Caryca Katarzyna II, zwana Wielką (z Bożej łaski cesarzowa i samodzierżczyni Wszystkiej Rusi, Moskwy, Kijowa, Nowogrodu i Włodzimierza, caryca Kazania, Astrachania, Syberii i Chersonezu Taurydzkiego, pani Pskowa, wielka księżna Smoleńska, Litwy, Wołynia i Podola, księżna Estonii, Inflant, Kurlandii, Semigalii, Żmudzi, Karelii, Tweru, Jugry, Permu, Wiatki, Bułgarii, pani i wielka księżna Niżnego Nowogrodu, Czernihowa, Riazania, Połocka, Rostowa, Jarosławia, Biełozierska, Udoru, Obdorska, Kondy, Witebska, Mścisławia, etc., etc. hegemonka wszystkich krajów Północy, pani kraju Iberii, carów Kartli i Gruzji, kraju Kabardy, książąt Czerkiesów i górali, etc., etc.), to słynna władczyni Rosji. Znana z rozkochiwania w sobie możnych Europy (w tym S. A. Poniatowskiego) w celach politycznych oraz ze swojego wydatnego udziału w zlikwidowaniu państwa szlachty, Rzeczpospolitej Obojga Narodów.
W rzeczywistości nazywała się Sophie Friederike Auguste von Anhalt-Zerbst i była Niemką ze Stettin. Urodziła się właśnie tutaj: w kamienicy nr 1 na ul. Farnej.
Po szczegóły burzliwego życia władczyni Rosjan zapraszam do innych opracowań i artykułów.
Kesz nisko.