejsc ukrycia.

podjęta w czasie spływu kajakowego, zaległy logTFTC!

Wcześniej nie było po drodze żeby odwiedzić kesza. Dzisiaj skrzynka stała się miłym pretekstem do wycieczki rowerowej. Od strony rzeki pewnie łatwiej jest zdobywać. Ładne miejsce, fajna skrzynia. Dziękuję i pozdrawiam!

Już długo korcił mnie ten kesz, ale jakoś nigdy nie było okazji by się po niego udać, aż do dziś. Wszystko ładnie, pięknie ale przy samiutkim keszu laczek w rowerze, ale na szczęście po godzince i kilku nieudanych próbach sklejenia mama przyszła z pomocą i podrzuciła dętkę. Można było jechać dalej. A co do samego kesza to wpis dokonywany w lekkim pośpiechu bo zza zakrętu dochodziły głosy spływających. Dzięki!

Współrzędne nie chciały współpracować ale Da nie dała za wygraną i po chwili skrzynka została znaleziona. Miło było obejrzeć logbook co spływał z nami Wełną i dokonać wreszcie wpisu. Dziękujemy

Pięknie dziękuję za skrzynkę. TFTC!

OP6ED7. Umiesz pływać? ...to spływaj - kiedy to było? Dawno, 33 WIO temu. Wspaniały event, towarzystwo, amtosfera.... Miałem chrapkę na tego kesza ale raz, że nie wypadało tak od razu po spływie po niego biec, dwa, że atrybut kazał zabrać się za niego kajakowo... Wymówek znalazłyby się jeszcze krocie, tylko po co? Byliśmy dziś w pobliskim Rożnowie po skrzyneczkę KKwG, a po podjęciu zerknęliśmy na mapę i się przypomniało "W dół rzeki". Kajaka pod ręką nie było więc trzeba było dotrzeć od strony lądu. Nie ma takiej frajdy jak z wody ale przecież tamtym sposobem już na kordach byliśmy. Miejscówka jest urocza, szczególnie jeśli podziwiać ją z  kajaka. W bardzo podobnym miejscu w czasie spływania Piławą wskoczyła nam na pokład... łania. Niestety, tutaj ktoś upatrzył sobie miejsce na ogniska, pikniki i botellon. Wróć! Wcale nie niestety, bo sam bym się zrelaksował w takich okolicznościach... Tylko na koniec imprezy trzeba ze sobą zabrać śmieci, a tutaj jakby o tym nie pamiętano.  U celu  cygan nas próbował ocyganić, tak go przynajmniej podejrzewaliśmy ale pokazywał chłopina prawdę. Po otwarciu maskowania okazało się, że twierdzi jakoby do celu miał 3 metry. To nic, że chwilę wcześniej twierdził, że jeszcze z z 20, może 50 metrów. Pozostało więc zwiedzić całe zakole. Skrzynka oczywiście okazała się być schowana na przeciwległym końcu względem tego, od którego zaczęliśmy :). W ten sposób TTF padł po trzech latach od ukrycia, skandal! Keszyna w znakomitym stanie, nawet "poezja" nie doznała uszczerbku. Na koniec pozostaje wyskoczyć z zielonego :). TFTC!

Postanowiłem, że ten wpis będzie inny niż wszystkie i w nawiązaniu do pergaminu złożonego w tej skrzynce wpis przyjmie postać wiersza, skleconego w drodze do domu:

Ten kesz chodził mi po głowie od prawie pół roku, postanowiłem więc go zdobyć dzisiaj z doskoku.

Już na miejscu GPS wskazuje dobrą pozycję, nieco tłumiąc moją urażoną ambicję.

Szukam pod kwiatkiem, kamieniem i korzeniem, gdzie schował się keszyk naprawdę już nie wiem.

Wreszcie olśnienie, z ziemi wystaje R…..... - z całą pewnością to keszerska dziura.

Zaglądam do środka, brawo oto jest – mój od 6 miesięcy wymarzony kesz.

Zastanawiałyśmy się przed wyprawą czy warto wybrać się po tę skrzynkę.  Noo, ej to tylko taki tam mikrus w lesieA poza tym atrybut dostępny tylko łodzią nieco mnie odstręczał. Na szczęście na miejscu zgodnie stwierdziłyśmy, że jesteśmy całkiem blisko i grzechem byłoby nie spróbować. I tak spacerkiem, jeszcze wtedy podczas ładnej, nie deszczowej pogody trafiłyśmy na kordy. Zauważyłyśmy wiele potencjalnych skrytek, nawet na skarpę się wdrapywałyśmy. Aż w końcu kesz trafił w ręce Nati. To wcale nie taki mikrus jak się okazało ;-) Chciałam tam już zostać, naprawdę! Ogwiazdkuję. A co! Bo lubię las, ścieżki... i w ogóle jakoś tak lepiej mi się na sercu zrobiło. Ehh.. ;-)

FTF! Po dziesięciu miesiącach od założenia. Długo nie mogłyśmy się z Agatą zdecydować czy chcemy atakować tego kesza czy też nie. Dzień przed wyjazdem twardo obstawiłyśmy, że mikrus w lesie… eeee… odpuszczamy. Wysiadając jednak na stacji w Obornikach, pokazało, że do kesza jest niecały kilometr! No to poszłyśmy. I tak oto zdobyłyśmy FTFa. Trzeba było tylko przespacerować się lasem, potem zejść ze skarpy i popodziwiać widoki, aż nóżki chciało się zanurzyć. Porobić małe lawiny piaskowe i na koniec znaleźć kesza. Ot, cała historia. Razem z HazelEyes.

Prościiiiizna. TFTC. Pozdrawiam, Nati.

Spacer świetny 750m/10min. w zimowej aurze w lesie. Kesz mimo dłuuuugich poszukiwań i telefonicznego spojlera nieznaleziony za sprawą zalegającego śniegu. Do ogarnięcia na spływie. Pzdr. Wełna zimą = świetny widok!