Skrzynka prawdopodobnie wpadła za głęboko.

Rowerem z wiatrem nad Wkrę i do Ciechanowa (dzień 1 - 120km).

To był dzień przypałowych skrzynek - a niby pojechaliśmy sobie w teren, za miasto i przy okazji spokojnie pokeszować... a tu człowieka przypałowe mikromagnetyki prześladująEkipa pod sklepem w komplecie, ponieważ na trasie jeszcze sporo atrakcji niekeszowych, a na +1 do statysy nam nie zależało, to nie kombinowaliśmy jak poprzednicy tylko strzeliśmy fotę i w drogę.

To była bardzo precyzyjnie zorganizowana i skoordynowana dosłownie co do sekundy akcja: Werrona zagaja na rybkę, Brym odkłada kesza na poprawianie kwiatków, a ja zawiaduję ruchem i przegryzam dla niepoznaki ciasteczko. Normalnie medal za tą pokazową akcję nam się należy!Dzięki za kesz. 

Znaleziona.Normalnie wyszło jak z jeżem - na dwa podejścia.Za pierwszym razem - przed mostem, za dużo było kibiców i patrzyli na nas jak na kolejny odcinek ulubionego serialu polskiego! Za drugim podejściem - po moście, nieco się rozluźniło, a przez chwilkę nie było wręcz nikogo. Przypuściliśmy więc atak.Tyle, że obstawa sklepiku można powiedzieć, że jest uparta i zaraz wróciła! Więc odkładanie kesza musiało odbyć się z maskowaniem pod tytułem zagajki "Czy biorą tu rybki?" - tu Werrona działała jako stary weteran i znawca.No i na kwiatki.Kwiatki były kluczowe! Ja znam się na kwiatkach.TFTC. :)

Ha, cóż to za zorganizowana akcja była..

Ze względu na bliskość sklepu kesz jest pilnowany chyba całodobowo. Staliśmy więc tu dłuższą chwilę z Brym i Azymutem, w oczekiwaniu na "ten" moment. I gdy już wydawało się, że jeden Marian1 poczuł przesyt i udał się na stronę, inny pojawiał sie nie wiadomo skąd...W końcu (gdy Marian1 udał się na stronę, Marian2 poszedl do sklepu po browara, a Marian 3 jeszcze nie nadszedł)  jakimś cudem Brym udało sie kesza niepostrzeżenie wydobyć. Odłozenie kesza nie było już jednak takie proste, dwóch Marianów krężyło, ale Marian1 trwał na stanowisku i  uważnie nas obserwował.  W końcu (jako znany Marianolog) postanowiłam odwrócić mysli i wzrok Mariana w stronę pięknej Wkry, zagadując go "na rybę". Otóż "Ten Marian2, co poszedł, ten w niebieskim,  wyciagnął kiedyś....o tam! przy starum moście  za tym zakrętem! taaaaką rybę " W tym własnie czasie kesz wrócił na miejsce :)

W sumie to lubię, gdy kesz nie pada "szybko i sprawnie" :)

Sklep za pomnikiem rzeczywiście nie ułatwia zadania. Całe szczęście pogoda nie sprzyjała spożywaniu na świeżym powietrzu.

Faktycznie, jest się na widoku. Podjęta na fotografa, dzięki. 

jest chociaz straszny przypał z okien sklepu :)