Kesz (bez certyfikatów!) to PET ukryty na kordach nie gdzie indziej jak na „wzgórzu czarownic”. Tuż obok jamy z wejściem „do wnętrza ziemi”. Zawiera logbook, w którym - szanowni keszerzy - własnoręcznym podpisem potwierdzacie, iż na własne uszy i oczy zapoznaliście się z legendą tego miejsca. Pod tekstem zamieszczono dodatkową wskazówkę.

„Legendy Góry i okolic” to seria keszy poświęconych podaniom, opowieściom i miejscom legendarnym związanym z miejscowościami powiatu górowskiego. Do tej pory zarówno Góra jak i jej okolica pozostawała białą plamą na geokeszerskiej mapie ale okazuje się, że ma się czym pochwalić - również przed geokeszerską bracią. „Legendy” wraz z inną serią („Zapomniane Perły”), postarają się tą białą plamę wypełnić. W zebranych podaniach pochodzących z okolicznych miejscowości przeplatają się nietypowe i tragiczne życiorysy, paniczne lęki, siły tajemne, nienawiść czy wielka miłość. I nie ważne ile w danej opowieści jest z prawdy a ile z fikcji, czy to, że niektóre z nich trącają „myszką” lub trzeba je traktować z przymrużeniem oka. Istotne jest, że przetrwały w pamięci potomnych do dziś i choćby z tego względu warto je przytoczyć jako integralną cześć historii regionu. Niech przyciągają i „straszą” małych, może też pobudzą do refleksji, a starszych niech zapraszają do zapoznania się z wybranymi, zapomnianymi niejednokrotnie już miejscami. Tak więc znacie? Nie? To przeczytajcie…

Między miejscowościami Osetno, a Miechów, przy drodze, znajduje się porośnięte świerkami niewielkie wzgórze Osetniak, bardziej pagórek, dawnej nazywany dumnie „górą czarownic”. Choć tereny wokół płaskie jak stolnica, to widać, że „na bezrybiu i rak ryba” więc niech na potrzeby legendy o górę chodzi. Ponoć w jej wnętrzu znajduje się podziemny pałac, a w nim wzięty niegdyś do niewoli człowiek. A jak to się stało? Po kolei…

Otóż kiedyś, w noc świętojańską, wspomniany nieszczęśnik samotnie przechodził obok wspomnianego „wzgórza”. Nie wiedział, że właśnie na nim swój sabat odbywały czarownice. A było ich sporo. Oprócz miejscowych, zleciały się także i te z okolic. Tańcząc na miotłach złapały biedaka i zaciągnęły do podziemnego mieszkania. A nie było to ich jedyne lokum. Wiedźmy zamieszkiwały także w pobliskim bajorze - nazwanym przez miejscowych „jamą czarownic”. Do niedawna przebiegała nad nim, nieczynna już linia kolejowa: Góra – Krzelów.

Ale idźmy dalej... Otóż czarownice nocami często opuszczały swe wzgórze i czyniły szkody w całej okolicy. Dewastowały domostwa, niszczyły zagrody, rzucały uroki, zwierzętom zaplatały dla zabawy warkocze, na ludzi sprowadzały choroby, strasząc wszystkich wokół. Nie należy się więc dziwić, że w końcu miarka się przebrała i miejscowi chłopi z Osetna postanowili ten proceder raz na zawsze ukrócić. O północy zebrała się ich silna grupa. Uzbrojona, wyruszyła w kierunku „wzgórza czarownic”. Jednakowoż, przechodzący w okolicach wspomnianego bajora chłopi, zamiast jamy ujrzeli stojącą chatę, której dotychczas tam nigdy nie było. Sześciu najodważniejszych weszło do jej środka by zbadać to niecodzienne zjawisko. Niestety nie wiedzieli, że wewnątrz znajdowało się bagno, które wszystkich nieproszonych gości pochłonęło. A porwany podczas sabatu nieszczęśnik? O tym, że dalej znajduje się w niewoli czarownic, zamknięty wewnątrz wzgórza, świadczą wydobywające się w księżycowe noce – słyszane do dziś! – jęki z wnętrza ziemi. Jeśli przyłożycie ucho do ziemi to i kto wie….

Na koniec jeszcze ciekawostka… Mapa OpenStreetMap w German Style na geocachigowej witrynie pokazuje to wysokie na 93 metry (n.p.m.) wzgórze pod nazwą… Hexenberg (Góra Czarownic). I co? Szach - mat, niedowiarki!

Uwaga: Nie jest łatwo ustalić precyzyjne współrzędne w lesie bez żadnych odnośników i charakterystycznych elementów krajobrazu. Sprzęt kręci za każdym razem pokazując inny wynik. Dlatego przybywając na wzgórze czarownic szukajcie wyrobiska piaskowego. Jesteście już u celu...

Źródło:

Przeszłość w legendach zaklęta, Góra 2011, s. 31-32.

Heine Fritz, Heimatbuch des Kreises Guhrau/Schlesien, 1973, s. 389.

ryc. Pinterest.