W dostępnych materiałach źródłowych pierwsze wzmianki o tej nekropolii pochodzą z 1609 roku, jednak cmentarz ten istniał już wcześniej. Zajmował powierzchnię 2 mórg. Oddzielony był od zabudowy Tarłowa wolno płynącą rzeczką i jej rozlewiskami. Droga do niego wiodła groblą. Nie zachowały się żadne ślady dawnego, kamiennego ogrodzenia a teren porósł lasem. W wyniku zniszczeń i dewastacji na cmentarzu nie przetrwały żadne macewy.
W latach 2011-2012 dzięki staraniom potomków Żydów z Tarłowa cmentarz został ogrodzony i uporządkowany. Odsłonięto również niewielki pomnik z tablicą, obok którego ułożono na ziemi zaledwie kilka kawałków odnalezionych macew.
Miejsce wskazane skrzynką OP814Q ( obecnie „tymczasowo niedostepna”), której autor nie reaguje na prośby o włączenie jej do GeoŚcieżki „Dom grobów”.