Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: m n.p.m.
Województwo:
Polska > świętokrzyskie
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Mała
Status:
Gotowa do szukania
Data ukrycia: 24-04-2024
Data utworzenia: 24-04-2024
Data opublikowania: 24-04-2024
Ostatnio zmodyfikowano: 25-04-2024 
3x znaleziona 
0x nieznaleziona 
0 komentarze 
1 obserwatorów 
11 odwiedzających 
2 x oceniona 
Oceniona jako: b.d.
1 x rekomendowana
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Atrybuty skrzynki
Opis
PL
Na początku XIX wieku, wzorem innych państw na ziemiach polskich zostały utworzone służby techniczne, które miały jeden główny cel czyli utrzymanie i budowę dróg. W jej skład wchodzili dróżnicy, drogomistrze, konduktorzy. Dla ludzi powołanych do utrzymania drogi stawiane były budynki, które zwyczajowo nazywano w zależności od użytkowników: dróżniczówką, drogomistrzówką, koszarką, konduktorką. Przy mniejszych drogach stanowiły domostwo dróżnika, tzw. koszary drogowe. Pierwszy przepis dotyczący budowy jednolitych domków dróżniczych wydał w 1825 roku namiestnik Królestwa Polskiego generał Józef Zajączek.
Zawód dróżnika pozostawał w tradycjach rodzinnych, dzięki czemu budynki przechodziły z ojca na syna. Znajdowały się w nich punkty pierwszej pomocy, była możliwość odpoczynku, dostępu do wody, uzyskania szeroko rozumianej pomocy. Dla tego też dróżniczówki znajdowały się w niewielkiej odległości od ważnych dróg i skrzyżowań. Przy ważniejszych traktach dróżniczówki były reprezentacyjne, przy mniej uczęszczanych bardziej praktyczne, czasem przy jednej trasie budynki miały ten sam wygląd. Były trwale oznakowane tablicą urzędową. W większości przypadków do ich budowy używano cegły, rzadziej drewna. Ich wielkość użytkowa wynosiła od 50 do 90 m², miały kształt prostokąta. Zamieszkiwane były przeważnie przez 2 rodziny. W miarę rozwoju cywilizacyjnego, wprowadzono obowiązkową elektryfikację. Z upływem lat i kolejnych reform straciły swoje strategiczne znaczenie.
Na terenie gminy Miedziana Góra do naszych czasów zachowała się jedna koszarka, czyli dom dróżnika. Obecnie nieużytkowana, mieści się przy trasie Kielce – Łódź, przy torze wyścigowym. Najprawdopodobniej wybudowano ją w XIX wieku, aczkolwiek na mapach pojawiła się dopiero po I wojnie światowej. Najstarsi mieszkańcy wspominają ostatnich dróżników, panów Dąbrowskiego i Zientala. Teren, za który odpowiadali dróżnicy, obejmował odcinek od Góry Raszówki do Miedzianej Góry.
Atrybut "skrzynka niebezpieczna" dodany ze względu na ruchliwą drogę, położenie na terenie ogrodzonym (tor wyścigowy), gdzie wolno poruszać się w ograniczonym zakresie oraz bliskość skrzynki elektrycznej.
Dodatkowe informacje
Obrazki/zdjęcia
Wpisy do logu:
3x
0x
0x
1x
