Według Jana Długosza, parafia w Nawarzycach istniała juz w 1345 roku. Drewniany kościół spłonął w 1741 roku, za patrona miał św. Andrzeja. Jędrzejowski opat cystersów Jędrzej Bernard Laszewski, ufundował w roku 1748 kościół murowany. Budowa trwała kilka lat (1748-1753), ukończono ją dopiero w 1772 r. Kościół jest budowlą barokową, murowaną z cegły, orientowaną. Składa się z dwuprzęsłowej nawy i węższego od niej, krótkiego, półkoliście zamkniętego prezbiterium. Wystrój wnętrza jest głównie rokokowy, z lat 80 XVIII stulecia. Unikatową jest barokowa, kamienna chrzcielnica, wsparta na czterech lwach, z przedstawioną na niej sceną obrzezania Pańskiego. Rokokowa jest ambona w kształcie łodzi z wiosłem oraz płaskorzeźbą Chrystusa z apostołami płynących przez wzburzone morze. Całość podtrzymywana jest przez cztery nagie syreny (rzadkość w kościołach) wyłaniające się z fal. Chrzcielnicę i ambonę ufundował cysters Adam Przerębski, opat jędrzejowski. Jako dobudowana do kościoła boczna nawa powstała kaplica pod nazwą Matki Bożej z Lourdes, ufundowana przez rodzinę Wielowieyskich jako forma pokuty za odstąpienie członków rodu od Kościoła w czasach reformacji. Symboliczną podwalinę pod kaplicę stanowi kamień ze skały w Masabielle, gdzie miały miejsce objawienia w Lourdes. Autentyczność kamienia poświadczają dokumenty z 1924r, wyeksponowane w kościelnej gablocie.