za wiki

Willę Wegnera, jeden z najstarszych budynków willowego przedmieścia Neu-Westend, wzniesiono w 1897r. Willę, z dzisiejszym adresem Aleja Wojska Polskiego nr 164, zaprojektował szczeciński architekt Theodor Bless dla dr. med. Georga Wegnera i w stanie surowym stała już 20 czerwca 1897r. Tuż obok willi, pod adresem Falkenwalder Chausse 3, postawiono stajnię i całość ukończono 21 września 1897r. W 1910r., w trakcie zmiany właściciela na adwokata Conrada Berndta, zmniejszono parcelę - dotąd dwukrotnie większą od okolicznych działek! - o część zachodnią wokół stajni, zaś stajnię przebudowano na dom mieszkalny dla dr. Haas. 

W 1912 r. zmienił się adres posesji na Falkenwalderstraße 79 b, wskutek włączenia przedmieścia Neu-Westend do miasta Szczecina. Pod tym samym adresem w latach 20 mieszkali również zarządcy: ogrodnik F. Grunnewald, a później siodlarz Ernst Lübber. Następna zmiana numeracji następuje w 1934 r. – na 128, a w 1937 r. – na 164. W 1934 r. jako lokatorów willi wymienia się kolejno: aplikanta sądowego Carla Augusta Berndta (syna Conrada Berndta) i dyrektora fabryki F. Hoglera. Po 1937 r. i prawdopodobnie już do końca wojny, właścicielem był adwokat i notariusz Walther Weiss.

Budynek posiada bryłę regularną i symetryczną na rzucie zbliżonym do kwadratu. Całość nawiązuje do architektury neorenesansowej. Fasada posiada trójosiowy ryzalit piętrowy w środkowej części domu od frontu i od strony tylnej.

Na dachu, znajduje się taras dostępny z pierwszego piętra. Całość wieńczy trójkątny tympanon, a w nim gryfy trzymające tarczę herbową.

Części boczne budynku są parterowe z poddaszem. Dwa półkoliście sklepione wejścia do wnętrza willi, znajdują się w elewacji bocznej. Większe wejście prowadzi na środkowy korytarz, a mniejsze do klatki schodowej.

Parcela znajduje się między al. Wojska Polskiego, a ul. Krasickiego. Reprezentacyjna willa stoi w głębi ogrodu, otoczona ceglanym i otynkowanym murem, zwieńczonym dekoracyjną kratą. Od frontu widoczny ogród z drzewami takimi jak: lipy, świerki srebrne, magnolie, buki czerwone, wierzby i krzewy jaśminowe.

Po wojnie aż do 1993 r. mieściło się tutaj Przedszkole Miejskie nr 18, dziś firma Euroregion.

Informacje za sedina.pl zaczerpnięte z kart ewidencyjnych zabytków architektury i budownictwa, a także opracowań przygotowanych przez Biuro Dokumentacji Zabytków w Szczecinie oraz Regionalny Ośrodek Bada i Dokumentacji Zabytków w Szczecinie.

O skrytce:

Mała w maskowaniu. weź coś do pisania. Szukaj po lewej stronie bramki wejściowej. Wyżej.

 Proszę uważać jak stąpacie na ulicy jest pełny remont chodników.