Największy na świecie niekomercyjny serwis geocachingowy
GeoŚcieżki - skupiające wiele keszy
Ponad 1000 GeoŚcieżek w Polsce!
Pełne statystyki, GPXy, wszystko za darmo!
Powiadomienia mailem o nowych keszach i logach
Centrum Obsługi Geokeszera wybierane przez Społeczność
100% funkcjonalności dostępne bezpłatnie
Przyjazne zasady publikacji keszy
Musisz być zalogowany, by wpisywać się do logu i dokonywać operacji na skrzynce.
stats
Zobacz statystykę skrzynki
Pałace i dwory Wielkopolski #195 - Wójcin - OP916Z
Właściciel: Vilku
Ta skrzynka należy do GeoŚcieżki!
Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: m n.p.m.
 Województwo: Polska > kujawsko-pomorskie
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Mała
Status: Gotowa do szukania
Data ukrycia: 08-07-2019
Data utworzenia: 08-07-2019
Data opublikowania: 08-07-2019
Ostatnio zmodyfikowano: 08-07-2019
21x znaleziona
0x nieznaleziona
0 komentarze
watchers 2 obserwatorów
50 odwiedzających
16 x oceniona
Oceniona jako: dobra
Musisz się zalogować,
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Atrybuty skrzynki

Można zabrać dzieci  Dostępna rowerem  Szybka skrzynka  Miejsce historyczne 

Zapoznaj się z opisem atrybutów OC.
Opis PL
Skrzyneczka jest kontynuacją serii p.n. Pałace i dwory Wielkopolski
 
Dwór w Wójcinie

Województwo: kujawsko-pomorskie
Powiat:mogileński
Gmina:Jeziora Wielkie
Rodzaj obiektu:Dwór

 

OPIS

Dwór został wybudowany na pocz. XX w. dla ostatnich właścicieli Wójcina - rodziny Skrzydlewskich. Ród to patriotyczny jak i cała wieś. Wieś znana już w XI w. jako posiadłość mogileńskich benedyktynów. Pierwsza wzmianka pochodzi z aktu nadania wsi w 1065 r. temu klasztorowi, potwierdzona w 1193 r. W 1 poł. XIV w. wieś została zniszczona przez Krzyżaków. Projekt założenia nowej wsi na terenie leśnym podjął klasztor mogileński. Dokument wystawiony w 1359 r. przez Kazimierza Wielkiego zezwala opatowi Borzysławowi na wykarczowanie lasu koło Wójcina. Większą część ludności osadzonej na tzw. prawie niemieckim stanowiła ludność rodzima. Liczne wsie lokowane były również przez klasztor w Strzelnie. Istniała przewaga własności kościelnej wśród wsi lokowanych na prawie niemieckim. Wieś rozwijała się spokojnie do końca XVII w. Wojna północna w latach 1700-1721 wraz z morowym powietrzem, które kilkakrotnie nawiedziło Wielkopolskę w okresie od 1707-1713 przyniosła dotkliwe konsekwencje. W 1703 r., kiedy wojska szwedzkie wkroczyły do Wielkopolski, generał Rehnskjőld kazał zrównać z ziemią wieś Wójcin, mszcząc się za zabicie żołnierza szwedzkiego. W Wójcinie w 1714 r. zamieszkałe były tylko 2 chałupy, a mieszkający w nich dwaj chłopi posiadali jedynie po parze wołów. Około lat 1720—1730 folwark sam przezwyciężył największe straty wynikłe ze zniszczeń. W czasie powstania styczniowego we dworze w Wójcinie, jego właścicielka Magdalena z Niegolewskich Rekowska zorganizowała lazaret, lecząc rannych powstańców, zwożonych tutaj z pobojowisk. Rekowska była żoną powstańca z 1848 r., uczestnika bitwy Miłosławskiej oraz córką Andrzeja Niegolewskiego, wybitnego działacza patriotycznego, broniącego m.in. wobec władz pruskich odrębności Wielkiego Księstwa Poznańskiego. W dziele pomocy walczącym była oddaną współpracownicą Emilii Szczanieckiej. Wielu mieszkańców Wójcina pod komendą Włodzimierza Skrzydlewskiego uczestniczyło w powstaniu wielkopolskim. Rozbroili załogę Grenzschutzu oraz uczestniczyli w walkach o wyzwolenie Strzelna i Inowrocławia. 
W 1926 r. wzniesiony został dla Skrzydlewskich obecny dwór. Włodzimierz i Halina mieli pięcioro dzieci: Krystynę (1919-2002) zamężną za Zygmunta Dobrzańskiego herbu Sas i następnie za Jerzego Organiściaka, Barbarę (1920-2007), Jerzego Ignacego (1922-1978) ożenionego z Danutą Mejer, Augustyna Józefa (1926-1994) ożenionego z Hanną N. i Teresę Jadwigę (1927-2000) zamężną za N. Jarosza. W 1930 r. wieś była gminą w powiecie strzelińskim i liczyła 728 mieszkańców. Oprócz majątku należącego do Skrzydlewskich we wsi znajdowały się dwa mniejsze gospodarstwa należące do Józefa Kaźmierczaka (50 ha) i Gustawa Rusta (300 ha). We wsi było Kółko Rolnicze, wiatraki należące do S. Michalskiego i W. Orlikowskiego oraz karczma W. Janowskiego. Usługi dla ludności świadczyli: kołodzieje L. Jędrusiak i J. Zachwieja, kowale: W. Czubachowski, W. Kędzierski i F. Sarnowski, piekarz J. Kozłowski, rzeźnik J. Orlikowski, stolarz Malinowski oraz szewcy: A. Glanc i M. Januszek. W latach 2. wojny światowej wieś przejęli Niemcy, a po 1945 r. stała się ona własnością Skarbu Państwa Polskiego. W majątku utworzono Spółdzielnię Produkcyjną, a po jej upadku Państwowe Gospodarstwo Rolne. Następnie w pałacu funkcjonowała Gromadzka Rada Narodowa. Obecnie jest on własnością prywatną.
 
KESZ
Skrzynka wielkości mała, założona spontanicznie na współrzędnych w jednym z typowych miejsc keszerskich.
W keszu logbook i pisadło, certy dla pierwszych znalazców.
 
ALERT!
KESZE na wsi podejmuje się inaczej niż w mieście, pamiętaj, że jesteś OBCY, czyt. stanowisz zagrożenie dla tubylców, zanim ruszysz miej to na uwadze!
Dodatkowe informacje
Musisz być zalogowany, aby zobaczyć dodatkowe informacje.
Obrazki/zdjęcia
Dawniej
Dwór
Wpisy do logu: znaleziona 21x nieznaleziona 0x komentarz 0x Wszystkie wpisy