Zobacz statystykę skrzynki
Ta skrzynka należy do GeoŚcieżki!
Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: m n.p.m.
Województwo:
Polska > kujawsko-pomorskie
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Mikro
Status:
Gotowa do szukania
Data ukrycia: 06-06-2021
Data utworzenia: 06-06-2021
Data opublikowania: 31-07-2021
Ostatnio zmodyfikowano: 01-11-2023 
28x znaleziona 
0x nieznaleziona 
2 komentarze 
2 obserwatorów 
68 odwiedzających 
23 x oceniona 
Oceniona jako: znakomita
11 x rekomendowana
Skrzynka rekomendowana przez:
Bar i Lepsza Połówka, DeepBlue, DeepSea, izunia77, Jeanpaul, Miki., Pawel brasia, trzyzlote, Wandula, Wojtek., wuja michal
Musisz się zalogować,
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Atrybuty skrzynki
Opis
PL
Przeprawa przez Gopło w tym miejscu datuje się od roku 1881. Powstająca cukrownia musiała zapewnić sobie transport buraków z folwarków i gospodarstw położonych na wschód od Gopła. Do tego celu doskonale nadawała się sieć kolejki wąskotorowej, której łączna długość w najlepszym jej okresie wynosiła ok. 150 km. Most kolejowy w tym miejscu wymuszała bliskość cukrowni, która zlokalizowana była tuż za przyczółkiem mostowym i dość wąska szerokość jeziora w tym miejscu. Mimo tego pierwsza drewniana konstrukcja z dwoma przęsłami żeglugowymi liczyła ponad 80 metrów długości. Most pełnił również funkcję rampy załadunkowej dla barek, na które ładowano z wagoników po ślizgach wysłodki.
Długa drewniana konstrukcja w czasie przejazdów po niej składów pociągów o coraz większym tonażu ulegała szybkiemu zużyciu. Dlatego też na początku XX wieku postanowiono zastąpić go nowym mostem o konstrukcji stalowej. Nitowana kratownicowa konstrukcja o rozpiętości ok. 20 metrów była za krótka, aby spiąć brzegi Gopła. Po usytuowaniu stalowego przęsła na betonowo murowanych przyczółkach w miejscu żeglugowym usypano wysokie umocnione szerokie nasypy, które zawęziły jezioro w tym miejscu uzyskując większą wysokość mostu do lustra wody
Ze zdjęć z tamtego okresu czasu należy przypuszczać, że most żelazny powstał między rokiem 1901, a 1910. O ile poprzednim długim mostem przejście dla przechodniów było chyba niemożliwe - widzimy na zdjęciach i rycinach coś na kształt bramy (do cukrowni?) na środku jego rozpiętości to po wybudowaniu nowego mostu taka możliwość istniała. Na zdjęciach nie widać schodów na przyczółkach, ale widzimy ludzi udających się do kolegiaty lub na cmentarz po przejściu przez most.
Dzięki temu, że konstrukcja mostu była stalowa na długie lata przyjęła się jego potoczna nazwa jako żelazny. Żelazny istnieje w świadomości szczególnie u osób starszych, którzy po dziś dzień nazywają tak obecny most mimo tego, że po nim w tym miejscu istniały dwa drewniane. U młodszych osób słyszy się nazwę cukrowniczy lub po prostu mały most. Most kratownicowy przetrwał do pierwszych dni września 1939 roku.
Po przejściu przez miasto ostatnich polskich oddziałów saperzy 26 Dywizji Piechoty rankiem 7 września w ramach działań opóźniających wysadzili most niszcząc jego stalową konstrukcję, która zwaliła się do wody. Po zajęciu Kruszwicy przez wojska niemieckie 9 września 1939r. i przejęciu pod władanie okupanta cukrowni odbudowa mostu kolejowego stanowiła dla Niemców sprawę najważniejszą. Dlatego odbudowano go w szybkim tempie jeszcze przed mostem drogowym. Zwalone stalowe przęsło blokowało żeglugę, a tym samym dopływ surowca do zakładu. Jesień to okres kampanii cukrowniczej, a cukrownia miała produkować teraz cukier dla Trzeciej Rzeszy. Z uwagi na brak czasu na naprawę uszkodzonego przęsła i trudności z jego podniesieniem postawiono drewniany most od nowa metodą saperską wykorzystując ocalałe przyczółki dodając po dwie duże podpory z drewnianych bali zostawiając między nimi wolne miejsce dla żeglugi.
Uszkodzoną wybuchem konstrukcję stalową pocięto na złom. Most w tym stanie przetrwał do stycznia 1945r. i tym razem wycofujący się Niemieccy saperzy wysadzili most przed nadchodzącymi oddziałami armii czerwonej 21 stycznia 1945 roku. Po wyzwoleniu polscy saperzy odbudowali most o podobnej do niemieckiej konstrukcji drewnianej.
Ten prowizoryczny most przetrwał do roku 1957. Wtedy to pobudowano most o konstrukcji żelbetonowej, który przetrwał do dziś
Żelbetonowy most powstał obok rozebranego drewnianego. Dzisiaj przy niskim stanie wody możemy zauważyć jeszcze resztki pali. W trakcie budowy w miejscu starego mostu w celu umożliwienia komunikacji między przyczółkami dla budowniczych oraz zwykłych pieszych stworzono prowizoryczną kładkę wykorzystując do tego celu barki, których pokłady pokryto deskami. Nowy most zawierał teraz kładkę dla pieszych, dodano również betonowe schody na przyczółkach, które niestety do dziś nie doczekały się chodników. Na schodach od strony Goplańskiej i Ziemowita można zobaczyć szczególną pamiątkę. Na jednej z szyn użytych do wzmocnienia betonowych stopni można zauważyć napis: KRUPP 1881. Były to pierwsze szyny jakie używała Cukrownia do budowy kolei.
Ruch pieszy przez most wzmógł się z chwilą powstania osiedla Zagople szczególnie w latach 80, kiedy to powstało drugie osiedle tzw. "Falklandy" Ludność przemieszczała się do zakładów pracy, a młodzież do szkół. Szczególnie w miesiącach jesiennych piesi którzy przemieszczali się na drugą stronę jeziora na cmentarz i do kolegiaty narażeni byli na niebezpieczeństwo potrącenia lub przejechania przez pociągi kolejki cukrowniczej. Dochodziło do tego, że nierozważni piesi nie wyłączając tych najstarszych nie chcąc czekać na zakończenie ważenia składu (waga znajdowała się tuż za mostem) przechodzili między wagonikami.Na szczęście ja nie słyszałem o żadnym wypadku na moście z udziałem pieszych i kolejki. Za to bywały na nim takie rzeczy jak zwykłe skoki odważnych do wody jak i tragedie czyli samobójcze i nieszczęśliwe skoki do wody. W latach 90 ruch pieszy zmalał, wybudowano szkołę na Zagoplu i wprowadzono komunikację zbiorową oraz zmniejszono zatrudnienie w zakładach pracy. W Latach 70 most wyposażono w estakadę dla podtrzymywania rury odprowadzającej wodę poprodukcyjną cukrowni na pola filtracyjne znajdujące się przy drodze na Szarlej. Rura ta doprowadziła by do tragedii bowiem przejeżdżająca ulicą Cmentarną koparka zawadziła wysięgnikiem o rurę i kilkuset metrowa konstrukcja na zasadzie domina zwaliła się na ziemię nie wyłączając mostu, gdzie rura spadła na kładkę dla pieszych. Na szczęście nikomu się nic nie stało. Rurociąg wody przemysłowej odbudowano, a w latach 80 dorobiono mniejszą estakadę do rury dla
"nitki" zapasowej wody pitnej dla osiedla Zagople. W latach 90 przerzucono przez most linię elektryczną i gazu ziemnego. Ostatnie pociągi cukrownicze przejeżdżały po nim w 2003 roku. Po rozebraniu torowiska i estakady wody przemysłowej most z każdym rokiem popada w ruinę. Podmyte i rozwalające się przyczółki oraz przerdzewiałe barierki ochronne lub ich brak pozostawiają wiele do życzenia. W roku 2011 most kupił od Krajowej Spółki Cukrowej Urząd Miejski. Ma służyć cały czas pieszym i jako przeprawa dla ścieżki rowerowej. Oby na budowę ścieżki i remont mostu nie przyszło nam długo czekać. a jakieś nieszczęście nie spowodowało wyłączenia z ruchu tego potrzebnego dla miasta obiektu.
źródło: https://www.kruszwica.tk/news.php?readmore=132
Mostek został wyremontowany, Powstał nowy chodnik i ścieżka rowerowa.
Weź coś do pisania
Nie zapomnij spisać danych do finału
Pamiętaj że jesteś na terenie lub w pobliżu Parku Natura 2000 .
Nie śmieć Nie hałasuj.
Nie wychylaj się za barierkę.
Certyfikaty do pobrania i wydrukowania we własnym zakresie, tutaj:
Wpisy do logu:
28x
0x
2x
