Zbudowana w latach 1834-46 walcownia żelaza była starannie rozplanowanym założeniem urbanistycznym z osiedlem przemysłowym i układem wodnym. Jaz ulgi zbudowany został na rzece Świślinie równolegle do jej ówczesnego koryta. Z jednej strony piętrzył wody rzeki i kierował do Kanału Świślińskiego, a drugiej przepuszczał nadmiar wody do naturalnego koryta. Zbudowany z dwóch przyczółków i czterech filarów pośrednich, na których spoczywał nieistniejący dziś most. Kamienne mury posiadają licówkę z ciosów piaskowca, a filary zostały ozdobione klasycznymi kolumnami doryckimi. Walcownia funkcjonowała do 1903 roku, kiedy to została zniszczona przez powódź. Zakład oficjalnie zamknięto w roku 1905, a ocalałe maszyny wywieziono w głąb Rosji. Obok malowniczych ruin, obecnie największą wartość stanowi kompletnie zachowany historyczny układ wodny walcowni, którego elementem jest jaz ulgi.