Szlak Husarii Polskiej ( dł. 158 km. znaki czerwone ) nawiązuje do przemarszu wojsk polskich pod wodzą Jana III Sobieskiego w drodze pod Wiedeń w sierpniu 1683 r.
Wydarzenie to było dla ziemi śląskiej nie tylko niezwykłym w swoim rodzaju, ale miało również swoja wymowę z racji przynależności tych ziem do Habsburgów.
Szlak Husarii Polskiej prowadzi zasadniczo tą drogą , którą szedł Jan III Sobieski z wojskiem. Został wytyczony w terenie w 1959 r. przez ks. Jerzego Pawlika
Husaria - formacja kawaleryjska Rzeczypospolitej
Sekret skuteczności ? Konie
Były to swego rodzaju „kundle” – mieszanki dzikich tarpanów, koni sprowadzanych z odległych stepów na wschodzie i koni z zachodniej Europy – posiadały niezwykłe cechy: były szybkie, lekkie, a jednocześnie wytrzymałe i odporne. Jednak nie tylko cechy fizyczne tych rumaków decydowały o ich wartości bojowej i przydatności na polu bitwy. Husarskimi wierzchowcami mogły one się stać dopiero po przejściu wieloletniego, żmudnego szkolenia. Tresura wyglądała tak, że zwierzę wpuszczano na wąski tor, na którego każdym końcu znajdował się niewielki okrąg. Konie przyuczano całymi latami, by biegały po tej ścieżce z maksymalną prędkością, wykonując obrót wokół własnej osi na jej zakończeniu. Dzięki temu podczas bitwy potrafiły zawrócić natychmiast, niemal stojąc w miejscu. Nieraz ratowały w ten sposób życie swojemu panu.
Wszystko to powodowało, że konie husarskie był niesamowicie drogie, mogły bowiem kosztować nawet równowartość ponad 65 kilogramów srebra!