OPIS MIEJSCA:

W ciągu alei Wojska Polskiego, idąc w stronę placu Szarych Szeregów znajduje się plac Zgody.

Powstawał w końcówce lat 80. XIX wieku. Zaprojektowany przez Georga Hausmana. W 1880 roku nadano mu nazwę Bismarck Platz obowiązującą do 1945. Zabudowa placu składała się wtedy z czterokondygnacyjnych czynszowych kamienic. W 1944 r. część zabudowy została zniszczona. Bezpośrednio po wojnie zmieniono nazwę na Plac Zgody, a następnie w 1950 r. przemianowano go na Plac Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. W 1973 r. zlikwidowano linię tramwajową, która przebiegała przez plac. W 1989 roku wrócono do starej nazwy – Plac Zgody.

W 1963 roku ogłoszono konkurs na przebudowę placu Zgody i zabudowę pustych działek wokół niego (wówczas plac nosił jeszcze nazwę placu Przyjaźni Polsko-Radzieckiej). Zorganizował go szczeciński oddział SARP przy wsparciu władz miasta. Był to drugi konkurs na wyłonienie najlepszego pomysłu na zabudowę centrum Szczecina. W 1962 roku w ten sposób powstał projekt układu jezdni i zabudowy pustych miejsc wokół placu Żołnierza. Te kilka brzydkich wieżowców, które szpecą centrum miasta to właśnie efekt tego konkursu. Trudno więc było liczyć na to, że w 1963 roku powstanie coś bardziej efektownego tym bardziej, że wytyczne były jasne: budynki mają być niezbyt skomplikowane, takie same i wysokie.

Najbardziej intrygująco prezentuje się praca nr 3, która otrzymała pierwsze wyróżnienie. Jej autorami byli szczecińscy architekci Mieczysław Janowski, Bogusław Herman i Janusz Lisek. Pomysł był jak na Szczecin, a pewnie i Polskę iście rewolucyjni. Architekci chcieli bowiem zbudować wokół placu Przyjaźni Polsko-Radzieckiej pięć okrągłych wieżowców. Każdy z nich miał mieć 9 pięter, a z góry przypominał stojącą w pionie baterię. Dzięki zachowanej do naszych czasów fotografii makiety możemy bardzo dokładnie wskazać, gdzie owe wieżowce chciano postawić: pierwszy u zbiegu ulic Bogusława i Obrońców Stalingradu, drugi w miejscu gdzie dziś jest Pizza Hut, dwa kolejne tam gdzie obecnie jest wieżowiec ze sklepami z odzieżą na parterze (po dawnej Modzie Polskiej). Piąty wieżowiec chciano ustawić w miejscu gdzie dziś jest nowa kamienica z siedzibą banku przy ulicy Bohaterów Getta Warszawskiego.
Architekci dość nietypowo podeszli też do sprawy organizacji ruchu. Plac proponowali przebudować na rondo, wokół którego ciągnęła by się kładka dla pieszych. Piesi wchodzili by na nią z poszczególnych ulic dobiegających do placu i tak jak samochody, chodząc wokół dochodzili by do celu.

Sąd konkursowy nie ukrywał tego, że projekt mu się spodobał, zdawał sobie jednak sprawę z tego, że jest on jak na tamte czasy zbyt śmiały. „Praca stanowi bardzo interesujące i śmiałe studium, noszące jednak jeszcze cechy rozważań teoretycznych”.
Sędziowie odnotowali też, że zanim postanowi się o powstaniu kilku okrągłych wieżowców należało by gdzieś na uboczach postawić jego prototyp. Poza tym w opinii sądu „na placu Przyjaźni (…) zespół budynków okrągłych nie wydaje się uzasadniony. Niemniej praca została nagrodzona za oryginalność i „śmiało postawioną tezę o konieczności poszukiwania nowych form budynku mieszkalnego”.

Na tym interesującym projekcie tylko się skończyło. Do pomysłu okrągłych wieżowców nikt już w Szczecinie nie wrócił.

Pozostałe prace, które brały udział w konkursie można zobaczyć TUTAJ.

OPIS SKRZYNKI:

Skrzynki szukaj po lewej stronie  schodów wejściowych do sklepu Marella.

UWAGI DODATKOWE:
-Skrzynkę proszę podejmować wieczorem. Warto się zaopatrzyć w pelerynę niewidkę lub mieć patent na niewidzialność!.
-Proszę pamiętać o dokładnym odłożeniu kesza na  miejsce!