Jeden z keszyków Szlaku Husarii postanowiliśmy założyć na obrzeżach pól a jednocześnie na skraju lasu, który wg map google nosi nazwę Pulów. Do lasu prowadzi zabytkowa aleja dębów, łącząca niegdyś zamek (dziś nieistniejący) do folwarku w lesie.Jak doszukałam się w internetach wiąże się z nim jednak ciekawa historia, której fragment pozwolę sobie przytoczyć dla tych czytających opisy:

"Do II wojny w lesie Pulów stały wielkie stodoły i wielkie chlewy, a w nich oko³o 100 jałówek i m³ode konie. Właścicielem tego folwarku
o nazwie Paulshof (później Paszów) oraz całego lasu był hrabia Georg von Diettrich z zamku w Kornicy. Przy ich obsłudze pracowali także
ludzie z Żerdzin. Znajdowała się tam także studnia głęboka na 72 metry. Ludzie opowiadali, że w Pulowie znajduje się tunel prowadzący do Pawłowa do tamtejszego Kościoła. Hrabia Von Diettrich z Kornicy płacił rolnikom z Żerdzin za szkody wyrządzone przez dzikie zwierzęta z jego lasu. Później cały las i folwark dostał hrabia Eduard Von Bank z Wojnowic (właściciel tamtejszego zamku), który wziął sobie za żonę córkę hrabiego Von Diettricha Marię Adelheid. W ostatnich latach przed 1945 rokiem folwark by³ zarządzany przez pana Piechę, który jednocześnie zatrudniony był jako leśniczy, i to zarówno dla folwarku, jak też dla dworu Kornice. Ostatnim zarządcą posiadłości był inspektor Ignatzi.
Gdy w czasie II wojny mężczyźni poszli walczyć na front, to w gospodarstwach w Żerdzinach pracowali, pomagali i mieszkali pachołki (zarówno kobiety i mężczyźni) byli to ludzie narodowości czysto Polskiej. Porządku we wsi pilnował policjant. W czasie deszczu
chował się do swojej budki postawionej obok Kapliczki Św. Jana Nepomucena. Dbał on także oto, aby wieczorem wszystkie okna w domach
były pozasłaniane, żeby przelatujące samoloty nie zauważyły wioski. Na polu w centrum wioski (obecnie dom p. Siary) stało działo przeciwlotnicze. Dopiero w 1945 roku do Żerdzin zbliżała się linia frontu. W czasie II Wojny Światowej zginęło z Żerdzin na polu walki 43 mężczyzn i młodzieńców, w tym nauczyciel Hermann Steyer, który także musiał walczyć na wojnie. Wojska niemieckie wycofując się, obserwowało nadchodzące wojska radzieckie przez lornetkę z dachu wtedy najwyższego domu w Żerdzinach (obecnie pp. Nowak), które nadchodziły od strony Krowiarek. Z tego dachu również wystrzeliwano pociski (pancerfaust) w nadjeżdżające czołgi. Wojska radzieckie wraz z czołgami weszły do Żerdzin dokładnie rankiem 29 marca 1945 roku, był to akurat Wielki Czwartek. Dwa tygodnie po przybyciu wojsko radzieckie wygnało wszystkich mieszkańców"

<źródło: pietrowicewielkie.com.pl>

Kesza szukaj nisko w drzewie :)