Choroby zakaźne w międzywojennym Włocławku stanowiły jedną z głównych przyczyn umieralności wśród biedniejszej części mieszkańców. Epidemie typu czerwonka, tyfus plamisty, szkarlatyna, nie były niczym szczególnym w tamtym czasie. Zasięg wielu z tych chorób starano się zmniejszyć poprzez udostępnianie łaźni miejskich.
Pierwsza Łaźnia we Włocławku powstała na ulicy Biskupiej 8. Postawiło ją Towarzystwo Higieniczne. Pierwotnie służyła ona wyłącznie osobom dotkniętym przez epidemię. W 1916 roku łaźnia została ofiarowana pod zarząd miasta. Wtedy to zyskała dodatkowe wyposażenie i w niedługim czasie stała się miejscem o bardziej powszechnym charakterze. Uzupełnieniem dla łaźni miejskich było zorganizowanie przez władze miasta kąpieliska na rzece Wiśle.
Obecnie budynek łaźni jest własnością prywatną, a ta część ulicy przyjęła nazwę Łaziennej.
O keszu: mały pojemnik, certyfikaty dla pierwszych znalazców, ołówek. Proszę o dobre zabezpieczenie.