Please log in to see the coordinates.
Altitude: m. ASL.
Region:
Poland > lubuskie
Cache type: Other type
Size: Small
Status:
Ready for Search
Date hidden: 16-06-2022
Date created: 11-07-2022
Date published: 27-07-2022
Last modification: 27-07-2022 
29x Found 
0x Not found 
0 notes 
0 watchers 
22 visitors 
14 x rated 
Rated as: Excellent
1 x recommended
Cache attributes
Description
PL
Info za Ośno.pl:
Na początku XX wieku w Ośnie powstała nowa wspólnota religijna, zwana Kościołem Nowoapostolskim. Powstał on w latach trzydziestych XIX wieku z inicjatywy Edwarda Irvinga ze Szkocji i dość szybko zakorzenił się w protestanckich krajach Europy Zachodniej. W okresie międzywojennym w Ośnie mieszkało około 80 wyznawców tej religii. Zawiązali oni tu swoją gminę i rozpoczęli starania zmierzające do budowy własnej świątyni. Na początku lat trzydziestych XX wieku wykupiono działkę od mistrza bednarskiego Schmidta i zlecono wykonanie projektu miejscowemu architektowi Fredrichowi Thisiusowi. Budowę rozpoczętą w kwietniu 1933 roku, a ukończoną już 3 miesiące później, prowadzili ośnieńscy rzemieślnicy: Eduard Buttner, Ernest Sprenger i Paul Strehl. Razem z kościołem zbudowana została plebania. Świątynia funkcjonowała do 1945 roku. Po wojnie przez długie lata pozostawała nie użytkowana, aż wreszcie na początku lat dziewięćdziesiątych przekazana została na rzecz parafii św. Jakuba i staraniem proboszcza w 1992 roku została wyremontowana i poświęcona jako kościół pomocniczy pw. Podwyższenia Krzyża Świętego.
Kościół usytuowany został poza obrębem murów obronnych, po południowo wschodniej stronie miasta, przy dawnej ulicy Werderstrasse, ob. Alei Pokoju. Wzniesiono go z cegły w formie niewielkiej salowej budowli zwróconej częścią prezbiterialną w kierunku południowym. Niewysoką bryłę nakrywa dwuspadowy dach z sygnaturką. Główne wejście do wnętrza w elewacji północnej ujęte zostało ustawionymi skośnie podwójnymi filarkami z cegły klinkierowej i zwieńczone kompozycją z ceglanych kształtek w formie kratownicowo ukształtowanej płyciny, zakończonej krzyżem. Południową elewację kształtuje motyw pseudo apsydy akcentowanej dwoma skośnie ustawionymi filarkami z cegły klinkierowej. Elewacje podłużne podzielone zostały półkolistymi oknami. Przy elewacji zachodniej stała zakrystia, którą rozebrano w 1992 roku. Jednoprzestrzenne wnętrze nakrywa drewniany belkowy strop, a ściany pomiędzy oknami dzieli rytm lizen z cegły klinkierowej ułożonej na przemian z pasami muru tynkowanego. Kompozycję ściany ołtarzowej stanowi motyw krzyża, wymurowany z cegły klinkierowej.
Additional hints
Pictures
Log entries:
29x
0x
0x
