Państwowe Zakłady Przemysłu Bawełnianego.

Początki dzisiejszego „Zwoltexu” sięgają pierwszej fabryki w mieście – Fabryki Karola Straussa. Ta dziewiętnastowieczna firma przejęta i rozbudowana następnie przez Augusta Arleta, miała kompletny ciąg produkcyjny wyrobów włókienniczych.

W czerwcu 1946 roku, wraz z kilkunastoma innymi fabrykami w mieście i okolicach, została ona znacjonalizowana i weszła w skład Państwowych Zakładów Przemysłu Bawełnianego w Zduńskiej Woli. Poszczególne ich oddziały miały literację od "A" do "J". W 1950 roku zapadła decyzja budowy wielkiego kombinatu bawełnianego z nową przędzalnią cienkoprzędną, tkalnią, suchą wykończalnią oraz farbiarnią. Nowy główny zakład powstał w 1962 roku przy ulicy Spacerowej, w północno-wschodniej części Zduńskiej Woli. Skupiał on ponad połowę ciągle rosnącej produkcji. Wraz z dwoma innymi, starymi oddziałami ZPB zatrudniało łącznie ok. 2500 pracowników. Jako, że przemysł włókienniczy zawsze był silnie sfeminizowany - przy zakładzie wybudowano żłobek, który przez długi czas był jedynym żłobkiem w mieście.

(źródło)

W 1974 roku pojawia się nowa nazwa - ZPB „Zwoltex”. Wprowadzono nowoczesne wzornictwo i nastawiono się na produkcję koców i ręczników. Stały się one hitem eksportowym zakładów. Oprócz oficjalnego eksportu przez państwową Centralę Handlu Zagranicznego, również tego „turystycznego” eksportu. Warto przypomnieć, że zagraniczne wycieczki Polaków w latach 70–tych i osiemdziesiątych polegały na realizowaniu obowiązkowego programu biura podróży oraz „czasie wolnym”, w którym wszyscy uczestnicy włącznie z pilotem / przewodnikiem usiłowali opchnąć „tubylcom” przywiezione z Polski artykuły, zamieniając towar na miejscowe produkty i złoto (wycieczki do ZSRR i innych Demoludów) lub na upragnione „zielone” (Turcja i kraje Europy Zachodniej).

Przedsiębiorstwo borykało się jednak z problemem niezbędnej ilości ciepła i pary technologicznej na własne potrzeby. Rozwiązano tę kwestię na zasadzie umowy z ...PKP.  Do „Zwoltexu” przekazano lokomotywę parową Tr203-184 w charakterze kotła stałego. Pojazd  przybył w 1977 roku, z Nasielska. Lokomotywa pracowała w głównym zakładzie przy ulicy Spacerowej do ok. 1983 roku, kiedy to podłączono fabrykę do publicznej sieci ciepłowniczej. Wtedy ją zezłomowano. (źródło)

(źródło)

Ówczesny „Zwoltex” dysponował własnym Zespołem Szkół Włókienniczych z klasami o kierunkach „tkacz”, „przędzarz” i „farbiarz”, dwoma Ośrodkami Wypoczynkowymi (karkonoski Jagniątków i Strumiany nad Wartą), własną przychodnią zdrowia oraz Zakładowym Domem Kultury z Zespołem Pieśni i Tańca „Zduńskowolanie”. Czyli ówczesny „pełen wypas”!!! Wisienkę na torcie stanowiły coroczne „biesiady piwne”, na których pracownicy mogli się jeszcze bardziej … zintegrować.

(źródło)

"Zwoltex" przetrwał transformację ustrojową, ale z dużego kombinatu składającego się z trzech zakładów i zatrudniającego prawie 4 tysiące osób stał się jednozakładowym, z zatrudnieniem na poziomie 600 pracowników. Pozbyto się całej zbędnej infrastruktury i obiektów. Zmieniły się technologie, ale firma w dalszym ciągu jest krajowym liderem produkcji całej gamy ręczników, od kuchennych przez łazienkowe, plażowe, kąpielowe, hotelowe, reklamowe, frotte, welurowe po bambusowe. W dalszym ciągu produkuje również koce, prześcieradła oraz inne tekstylia dla domu.

********

Źródło: Sznajder A., "Sekrety Sieradza i Zduńskiej Woli", "Księży Młyn" Dom Wydawniczy, Łódź 2016

********

Kesz znajduje się na kordach. Magnetyk.