Dawny pałac w Niewirkowie. Dwór w Niewirkowie (parterowy, murowany, ze sklepionymi lochami) istniał już w XVII wieku.
Obecny budynek został wzniesiony pod koniec wieku XIX jako pałac, prawdopodobnie dla Bolesława Sierakowskiego (od 1865 właściciela Niewirkowa). Od 1904 stanowił własność Faustyna Płacheckiego. Po II wojnie światowej przejęty przez państwo, od 1964 mieściło szkołę podstawową. Jest murowany z cegły i otynkowany, piętrowy z podpiwniczeniem, eklektyczny. Na planie czworoboku, z parterową, obszerną dobudówką na wysokich piwnicach od tyłu. Elewacja frontowa jest pięcioosiowa, z wgłębnymi, półkoliście zamkniętymi portykami pośrodku – wejściowym w przyziemiu i balkonowym na piętrze. W zwieńczeniu ściany obiega fryz konsolkowy i gzyms. Przy jednym z frontowych narożników jest cylindryczny wykusz z tarasem, wsparty na przyściennej kolumnie, przy drugim trójboczny ryzalit. Budynek główny ma dach czterospadowy, przybudówka dwuspadowy, kryte blachą. Zabudowania gospodarcze zostały wzniesione w 1. połowie XIX wieku. Są murowane z cegły i otynkowane. Parterowy budynek administracyjny ma rzut wydłużonego prostokąta. Jest dwutraktowy, z sionką na osi. Elewacje mają podział ramowy, wieńczy je profilowany gzyms. Otwory okienne mają stiukowe obramienia. Dach jest czterospadowy, z dymnikami. Dawna chlewnia jest parterowa, z piętrową częścią zachodnią. Elewacje mają podziały ramowo-lizenowe, z małymi, leżącymi, prostokątnymi okienkami. Dach jest czterospadowy, nad częścią piętrową dwuspadowy. Wokół pałacu znajdują się pozostałości parku krajobrazowego z XIX wieku, o powierzchni około 1 ha. Zachował się staw oraz częściowo starodrzew: dęby, modrzewie, liczne lipy i brzozy, aleja grabowa. Aktualnie niema budynku administracyjnego i dawnej chlewni.
Wejście na obiekt ryzykowne, to teren prywatny.
Skrzyneczka - pojemnik laboratoryjny z magnesem , przed ogrodzeniem obiektu.
Powodzenia.