Opis zapożyczony z tablicy informacyjnej:

"Współczesne kolonie: Studentów, Postęp oraz Przyszłość na pograniczu Chełmu i Biskupiej Górki to zespoły dawnych ogródków działkowych, które powstały w okresie międzywojennym. Rozwój kolonii był remedium na ciasną zabudowę ówczesnych miast oraz brak przestrzeni rekreacyjno-sportowych. Po I Wojnie Światowej w Gdańsku popularna stała się idea niemieckiego lekarza Daniela Schrebera, który propagował pracę fizyczną i ruch w otoczeniu przyrody. Jego zwolennicy już w 1864 roku założyli w Lipsku Związek Schreberowski zajmujący się wykupem bądź dzierżawą terenów podmiejskich, na których urządzano tzw. Schrebergarten. Ogrody Schreberowskie służyły nie tyko odpoczynkowi, lecz były przede wszystkim miejscem legalnego zamieszkania. Kolonie cieszyły się poparciem władz, które widziały w nich sposób na poprawę trudnej sytuacji mieszkaniowej. Uprawiane owoce i warzywa w przydomowych ogródkach były istotnym źródłem taniego wyżywienia. W latach 20 zniesiono restrykcje budowlane na terenach kontrolowanych dawniej przez armię. Pozwoliło to na rozwój osiedli mieszkaniowych na obszarach stanowiących dotychczas przedpola zabudowań fortecznych. Zarząd Ogródków powołany w Wolnym Mieście przystąpił do zagospodarowania pozostałych terenów Biskupiej Górki. Posadzono drzewa, ustawiono ławki, poprowadzono ścieżki spacerowe oraz przygotowano miejsca, z których można było podziwiać widoki na miasto, morze oraz okolice Gdańska. Pisarz Brunon Zwara, przedwojenny mieszkaniec ulicy Biskupiej tak wspominał tamten okres: Latem wzgórza te były pełne spacerowiczów, którzy podziwiali stamtąd piękną panoramę miasta. W wielu miejscach stały ocienione ławki, były zakrzewione placyki a zaciszne ustronne zakątki pozwalały znaleźć młodym i starym zasłużony spokój. Mimo dużego ruchu spacerowiczów [...] licznych meczów piłkarskich oraz bawiących się tam gromad dzieci bardzo dbano o utrzymanie czystośc. [...] Porządku doglądali zarówno sami mieszkańcy, jak i kilkunastu starszych wiekiem stróżów."

Na Biskupiej Górce powstały w okresie międzywojennym cztery osobne, oddzielone od siebie boiskami sportowymi kompleksy działek. Właścicielem gruntów większości kolonii był Senat II Wolnego Miasta Gdańska, którego organem był Urząd Majątku Ziemskiego. Zabudowania stanowiły własność kolonistów zrzeszonych w Związku Kolonistów WMG (Verband der Laubenkolonisten der Freien Stadt Danzig). Przeciętna wielkość działki wynosiła 500m². Kolonie z Biskupiej Górki otrzymały nazwy Bergeshoh ("Szczyt Góry"), Lieblingsruh ("Ulubiona cisza"), Sonnental ("Słoneczna dolina") oraz Zukunft ("Przyszłość"). Po II Wojnie Światowej kolonie utraciły odrębny status prawny. Niektóre kolonie uległy degradacji, gdzieniegdzie na ich terenie powstały większe murowane obiekty, współcześnie należące do Rodzinnych Ogródków Działkowych. Całkowicie usunięto kolonię Sonnental (miejsce w którym się znajdujesz), po wojnie nazywaną jeszcze Kolonią Fałata, która powstała w dawnej fosie suchej. Obecnie pozostały jeszcze pozostałości fundamentów domków, kamienne schody i fragment fontanny."