Witajcie w naszym nowym projekcie!

 Pomysł okeszowania Żółtego Szlaku i zamknięcia go w Geościeżkę narodził się w mojej i Charona głowie już jesienią 2014 roku.

A teraz zaczyna być sukcesywnie realizowany, w ramach weny i możliwości czasowych.

Charon pomaga mi zakładać w terenie, jeśli tylko jest na to sposobność, a niedługo i on sam dalej będzie kontynuował projekt (pojawi się kilka skrzynek jego autorstwa).

Zatem jeszcze trochę zostało mi/nam keszy do stworzenia ( robocza póki co liczba ilości skrzynek w projekcie to 35 (chyba ? sztuk), więc do emerytury mamy co robić ;)

Z założenia skrzynki mają być raczej przyjemne i przyjazne (na pewno nie powtarzające się masowo pojemniki i patenty - dbam o to bardzo, aby była różnorodność i aby nie było ciągle tej samej fiolki a to w pieńku, a to w dziupli...), by choć troszkę urozmaicić wędrówkę w sumie i tak już ciekawym krajoznawczo terenem.

Pierwsze skrzynki już można podejmować, reszta ze szlaku pojawi się w terenie w ciągu najbliższych lat. ;)

Zapraszamy do poszukiwań !

Charon7&LadyMoon(

31.05.2020

CMENTARZ SREBRZYSKO

Widok na bramy cmentarne - 1940 r.

Spieszmy się

Spieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą
zostaną po nich buty i telefon głuchy
(…)
potem cisza normalna, więc całkiem nieznośna
(…)
Nie bądź pewny, że czas masz, bo pewność niepewna
zabiera nam wrażliwość, tak jak każde szczęście
(…)
kochamy wciąż za mało i stale za późno
(…)
Spieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
i ci, co nie odchodzą nie zawsze powrócą
i nigdy nie wiadomo mówiąc o miłości
czy pierwsza jest ostatnią, czy ostatnia pierwszą…

Jan Twardowski

Gdański Cmentarz Srebrzysko jest pięknie położony we Wrzeszczu, w środku lasu i niedaleko dworku Srebrniki, zajmuje powierzchnię 28 hektarów.

To drugi co do wielkości cmentarz Gdańska. Większe są jedynie Łostowice.

Cmentarz jest położony na malowniczo ukształtowanym obszarze leśnym sąsiadującym z Jaśkowym Lasem, Gajem Gutenberga (będącymi dawniej częścią kompleksu leśnego Lasów Oliwskich), Strzyską Górą, terenem wojskowym i szpitalem psychiatrycznym na Srebrzysku.

Specyfiką cmentarza jest jego górzysto-leśne położenie i częściowo tarasowy układ nagrobków.

Gdańsk posiada obecnie aż dziewięć cmentarzy komunalnych. Srebrzysko jest jednym z najciekawszych. 

Srebrzysko zostało otwarte jako cmentarz miejski w 1924 roku. Jeszcze w latach dwudziestych wyznaczono aleję główną, która biegła wzdłuż doliny. Na jej zboczach uformowano szerokie tarasy.

Z tego okresu do dziś zachował się układ ścieżek i kilka kamiennych studni.

Władze Wolnego Miasta Gdańska planowały, że nowo powstały, atrakcyjnie położony niedaleko Potoku Strzyża cmentarz centralny z czasem zastąpi dotychczas istniejące mniejsze cmentarze.

Po wybuchu II wojny światowej zadecydowano, że właśnie na Srebrzysku zostaną pochowani niemieccy żołnierze polegli w czasie ataku na Westerplatte. Pogrzeby prawie pięćdziesięciu Niemców odbyły się w pierwszych dniach września.

Od razu zaplanowano, że nekropolia będzie służyła tylko i wyłącznie do pochówku Niemców poległych na frontach, a także stanie się miejscem wiecznego spoczynku dla zasłużonych osób cywilnych. Oczywiście narodowości niemieckiej.

Wybudowano w 1940r. dwa bliźniacze ceglane budynki przed głównym wejściem.

W budynku po prawej mieściła się kaplica cmentarna, po lewej natomiast biura cmentarza, a także mieszkania dozorcy i grabarza. Planowano dalsze inwestycje – m.in. budowę wieży z karylionem.

Ostatecznie nie zrealizowano tych planów.

Do końca wojny zgodnie z założeniem na Srebrzysku chowano więc głównie zmarłych w Gdańsku żołnierzy Wehrmachtu oraz innych niemieckich formacji wojskowych. Owe pochówki wojenne nie były początkowo liczne, po 1943 roku było ich już więcej.

Pod koniec wojny na cmentarzu odbywały się wiece propagandowe ludności cywilnej.

Na Srebrzysku obchodzono też różne święta nazistowskie, np. marcowy Dzień Pamięci Bohaterów.

W 1945 roku chowano na Srebrzysku żołnierzy, którzy zginęli podczas szturmu miasta.

We wrześniu 1945 roku zarząd i kontrolę nad cmentarzem przejęła polska administracja.

Początkowo na Srebrzysku chowano głównie mieszkańców Wrzeszcza, ale z czasem, kiedy stopniowo likwidowano mniejsze gdańskie nekropolie cmentarz stał się głównym miejscem pochówków gdańszczan. Każdy pogrzeb dokumentowano wpisem w księgach zmarłych.

Po prawej stronie głównej alei utworzono Aleję Zasłużonych. W okresie komuny chowano tam głównie aktywistów robotniczych, członków partii i wysokich stopniem wojskowych.

W 1979 roku zabrakło miejsc na nowe pochówki, założono więc nowy cmentarz na Łostowicach.

źródło : ibedeker.pl, wikipedia

Na cmentarzu tym spoczywa osoba, która mi kiedyś bardzo mocno pomogła w życiu!

Ilekroć tam jestem - to zapalam jej świeczkę na grobie.

Cześć jej pamięci !

O keszu:

Ze szlaku zejdź schodami w stronę bramy numer 5.

Przed nią, po jej lewej stronie jest karcz, w nim szukaj.

W keszu są certyfikaty dla pierwszych znalazców jaki i następnych.

POWODZENIA !!!