Please log in to see the coordinates.
Cache attributes
Description
PL
DĄB NOCY OSTATNIEJ – LEGENDARNE UTONIĘCIE W CIEMNOŚCI
Dawno, dawno temu, w czasach gdy światło ognia było cenniejsze niż złoto, na skraju starej puszczy, rósł dąb tak potężny, że ludzie mówili o nim szeptem — Dąb Nocy Ostatniej. Nie był to zwykły dąb. Jego konary wyglądały jak zamarznięte cienie, a pień pokrywały znaki przypominające płaczące twarze. Mówiono, że każde z tych obliczy należało do duszy, która została przez drzewo pochłonięta.
Legenda głosi, że drzewo nie rosło — ono pęczniało od demonów. Każdej nocy, kiedy światło księżyca pełni przecinało las, z wnętrza pnia wyłaziły cienie. Nie były głośne. One szeptały, krążyły między drzewami i wracały o świcie, wnosząc w pień nowy strach.
Z czasem ludzie zaczęli składać ofiary, by powstrzymać zło. Czasem były to garści popiołu, czasem zwierzęta… aż w końcu — jedno dziecko.
Od tej pory drzewo przestało się zadowalać cieniami. Chciało więcej. Przychodziło we śnie. Przyzywało. Noc w Halloween była najgorsza. Wtedy bowiem pień drżał, a korzenie wysuwały się spod ziemi jak palce.
I właśnie w jedną z takich nocy, ziemia nie wytrzymała. Drzewo było zbyt ciężkie od przeklętych dusz, zbyt złe, zbyt stare. Pojawiło się pęknięcie w ziemi, potem drugie, aż w końcu wszystko zapadło się w głąb. Dąb zniknął. Tam, gdzie rósł, została tylko czarna dziura wypełniona liśćmi bez koloru. Miejsce nazywano później Polem Szeptów. Nikt już tam nie wchodził.
Ale czasem... w noc Halloween, można usłyszeć stukot korzeni pod ziemią. I wtedy lepiej odejść. Bo Dąb Nocy Ostatniej może znów szukać miejsca, by się odrodzić.
I nowej duszy, by zacząć od początku.
Skrzynka założona z okazji halloween 2025.
Additional hints
Pictures
Log entries:
0x
0x
0x