Nadleśnictwo Daleszyce

Większość terenu Nadleśnictwa Daleszyce przed wiekami stanowiło część Puszczy Świętokrzyskiej. Wraz z rozwojem cywilizacji i zajmowaniem coraz nowszych terenów pod działalność rolniczą, kurczyła się lesistość regionu, niemniej jednak nigdy nie stracił on swego naturalnego charakteru. O zorganizowanej gospodarce leśnej można mówić w kontekście ostatnich 250 lat. Na przełomie XVIII i XIX wieku, lasy dzisiejszego Nadleśnictwa Daleszyce, stanowiły dobra szlacheckie oraz kościelne (własność duchownych ze Świętego Krzyża i Kapituły Kieleckiej). W roku 1809, teren dzisiejszej gminy Daleszyce znalazł się w granicach Księstwa Warszawskiego, co skutkowało konfiskatą dóbr kościelnych włączonych do Leśnictwa Świętokrzyskiego, nad którym nadzór administracyjny objęła Komisja Rządowa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. W 1831 roku Rządowa Komisja Skarbu przejęła lasy na własność i włączyła je do Leśnictwa Łagów. Opracowano wtedy pierwszy plan urządzania gospodarstwa leśnego. Administracja rosyjska sprawowała pieczę na tym terenie aż do wybuchu I wojny światowej.

W 1918 po odzyskaniu niepodległości utworzono Zarząd Dóbr Państwowych, który regulował politykę leśną. Na mocy jednej z decyzji utworzono wówczas Nadleśnictwo Daleszyce. Formalnie przyjmuje się, że Nadleśnictwo Daleszyce powstało w listopadzie 1918 roku, gdy po raz pierwszy w oficjalnym dokumencie – powołaniu na stanowisko nadleśniczego Ludwika Plichty pojawia się jego nazwa. Nadleśnictwo utworzone zostało z północno-zachodniej części kompleksu Łukawa i kompleksu Cisów. W roku 1921 nadzór nad nadleśnictwem, w miejsce Zarządu Dóbr Państwowych, objął Zarząd Lasów Państwowych, a od 1924 roku Dyrekcja Lasów Państwowych z siedzibą w Radomiu.

W 1939 roku niemieckie władze okupacyjne utworzyły tzw. Inspekcje Leśne, zarządzane przez urzędników III Rzeszy, jednak pełnienie funkcji nadleśniczych pozostawiono w gestii Polaków. W tym niezwykle trudnym okresie, funkcję nadleśniczego pełnił F. Jurkowski. W roku 1941 Inspekcje Leśne zostały przemianowane na Urzędy Nadzoru Lasów. Aż do stycznia 1945, gdy cofająca się armia niemiecka ostatecznie opuściła ziemię kielecką.

Po II Wojnie Światowej daleszyckie lasy zostały upaństwowione i po wielu reorganizacjach oraz zmianach terytorialnych wchodziły w skład różnych nadleśnictw: Szczecno, Łagów i Kielce. Ostatecznie od 1 stycznia 2017 roku zaczął obowiązywać podział na dwa obręby: Daleszyce z leśnictwami: Włochy, Sieraków, Cisów i Niestachów oraz Szczecno z leśnictwami: Marzysz, Radomice, Trzemoszna i Łuczewnica oraz Gospodarstwem Nasienno-Szkółkarskim w Sukowie.

Nadleśnictwo Daleszyce jest jedną z 23 jednostek Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Radomiu i gospodaruje obecnie zasobami leśnymi na łącznej powierzchni blisko 12,5 tys. ha, leżących na terenie gmin: Daleszyce, Górno, Morawica, Pierzchnica i Masłów. Całość terenu Nadleśnictwa Daleszyce wchodzi w skład utworzonego w roku 2004, Leśnego Kompleksu Promocyjnego ,,Puszcza Świętokrzyska''. Rozciągłość południkowa wynosi około 24 km, natomiast rozciągłość równoleżnikowa około 27 km.