O MIEJSCU:

Pełnienie przez pułkownika, potem generała Roweckiego kluczowych funkcji dowódczych w polskim ruchu oporu wymagało dysponowania dziesiątkami lokali konspiracyjnych. W każdej dzielnicy musiało być ich kilkanaście, a przynajmniej kilka. Codziennie przechodzimy obok lub w pobliżu miejsc, w których przebywał i pracował gen. Grot-Rowecki. Na Mokotowie to m. in. ulica Narbutta, Aleja Niepodległości, ulice Chocimska, Kielecka.

Własne bezpieczeństwo gen. Rowecki opierał głównie na zachowaniu w bezwzględnej tajemnicy swoich fałszywych nazwisk, jak i miejsc zamieszkania. Adresy znało zazwyczaj tylko dwóch ludzi. Po mieście przemieszczał się zwykle sam, bez ochrony. Program zajęć generała Grota w warunkach konspiracyjnych obejmował różnego typu spotkania i odprawy dowódcze, które wypełniały całe dnie. Ten tryb życia zmuszał go do dużej ruchliwości i narażania się na ewentualne rozpoznanie. Aby zminimalizować możliwość jakiejś "wsypy", Grot starał się przebywać cały dzień w jednym lokalu, przyjmując w nim określoną grupę ludzi znających tylko ten punkt.

Grot dysponował w Warszawie szeregiem zakonspirowanych mieszkań w wielu dzielnicach miasta. Można by je podzielić na trzy grupy. Do pierwszej grupy należały lokale tak zwanej dziennej pracy, gdzie odbywały się m. in. spotkania z podkomendnymi, przedstawianie ich raportów i sprawozdań oraz wytycznych dla nich. Jeden z lokali dziennej pracy znajdował się w Alejach Niepodległości. Do drugiej grupy należały mieszkania, gdzie co jakiś czas nocował i był pod jakimś nazwiskiem zameldowany. Do trzeciej – lokale, gdzie spotykał się z określonymi osobami, znającymi właśnie to mieszkanie.

Wśród lokali i pokoi "noclegowych" istotną rolę odgrywało mieszkanie przy ul. Chocimskiej 22. Jeszcze na początku 1940 roku żona Eugenia otrzymała od Grota zadanie wynajęcia mieszkania na swoje nazwisko z pierwszego małżeństwa. Zamieszkała tam jako Eugenia Borzychowska, meldując równocześnie sublokatora Pawła Nowaka, którym to nazwiskiem jako jednym z wielu posługiwał się generał Rowecki. Mieszkanie znajdowało się na pierwszym piętrze, na prawo od bramy. Składało się z dwóch pokoi od strony ulicy Chocimskiej i kuchni z oknem na podwórze. Dzięki temu można było obserwować, co się dzieje w najbliższej okolicy, również od strony sąsiednich podwórek.

W każdym z konspiracyjnych mieszkań znajdowały się różnorodne skrytki, czy to w meblach lub nawet przedmiotach codziennego użytku. Na Chocimskiej skrytki znajdowały się m. in. w kuchence elektrycznej oraz w regale na książki, którego blat posiadał kilka cienkich, małych szufladek.

Z mieszkaniem na Chocimskiej wiąże się dramatyczne wydarzenie, choć ze szczęśliwym finałem. Któregoś dnia pod koniec nocy, o szóstej rano rozległo się gwałtowne łomotanie do drzwi, po czym do mieszkania wtargnęło pięciu Niemców. Po przeszukaniu zaczęli wypytywać o "syna", a gdy okazało się, że poza panią Eugenią i jej sublokatorem nikogo innego nie ma, mieszkanie opuścili. Działając w pośpiechu, zapomnieli wylegitymować obecnych. Gdyby jednak tego dokonali, finał byłby by zapewne inny. Otóż przychodząc wieczorem tuż przed godziną policyjną, Grot odwiesił marynarkę i zajął się chorą żoną. Zapomniał, że w marynarce była kenkarta (ówczesny dokument osobisty) na nazwisko Sokołowski, która po przyjściu powinna być natychmiast zamieniona na kenkartę o nazwisku sublokatora. A właściwy dokument Pawła Nowaka był schowany w skrytce w kuchence elektrycznej. Tym razem jakimś cudem udało się, choć sprawdzanie dokumentów było rutynową czynnością, od której Niemcy zaczynali kontrole.*

O KESZU:

Okolica jest dość trudna, mało tutaj miejsc, gdzie można zasadzić skrzynkę tak, żeby była trudna do spalenia. Wydaje mi się, że to jedno z niewielu takich miejsc.

Wydaje się być w miarę zaciszne, ale w ciągu dnia musi tu być ciężko. Ja nawet na poszukiwania miejsca wybrałem się nocą...

Zatem szukajcie tego mikro magnetyka ostrożnie.

W środku tylko logbook, więc nie zapomnijcie o pisadle.

Pojemnik był szykowany na innego kesza, więc zwróćcie uwagę gdzie jest magnes, żeby nie pomylić z trytytką. 

*Opis kesza pochodzi ze strony:

https://www.passa.waw.pl/index.php/artykul/warszawskimi-sladami-bohatera-narodowego,3698?ref=1