Rezerwat ścisły „Świnia Góra” jest najstarszym rezerwatem utworzonym w lasach Nadleśnictwa Suchedniów. Został zaprojektowany w 1936, a utworzony w 1953 roku. Nazwę otrzymał od góry, na stoku której jest położony. Obejmuje obszar 50,63 ha. Położony jest około 7 km na południowy-zachód od Bliżyna. Dostęp do wielu jego obszarów jest utrudniony przez występujące tu zabagnienia i zwarty drzewostan. Pewne partie lasów bliżyńskich zachowały się w stanie naturalnym i są świadectwem dawnej Puszczy Świętokrzyskiej. Puszczański charakter zachowały wyłącznie dlatego, że kamieniste, płytkie gleby tego obszaru nie nadawały się dla celów rolniczych, a wywóz drewna z braku odpowiednich dróg był utrudniony. Duży wpływ na glebę i roślinność rezerwatu wywarła eksploatacja rud żelaza, szczególnie w XVII i XVIII wieku. Rudy pozyskiwano metodą odkrywkową kopiąc doły o głębokości 2-2,5 m. Zbędny nadkład wyrzucono na powierzchnię. W ten sposób zalegający na głębokości około 1,4 m węglan wapnia mieszano ze słabszą glebą na powierzchni, co znacznie użyźniło środowisko. Również popioły i węgiel drzewny po pożarze lasu w 1854 roku, odegrały prawdopodobnie znaczącą rolę dla zainicjowania procesów wzrostowych pozwalając na wkroczenie na ten obszar bardziej wymagających gatunków roślin. Flora rezerwatu liczy 345 gatunków roślin naczyniowych. Drzewa i krzewy reprezentowane są przez 38 gatunków. Występują tu 22 gatunki roślin górskich i 20 gatunków roślin chronionych, 100 gatunków mchów i 70 gatunków porostów. Do najciekawszych i niezwykle rzadkich możemy zaliczyć liczydło górskie, pełnik europejski, podkolan biały, kosaciec syberyjski, wawrzynek wilcze łyko, czosnek niedźwiedzi, storczyk plamisty, rosiczka okrągłolistna i rosiczka długolistna, widłaki, mchy, a wśród nich świecący mech Schistostega osmundacae, paprocie oraz grzyb o szczególnych właściwościach leczniczych – modrzewnik lekarski. W pobliżu rezerwatu rosną pomnikowe drzewa osiągające znaczne rozmiary. Świat zwierząt jest również interesujący i odpowiada gatunkom spotykanym w całym kompleksie lasów. Można tu potkać jelenie, łosie, sarny, dziki, zające, borsuki, wiewiórki, lisy, kuny leśne, łasice, popielice, orzesznice, myszy leśne, badylarki i nietoperze. W ostatnich latach w okolicy rezerwatu pojawiły się bobry, które przybyły wzdłuż rzeki Krasnej, mającej swoje źródła pobliżu rezerwatu. Największą sensacją w ostatnim czasie było pojawienie się zimą 2006 roku watahy wilków złożonej z trzech osobników. Spośród ptaków można spotkać: kukułkę, dzięcioły, bociana czarnego, kruka, jarząbka, jastrzębia gołębiarza, sikorki, kowalika. Płazy reprezentują żaby, ropuchy, rzekotka drzewna, a gady – jaszczurki zwinka i żyworodna, zaskroniec, padalec i żmija zygzakowata. Występują tu rzadko spotykane motyle pokłonnik osiniec, mieniaki i szlaczkoń torfowiec.