OPIS MIEJSCA:

Na terenie dzielnicy 22 września 1938 roku została oddana do eksploatacji nowa zajezdnia Pogodno. Posiadała 15 torów plus dodatkowy tor z kanałem przeglądowym wraz z pomieszczeniami warsztatowym i socjalnym, mogła pomieścić 90 wozów.

Decyzję o budowie obiektu i zakupie ziemi podjęto w 1936 roku. W 1937 z kolei do magistratu i policji budowlanej przesłano dokumentację projektową wykonaną przez szczecińskiego architekta Gustawa Gaussa, jednocześnie prowadząc prace na terenie przyszłej zajezdni. Po zaakceptowaniu dokumentacji w czerwcu 1937 przystąpiono do budowy. Dyskusje o uruchomieniu nowej zajezdni, w związku z rozwojem szczecińskiej komunikacji toczyły się od lat 20. XX wieku. Znajduje się przy alei Wojska Polskiego 200.

Pierwszy raz od oddania zajezdni do eksploatacji, przeprowadzono jej modernizację w latach sierpień 1973 - grudzień 1983. Wybudowano nową halę obsługi codziennej tramwajów wzdłuż północno – zachodniej ściany istniejącej hali remontowo – postojowej z dostosowaniem do potokowego systemu obsługi wagonów typu 102Na i 105N. Wyposażono ją w podnośniki hydrauliczne do pudeł wagonów i zapadnię do zestawów kołowych. Zwiększono również powierzchnię warsztatów naprawczych i pomocniczych. Inwestorem inwestycji był WPKM. Autorem dokumentacji projektowej był inż. J. Nawrocki z Biura Projektów Budownictwa Komunalnego w Szczecinie.

Drugi raz, prace modernizacyjne, całościowe prowadziła firma ZUE z Krakowa wyłoniona w przetargu. Prace prowadzono na przełomie października i listopada 2014 - 12 listopada 2015 roku. Obowiązkiem firmy było zapewnienie normalnego funkcjonowania zajezdni na czas prowadzonych prac. 

W zmodernizowanej zajezdni wybudowano od nowa układ trakcji i torów (przybył jeden nowy jako objazdowy 21) z częścią zautomatyzowanych zwrotnic. W odrestaurowanym budynku administracyjno-socjalnym utworzono dyspozytornię z prawdziwego zdarzenia, w której zainstalowano systemy elektronicznego zarządzania zajezdnią, zainstalowano też system monitoringu. Zamontowano na terenie zajezdni energooszczędne oświetlenie, włączane i wyłączane samoczynnie.

W historycznych halach postojowych i pozostałych zamontowano wentylację i ogrzewanie, nowoczesne systemy zasilania i sterowania, nową sygnalizacje. Wymieniono okna, nowe są przeszklone w kolorze grafitu, skrzydła bram wjazdowych i wyjazdowych otwierane i zamykane hydraulicznie. Oczyszczono i zakonserwowano mury zewnętrzne i wewnętrzne. Remont obiektów pozwolił na przywrócenie pierwotnego przedwojennego wyglądu wraz z dostosowaniem go do obsługi nowoczesnych tramwajów przez zaplecze techniczne zajezdni.

Nowymi elementami zajezdni są: zautomatyzowany silos do napełniania piasecznic w tramwajach, hala z tokarką podtorową oraz pozostałe wyposażenie hal naprawczych, jak np. potężna suwnica zdalnie sterowana, nie wspominając już o postawionych trzech wiatach na tyłach zajezdni, w miejscu byłego basenu przeciw pożarowego powstał nowy budynek podstacji, z nowym układem zasilania w energię samej sieci trakcyjnej, jaki i pozostałych elementów tj. nowych systemów automatycznego zarządzania kompleksem. Inwestycja miała charakter „inwestycji pod klucz”.

Przebudowę zajezdni oprócz firmy ZUE z Krakowa, prowadziły firmy podwykonawcze między innymi: "Atlas Ward", "KML", "Konsart", szczecińska firma "Calbud" i firma "Vasco".

Szkoda, że inwestycja nie została wykonana w pełnej projektowanej wersji, czyli o rozbudowę obiektu o tereny ogródków działkowych, gdzie miano postawić nową część zajezdni z halami i dodatkową infrastrukturą. Może uda się załatwić pieniądze z następnej unijnej perspektywy, gdy Urząd Miasta złoży takie zapotrzebowanie na tą inwestycję.

OPIS SKRZYNKI:

Mały pojemnik bardzo nisko. Współrzędne +/- 5m.