Park oddano dopiero po ukończeniu budowy okolicznych osiedli. Zanim to nastąpiło to teren ten był dzikim jarem opadającym w stronę Warty.
Plany ówczesnej władzy były ambitne i przewidywały budowę w tym miejscu:
- ogrodu jordanowskiego z brodzikami dla dzieci,
-kompleksu boisk sportowych z możliwością zamiany ich zimą na lodowisko
- dwóch pawilonów z kawiarnią
- wypożyczalni sprzętu sportowego
Jak to bywało w tamtych czasach, opieszałość Inwestprojektu sprawiła, że powołano Społeczny Komitet Budowy Parku Gagarina. Mając do dyspozycji 200 łopat i grabi oraz chęć i zapał mieszkańców, otwarto park 7 listopada 1977 roku. Park otrzymał imię pierwszego człowieka w kosmosie. Przy rondzie stanął pomnik autorstwa mieszkańca osiedla Pana Jerzego Sobocińskiego.
Na placu zabaw postawiono samolot LIM oraz drewniany statek (oba zostały wkrótce zniszczone przez miejscową młodzież).
W parku stała też wybudowana przed II wojną światową, willa architekta Czesława Leigberta. Na terenie tej willi znajdowały się (jak pisał Sławomir Leitgeber w "Kronice Miasta Poznania" nr 4/1999:
-stolarnia produkująca okna
-gater wytwarzający boazerię
-maszyny bo produkcji parkietów
-wytwórnia betonowych prefabrykatów
-żwirownia
-odlewnia metali kolorowych wykonująca klamki "oliwki" do drzwi i okien.
Willa miała też swój udział w aferze kryminalnej - mieściła się w niej nielegalna drukarnia metek do podrabianej odzieży.
Aktualnie park "składa się" z alei spacerowych, placu zabaw i siłowni zewnętrznej.