Mnie tutaj wykończyli. Oświęcim to była igraszka...

Mnie tutaj wykończyli. Oświęcim to była igraszka...Mnie tutaj wykończyli. Oświęcim to była igraszka...„TO MIEJSCE WE WSPOMNIENIACH MOICH NAZWAŁBYM MOMENTEM, W KTÓRYM KOŃCZYŁEM ZE WSZYSTKIM, CO BYŁO DOTYCHCZAS NA ZIEMI I ZACZĄŁEM COŚ, CO BYŁO CHYBA GDZIEŚ POZA  NIĄ. (…) W GŁOWY NASZE UDERZAŁY NIE TYLKO KOLBY ESESMANÓW – UDERZAŁO COŚ WIĘCEJ. BRUTALNIE KOPNIĘTO WE WSZYSTKIE NASZE POJĘCIA, DO KTÓRYCH MYŚMY SIĘ NA ZIEMI PRZYZWYCZAILI (…)”.

Autor tych słów, Witold Pilecki, urodził się w roku 1901 w szlacheckiej rodzinie na Kresach. W latach 1918-1921 w szeregach Wojska Polskiego brał udział w wojnie bolszewickiej. Po zdaniu matury, już w niepodległej Polsce, krótko studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Po odbyciu kursu w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu, mianowany został na stopień podporucznika rezerwy. Założył rodzinę, gospodarował we własnym majątku. W roku 1939 walczył w kampanii wrześniowej, a po jej zakończeniu współtworzył konspiracyjną Tajną Armię Polską.

W sierpniu 1940 r. Pilecki podjął się misji przeniknięcia do obozu koncentracyjnego w Auschwitz, zorientowania się w położeniu więźniów i utworzenia podziemnej organizacji. 19 września 1940 r. Niemcy przeprowadzili masowe łapanki na ulicach Warszawy. Wkraczali także do mieszkań i zatrzymywali mężczyzn. Aresztowany został także Pilecki, który w ten sposób trafił do Konzentrationslager Auschwitz. Obozowa rzeczywistość przeszła jego najgorsze obawy.

Auschwitz, brama główna, autor: PerSona77, licencja CC BY-SA 3.0 pl, Wikimedia Commons

Pierwsze informacje o sytuacji w obozie bohaterski oficer przekazał już w październiku 1940 r. Dotarły one do Komendanta Głównego Związku Walki Zbrojnej, gen. Stefana Roweckiego, i dalej do Londynu. Pilecki założył w obozie Związek Organizacji Wojskowej, który miał wspierać więźniów, zdobywać żywność, lekarstwa i odzież, przekazywać wiadomości, a także przygotowywać kadry, które w przyszłości mogłyby opanować obóz w przypadku ataku partyzantów z zewnątrz.

Portret Witolda Pileckiego, autor nieznany, licencja PD, Wikimedia Commons

Nocą z 26 na 27 kwietnia 1943 r., w czasie Świąt Wielkanocnych, Pilecki, wraz z dwoma współwięźniami uciekł z obozu. Znalazłszy schronienie w Nowym Wiśniczu, próbował zorganizować zbrojny oddział, który podjąłby atak na Auschwitz i uwolnił więźniów. Gdy Komenda Okręgu Armii Krajowej w Krakowie uznała te plany za nierealne, Pilecki wyjechał do Warszawy.

Działał w Kedywie, uczestniczył w powstaniu warszawskim. Po jego upadku trafił do niemieckiej niewoli. Po zakończeniu wojny znalazł się we Włoszech, gdzie został oficerem II Korpusu gen. Władysława Andersa.  Powrócił do Polski w roku 1945 i rozpoczął działalność w antykomunistycznym podziemiu. W maju 1947 r. aresztowali go funkcjonariusze MBP. Poddany brutalnemu śledztwu, oskarżony o szpiegostwo i skazany na karę śmierci, został rozstrzelany 25 maja 1948 r.

Witold Pilecki w trakcie procesu w 1948 roku,

W roku 1990 Izba Wojskowa Sądu Najwyższego uniewinniła rotmistrza Witolda Pileckiego. Obecnie uważany jest za niekwestionowanego bohatera II wojny światowej. Miejsce w narodowym panteonie zapewniają mu bezprzykładna ofiarność i poświęcenie. Sporządzone przez niego raporty o sytuacji w Auschwitz pozostają jednym z najbardziej wstrząsających źródeł dokumentujących zbrodnie hitlerowskie.