Z murów, którymi Kazimierz Wielki otoczył Kalisz niewiele pozostało. Najbardziej reprezentacyjny ich fragment znajduje się na tyłach kościoła Wniebowzięcia NMP, od strony parku. To właśnie na tym odcinku zachowała się jedyna kaliska Baszta Dorotka. Jej historia sięgająca czasów ostatniego Piasta na tronie Polski zapewniła jej miejsce na Szlaku Piastowskim.
Baszta Dorotka, kilkakrotnie przebudowywana i obniżona w stosunku do pierwotnej wysokości, jest ceglana i nieotynkowana. Powstała pod koniec XIV wieku jako prostokątna – półokrągły kształt przybrała prawdopodobnie w XVI wieku, podczas odbudowy po wielkim pożarze w 1537 roku.
Budowla ma dwie kondygnacje i zachowane okrągłe otwory strzelnicze.