Brzuch Wielkiego Potwora przestał istnieć!!! Niesamowicie przygnębiający obraz destrukcji.  

Zmieniono miejsce ukrycia, współrzędne oraz spoiler. Nowy pakiet certyfikatów. 

 

 

 

Niestety budynek częściowo rozebrany, wydaje mi się, że miejsce ukrycia kesza jest już zniszczone.

Nadprogramowy maraton keszerski z ciągle zmieniającym się planem, pogodą i środkiem transportu.

Takie rzeczy tylko w internecie można oglądać od ruskich albo z Ameryki...

Przedostatni cert zabrany.

A jak już miałem udać się na dalsze zwiedzanie to chłopaki postanowili zrobić sobotnie nadgodziny. Bieganie po urbexach to może nie najlepszy pomysł, ale lepsze  to niż  weekend na dołkuŚpieszy im się jak się konserwator zainteresował.

Między Keszami - first and the best OC/GC podcast in Poland.

Klimacik jak się patrzy . Jakbyśmy na planie filmowym jakimś byli ;)

Dzięki za kesza.

Pozdrawiam
Art_noise

Tutaj również pięknie , mrok, pył  i tony stali. To jest piękność. Dzięki

Trochę ciemno ale faowoz Nann i Marioskiem. Dzięki za kesza.

Szkoda, że czarne serca stalowego giganta wygasły. To jedno dość szybko zdobyliśmy w mrocznych czeluściach obiektu. Dzięki!

Zupełnie jak w ciemni fotograficznej, gdyby nie te stalowe ramiona rozciągające się wkoło... Keszyk podjęty na wyprawie w składzie WiW. Dziękuję za skrzyneczkę:)

Każdy kolejny keszyk to taka adrenalinka połączoną z ciekawością gdzie to będzie ukryte i co się jeszcze zobaczy? Po prostu stalowe monstrum, które trzeba zobaczyć na żywo bo żadne ze zdjęć tego nie oddaje. Keszyk trochę widoczny, ale tylko jeśli tu szukasz bo raczej dla osób trzecich nie stanowi obiektu zainteresowań. Ba, kolorystycznie pasuje tu idealnie. Na obiekcie spotkaliśmy kilka ekip, ale na szczęście bez przygód z ochroną. Dzięki za keszka.

Samo dojście do tego kesza nieco ekstremalną drogą sobie urządziliśmy, przy okazji oglądając z bliska kominy i kuląc głowy przed "tymi tam", co już jeden granacik odpalili. Certy pobrane, keszyk znaleziony, po nim nastąpiła półgodzinna zabawa w ciuciubabkę, emocji było od groma, aż sobie ciśnienie na koniec zmierzyliśmy. Koledzy w moro, choć z bronią, całkiem spokojne i fajne chłopaki. Ale szukać porządnie nie umieją, za ten egzamin dwója z minusem :)

#8299

Tutaj dojście też sobie mocno utrudniliśmy, bo nie sprawdzilismy mapki. Ja pionem, a dziewczyny drogą industrialną, chowając się przed nadchodzącymi żołnierzami. 

W międzyczasie złapałem skrzynkę i certy i się zaczęło chowanie przed wojskiem. Akcja trwała z dobre pół godziny - oni przeczesywali kolejne piętra i pomieszczenia meldując, że czysto, dziewczyny w szafie, ja za kotłami. Oni czołówki, granaty i długa broń a my telefony, aż w końcu postanowiliśmy wywiesić białą flagę (robiła za nią torba z Biedronki) i wycofać się z obiektu pod naporem siły ognia przeciwnika.

Emocji było tyle, że mozna by obdzielić z 10 wizyt w urbeksach ;)

Jeszcze tu wrócimy ;) 

O dojściu do kesza nr 4 można chyba książkę napisać, taka historia! poszliśmy chyba nie tak i natknęliśmy się na ścianę. W dół. Gura dał radę, ale my postanowiłyśmy iść wokół hałdy gruzu, jednocześnie nie wiedząc, że właśnie się zbliżamy do zakazanego budynku. I tu ujrzałam dwa hełmy i głosy żołnierzy! Padłyśmy wśród gruzu i wtedy coś wystrzeliło! Ja już miałam w głowie wysadzanie budynku albo strzały z broni i zastanawiałam się, czy należy się poddać, żeby nie zginąć w gruzach, jednak jak tu zostawić taki obiekt? Biegiem do budynku i nikt nas na szczęście nie ustrzelił, jednak chwilę po znalezieniu kesza zaczęły się patrole żołnierzy z karabinami!!!! Złapało nas to gdy gura był w dalszej części - on się schował gdzieś tam a my myk do metalowej szafy i nadajemy smsami z kompanem. Za chwilę zbliżają się głosy, światło latarki omiata szafę i... dzwoni mamaEj, serio! Komórka wyciszonaSłyszyny jak mówią do krótkofaloówki, że czysto i mijają nas. No jak? Hm... Co oni tu robią? Mają ćwiczenia w strzelaniu czy... zakładają ładunki, żeby wysadzić budynek? "Lumen? Boisz się?" "Nie wiem, chyba tak" "Ja też się boję. A jak wezmą gurę do niewoli to się poddajemy?" Lumen:" To poddajmy się jak blondynki!". Wychodzę z szafy i widzę białą reklamówkę z Biedronki, dobra na białą flagęWychodzę na środek i zamieram w konsternacji. Dwójka żołnierzy i żaden mnie nie widzi. Wrócić do szafy czy co zrobić żeby się nie przestraszyli głosu i nie strzelili?"Proszę pana! Bo my tu się chowamy w szafie, bo się was boimy!Pan żołnierz podchodzi wyluzowany i mówi: " Urbexujecie? Zaraz będzie tu głośno". Ja: "To może my już sobie pójdziemy, pokaże nam pan którędy wyjść z dala od was?"Gura dołącza i wychodzimy. Mamy plan, że jeszcze tu wrócimy i wracamy, jednak okazuje się że "zaraz akcja i godzinę będzie głośno"... No dobra.... wrócimy za kilkanaście dni...

Dziękuję!!!

W najlepszej ekipie z Lumen i gurą.

Ależ to jest gigantyczne. Kiedyś urzędowałem w kotłowni zakładowej. Teraz mam wrażenie, że jeden tutejszy kocioł jest wielkości tamtej całej kotłowni :-D  Wyprawa razem z Chrząszczem i SłabąKinią. Obecny przy zakładaniu.

Dzięki :-)

Wchodząc w głąb ma się wrażenie znalezienia w innym wymiarze, stalowe kości kolosa otaczają z każdej ze stron pył który unosi się w świetle latarek nadaje magii i te resztki światła które dostają się przez świetliki. Na mnie zrobiło to wszystko ogromne wrażenie uczucie znalezienia się w środku Śląskiego giganta bezcenne. Dziękuję za możliwość bycia podczas wstępnego rozpoznania a później podczas zakładania tej pięknej ścieżki;)

Taki tam kociołek, trochę stali połączonej ze sobą na paru piętrach. Brzuch gigant!!! Tutaj się działo, tutaj się tego nawdychali...

Wieczorową porą w przemiłym towarzystwie Bumaga wracam do przeszłości. 

Dziękuję z pokazanie miejsca, opis, oraz skrzynkę. Pozdrawiam!

Jak to wszystko działało, tyle elementów, tyle detali, niesamowite!

Po przedostanie się przez zwały gruzu udało się dotrzeć tu do kotłowni, gesty kurz spowijal się między stopami a żelazo czuć było w ustach (chociaż nie będę miał anemii) aż łezka się zakręciła że to popada w ruine. Pierwsza myśl czemu skrzynka tutaj a nie u góry na pewno super by się biegało po tych nie kończących się klatkach schodowychprzy wpisie się okazało że ekipa krejzoli nie dała rady tu dotrzeć a ja zdobyłem wsunąłem się na drugie miejsce :p taka ot ciekawostka 

Tu prawdopodobnie szabrują wieczorami, bo jak tylko Krejzol przekroczyl próg budynku został z niego wyproszony z zastraszniem, że niby już na kamerze jest i zgłoszenie na policję poszlo. Pewnie to był blef i koleś widział, że robiliśmy tam tylko foty i prawie zmiękł ale "zachęcał" do opuszczeniu miejscowki. Opuściliśmy obiekty, żeby nie narobić sobie problemów ale że sporym niedosytem. Może jednak sobota jest lepsza porą na "zwiedzanie".:(

Potwór. To było pierwsze słowo jakie pomyślałem, kiedy zobaczyłem to miejsce. Plątanina stali połączona z panującym mrokiem i wszech obecnym pyłem. Istny kosmos. Skrzynka namierzona praktycznie od razu po wejściu, nie stawiała oporu. Dziękuję.

...no i kiedy pojawiły się te pudełka to pomyślałem, że nie ma się co wyrywać bo i czasu mało i samemu jakoś nie ma weny ... zatem dziękuję za spontaniczne zaproszenie . Te ostatnio wychodzą mi najlepiej .
Za kesze oczywiście też bo wciąż  lubię takie miejsca i cieszę się, że Chrząszcz pokazał mi je paluszkiem na mapie
Aż mi żal było oglądać filmik na "yt" jak wyburzają powoli obiekt a jak R-sol słusznie zauważył do cyber filmu sceneria jak się patrzy .

Ten kesz niby w brzuchu, ale ja się bardziej czułem jak w sercu Monstrum, szczególnie patrząc w górę - rewelacja! Dziękuję bardzo