Majątek Szczyty należał na początku (XVI wiek) do Jana Irzykowicza, syna Jadwigi Szczytówny. Potem zmieniał właściciela wielokrotnie - był w posiadaniu Lewickich, Branickich, a także Andrzeja Węgierskiego, a potem jego syna, który przekazał majątek Antoniemu Wiewiórskiemu. Wyodrębnił on z otrzymanych dóbr Szczyty - Nowodwory.
Dwór powstał z inicjatywy Wiewiórskiego w wieku XIX. Budynek przetrwał I wojnę światową bez szwanku. W dwudziestoleciu międzywojennym z majątkiem związane były trzy rodziny, spadkobiercy Wiewiórskich: Tymoszyccy, Antychowicze i Łyzłowi. Podczas II wojny światowej mieszkańców wywieziono do ZSRR. Kilkoro spadkobierców powróciło do Szczytów, dzięki czemu majątek do dziś ma swojego opiekuna.
Budynek jest parterowy, wybudowano go na planie prostokąta; ściany wykonano z modrzewiowego węgłowanego drewna; całość niszczy jedynie eternit na dachu, chociaż znajdzie się i gont. Mimo wszystko dwór zachowany jest w stanie zadowalającym w porównaniu z wieloma obiektami tego typu, bez remontu jednak się nie obejdzie. Dworskim zabudowaniom towarzyszy nieco zdziczały park. Do zabudowań od strony północnej prowadzi dość okazała aleja.
Przy odwiedzinach należy pamiętać, że miejsce to jest zamieszkałe. Skrzynka umieszczona jest w oddaleniu od zabudowań, na koordynatach.
Fotografia pochodzi ze strony polskiezabytki.pl; informacje nt. dworu można znaleźć tu