Kościół w Kramarzewie

Kramarzewo, niedaleko Tłokowa - Warmia południowa - kościół św. Rocha... aby go znaleźć trzeba jechać ze trzy kilometry szutrową drogą wśród łąk i pól... ale warto, bo z górki zachwyca swym urokiem...
Kościół otwierany jest jedynie dwa razy w roku: na św. Rocha - 15 sierpnia i w Zielone Świątki. W 2014 roku przypadały 8 czerwca, więc będąc tego dnia w okolicach Tłokowa mogłam tam zajrzeć, gdy przyozdabiano świątynie na poniedziałkową mszę.
Powstanie tego kościoła łączy się z legendą o znalezieniu w lesie przez pasterzy w roku 1652 (inne źródło, czyli Ilustrowany przewodnik po dawnej Warmii - "Łyna - Guber" Wojciecha Kujawskiego, podaje rok 1562) bursy i puszki z Najświętszym Sakramentem. Mieszczanie jeziorańscy wybudowali w tym miejscu w roku 1665 (chociaż na kaplicy jest informacja, że w 1645 roku) kaplicę ku czci Najświętszego Sakramentu i św. Rocha (po panującej na Warmii dżumie). Przybywały tu liczne pielgrzymki, tak, że stała się największym sanktuarium św. Rocha na Warmii. W roku 1750 kaplicę wzmocniono i dobudowano wieżę, której już nie ma. Konsekrował ją sam biskup Ignacy Krasicki 20 września 1790 roku. W 1866 roku rozbudowano kaplicę od strony zachodniej: poszerzono przęsło od zachodu oraz wykonano nową fasadę.
Obecny ceglany kościół jest orientowany, a zbudowano go w stylu barokowym... jest prostokątny, typu salowego. Wygląda pięknie, gdyż w 2008 roku wykonano konserwację elewacji oraz prace ratunkowe, konstrukcyjne ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Od wschodu ma małą zakrystię, wielobocznie zamkniętą ze sklepieniem krzyżowym. Elewacje zewnętrzne rozczłonkowane są przez dwuwarstwowe lizeny i belkowanie. Okna są niewielkie zakończone łukiem, a dookoła budowli rozciąga się ozdobny fryz. Ozdobą kościoła są również blendy.
Obok świątyni stoi kamienny krucyfiks, otoczony ceglanym murkiem, z datą 1777 na cokole - w przeszłości sklasyfikowany jako Zabytek III klasy.
Wnętrze kościoła jest jednonawowe z niewielką ilością ozdób.
Ołtarz główny jest rokokowy sprzed 1790 roku z obrazem św. Rocha, mocno nadszarpniętych czasem aniołów i dwóch alegorycznych postaci kobiecych. W skromnym wyposażeniu zauważyłam tabernakulum reliefowe, drewniane, mocno zniszczone.
Ołtarze boczne również są rokokowe: lewy z obrazem Ukrzyżowanego z I połowy XIX wieku, prawy zaś z obrazem Jana Chrzciciela.
Na ścianie, po prawej stronie można zauważyć figurę Matki Boskiej z Dzieciątkiem w opłakanym stanie.
Chór muzyczny pochodzi z końca XVIII wieku w niezłym zachowaniu, zaś ambona w stylu klasycystycznym, również nieźle zachowana.
Przy wejściu, po prawej stronie stoi stara granitowa kropielnica.
Niełatwo znaleźć tę świątynię. Trzeba miejscowych pytać o drogę. No i trzeba mieć szczęście jak ja, by trafić na otwartą...opis autorstw Marioli Karpowicz