Rogoziniec (niem. Rogsen) – wieś w Polsce położona w woj. Lubuskim , w powiecie świebodzińskim, w gminie Zbąszynek.

We wsi znajduje się kościół zbudowany w 1832 roku (Obecnie wpisany do wojewódzkiego rejestru zabytków). Jest to murowana, późnoklasycystyczna budowla z wieżą od północy. Ma trójnawowe wnętrze nakryte stropem, wspartym na słupach rozdzielających nawy. Na końcu wsi znajdują się resztki cmentarza ewangelickiego przy drodze do Depotu. Dalej znajduje się Technikum Leśne, a w lesie są pozostałości po pruskim arsenale. W Rogozińcu zachowała się także zabudowa z przełomu XIX i XX w.

Historia Rogozińca

Rogoziniec był niegdyś wsią królewską, do dziś przetrwał układ gruntów, jaki odnotowano w czasie lustracji w 1565 roku. We wsi znajduje się kościół pod wezwaniem Św. Józefa, wystawiony staraniem jednego z opatów paradyskich, istniał tu już zapewne w XVI wieku. W 1604 roku został afiliowany do parafii w Chociszewie. W czasie wojny polsko-szwedzkiej za Jana Kazimierza drewniany budynek uległ zniszczeniu. Na jego miejscu powstała nowa świątynia, jej fundatorem był profesor paradyski, ksiądz Albert Sokół. Dalsze losy kościoła trudne są do ustalenia. Obecnie pośrodku wsi wznosi się zbudowany w 1832 roku kościół protestancki, teraz katolicki. Rogoziniec jest wsią o metryce średniowiecznej, wzmiankowaną w źródłach po raz pierwszy w 1425 r., kiedy to Władysław Jagiełło zastawił ją Abrahamowi Zbąskiemu. Należącą do starostwa międzyrzeckiego królewszczyznę zastawiano i obciążano długami również w latach następnych (w 1431 r. zastawiono ją Piotrowi Ogance, a w 1458 r. Stanisławowi Zbąskiemu). W latach 60- i 70-tych XV w. dziedzicem Rogozińca był Wojciech Oganka. W 1513 r. Zygmunt I pozwolił opatowi paradyskiemu wykupić Rogoziniec od Stanisława Hińczy, stąd mylna tradycja, mówiąca pierwotnie o zakonnej własności wsi. W 1520 r. wieś przeszła w ręce Michała Bielawskiego. W 1546 r. król Zygmunt I uwolnił mieszkańców wsi od pańszczyzny. Z 1640 r. pochodzi informacja o istnieniu we wsi (po zachodniej stronie cmentarza) szkoły. W 1793 r. rząd pruski sprzedał przejęte dobra starościńskie – w tym i Rogoziniec – markizowi von Luchesini. Po rozbiorach Polski miejscowość tak jak cała Wielkopolska znalazła się pod zaborem pruskim. Po 1871 roku na południowych obrzeżach Rogozińca, w ramach reparacji francuskich po wojnie francusko-pruskiej, wybudowane zostały koszary. Według spisu z maja 1939 roku przed II wojną światową w Rogozińcu zamieszkiwało 789 osób (742 ewangelików i 47 katolików). W 1947 roku w dawnych koszarach otwarto Technikum Leśne (obecnie Zespół Szkół Leśnych). Rogoziniec, wspólnie z Chociszewem posiada przystanek kolejowy, a także miejsce obsługi podróżnych (MOP) przy autostradzie A2.