Please log in to see the coordinates.
Altitude: 73 m. ASL.
Region:
Poland > wielkopolskie
Cache type: Traditional
Size: Small
Status:
Archived
Date hidden: 08-01-2023
Date created: 08-01-2023
Date published: 16-01-2023
Last modification: 26-12-2024 
49x Found 
4x Not found 
0 notes 
2 watchers 
102 visitors 
29 x rated 
Rated as: Excellent
Cache attributes
Description
PL
LEGENDY GRODZISKA WIELKOPOLSKIEGO
STRÓŻE I PSIE POSTRACHY
Za największych znawców wiedzy demonicznej powszechnie uchodzili nocni stróże. Nikt tak jak oni nie znał miejscowych duchów i ich zwyczajów. Często na podstawie różnych i tylko im wiadomych znaków, potrafili przestrzec przed nadchodzącą śmiercią lub innym nieszczęściem. Jeszcze powszechniej uchodzili za zwykłych dziwaków i to za sprawą swoistej tradycji, której zawsze byli wierni.
Jednym ze „sławniejszych" stróży, był niejaki pan Balicki. Pełnił on obowiązki stróża nocnego w majątku hrabiny Heleny Zimermann, to jest w parku i pałacu przy dawnej ulicy Zamkowej, a obecnej ulicy 27 Stycznia. Podobno stróżując nie mógł opędzić się od miejscowej dzieciarni, która nachodziła dobra pańskie. Wymyślił sobie, że sam zacznie straszyć w parku, udając psa z ludzkim wyrazem twarzy. Co ciekawe, straszył tak podobno przez pewien czas, tworząc nawet swoistą legendę, aż w końcu został przyłapany. Wspominała o tym lokalna prasa w 1906 roku. Jego inicjatywa nie znalazła prawdopodobnie uznania u zacnego hrabiostwa, ponieważ późniejsze wzmianki mówią, że stróżował w Cykowie. Tam również straszył, co bojaźliwszych ludzi, aż któregoś ranka znaleziono biedaka martwego. Obok oficjalnej przyczyny śmierci wystawionej przez objazdowego felczera istniała druga, bardziej wiarygodna, wystawiona przez miejscową „mądrą". Według niej pan Balicki miał pecha i przez nieuwagę postraszył miejscowego ducha.
Z parkiem przy ulicy Zamkowej związana jest inna historia, w której wspomina się o dwóch psach z ludzką twarzą. Miały one biegać po przylegającej do parku, a nieistniejącej obecnie alei kasztanowej. Podobno późnym wieczorem niespodziewanie wyłaniały się z ciemności i biegły na wprost napotkanej osoby. W ostatnim momencie skręcały w bok, lekko ocierając się o przechodnia. Znikały gdzieś przy pomniku wojewody mazowieckiego i sieradzkiego- Wojciecha Leona Opalińskiego. Chodziły słuchy, że owe psy to jego dworzanie, skazani za niewierność na wieczną służbę.
O keszu
Skrzynka dwusystemowa
Dla pierwszych znalazców kesz zawiera certyfikaty.
Additional hints
Pictures
Log entries:
49x
4x
0x
