TU NIE MA LOGBOOKA,
ale jest to pierwsza figurka na trasie ze Skrzeszewa.
Dzienniczka celowo nie zamieszczałem ze względu na liczne okna i zainteresowanie miejscowych mieszkańców.

Rzeźby zamieścił GOK Sierakowice. Powstały w ramach pleneru, który odbył się w Klukach. Do gminy Sierakowice
trafiły dzięki senatorowi Kleinie.

TABLICA nr 1
Zapraszamy na wędrówkę w świat, w którym rzeczywistość miesza się z magią. Remus- bohater „Życia i przygód Remusa” autorstwa Aleksandra Majkowskiego - poprowadzi nas do Jeziora Skrzeszewskiego. Na trzykilometrowym odcinku spotkamy 12 rzeźbionych figur, z których każda opowie nam fragment przygód tego wędrownego sprzedawcy, który poświęcił swoje życie na poszukiwanie osoby, która gotowa będzie przenieść przez wodę Królewiankę i wybawić zapadły zamek.
No to startujemy!

Rzeźby są efektem V Międzynarodowego Pleneru Rzeźbiarskiego „Pasje w drewnie malowane”, organizowanego przez Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju Regionu Słowińskiego „Kluka”, który odbył się w 2018 roku w Smołdzińskim Lesie.

Józef Waldemar Faryno
REMUS

Ofiara losu. Wykluczony społecznie. Sierota. Znaczna wada mowy. Handlarz książkami i drobnym towarem, który wozi na taczce. Symbol daremnej, romantycznej walki o odrodzenie kultury kaszubskiej.

„Czej dzysészé pòkòlenié jesz chòdzëło na dzecynnëch nóżkach, chtëż tej na Kaszëbach nie znôł Remùsa?
Na sztôłt tegò smiecocha, chtërnégò zëma wënëkô na ùlëczczi wsów i miasteczk, kanął òn kòżdą razą w przedednie jôrmarkù, òdpùstu abò i wiôldżégò swiãta miedzë lëdztwã. W swòjim wãpsu fòliszowim sztopercził òn tej głową, òkrëtą mùcą barankòwą, wësok nad gromadą (…). Znałë jegò i Serakòjce, wies głównô Czëstëch Pól a przë tim przemëslnô i pełnô żëcô (…). Wòzył Remùs na swòji karze taczé piesniczi, jaczé nôród kaszëbsczi lubił wëspiewëwac. Z jegò mizernégò wòzëdła na jednym kòle szłë te piesnie do chat lëdu, gdze ùczëlë sã jich przë kòminkach młodi òd stôrëch, nie pòmnącë, że to biédny Remùs jim te piesnie przëniósł na rozwieselenié serca...
Skąd òn sã wzął? Nicht tegò nie wiedzôł. Nicht nie znôł jegò matczi, ani òjca, ani przëjacelstwa, ani chatë, w chtërny sã ùrodzył, ani wsë, co gò wëchòwała. Pò zemi kaszëbsczi chòdzył i nosył lëdowi piesniczi i ksążczi, nôbòżné i swiatowé, a lud je brôł, jakbë to tak bëc mùszało. A nikòmù nie przëszło do głowë, jak to dzywno, że taczi biédny, prosti, niewidzałi człowiek, wzoru strëcha, hańdlëje prawie ksążką i piesnikã.”
Aleksander Majkowski, Żëcé i przigòdë Remùsa, Zrzeszenie Kaszubsko - Pomorskie, Gdańsk 2012, s. 12.

„Kiedy dzisiejsze pokolenie chodziło jeszcze na dziecięcych nóżkach, któż wtedy ma Kaszubach nie znał Remusa?
Jak śmieciuszka, którą zima wypędza na uliczki wsi i miasteczek, zawsze w przededniu jarmarku, odpustu czy wielkiego święta stawał on między ludźmi. Ubrany był w sukienną kapotę, a głową, okrytą czapą baranią, wysoko sterczał ponad gromadą (…). Znały go też Sierakowice, główna wieś Czystych Pól, przezorna i pełna życia (…). Na swojej taczce Remus woził także śpiewniki, z których lud kaszubski lubił śpiewać. Z jego marnego wozu na jednym kole szły to pieśni do chat, gdzie przy kominku młodzi uczyli się ich od starych, nie myśląc o tym, że to biedny Remus przywiózł je dla rozweselenia serc…
Skąd on się wziął ? – Tego nikt nie wiedział. Nikt nie znał jego matki ani ojca, ani przyjaciół, ani chaty, w której się urodził, ani wsi, która go wychowała. Chodził po ziemi kaszubskiej, nosił śpiewniki i książki, nabożne i świeckie, a lud je brał, jakby tak musiało być. I nikomu nie przyszło do głowy, jakie to dziwne, że taki prosty, niewykształcony człowiek, który wygląda jak straszydło, sprzedaje właśnie książki i śpiewniki.”

Aleksander Majkowski, Życie i przygody Remusa, tłum. Lech Bądkowski, Oficyna Czec & Wydawnictwo Region, Kartuzy - Gdynia 2009, s. 9-11.

Pojemnik jest przy 2. rzeźbie z serii Remus w Skrzeszewie   Marcjanna