Daleko, a jednak blisko - to właśnie Nowa Ameryka, którą znajdziecie na terenie Błot Warciańskich w województwie lubuskim. Jej historia jest nierozerwalnie związana z Fryderykiem II Wielkim, cesarzem Prus oraz mennonitami, których tu osiedlił w XVIII wieku, gdy poprosili go o zgodę na wyjazd do Ameryki (tej właściwej). Olędrzy wnieśli w meliorację obszaru swoją wiedzę, ciężką pracę, wiarę i zwyczaje, tworząc swoją małą Ziemię Obiecaną. Do dzisiaj pozostały po nich wały, mostki, poldery zalewowe, wsie ze śladami starych zabudowań i obco brzmiące nazwy, niczym te zza Oceanu. Neu York, Saratoga, Quebeck, Philadelphia, Florida - to tylko niektóre z nich. Jedne odwoływały się do marzeń o wolności w zamorskich krainach, inne do miast z których przybyli osadnicy (np. Neu Dresden), jeszcze inne pochodziły od postaci (np. Louisa, St.Johannes). Na dzisiejszym mapach trudno szukać Ceylonu czy Pensylwanii. II WŚ zmieniła całkowicie ten świat. Odeszli starzy mieszkańcy, przyszli nowi. Dawne nazwy zastąpiono lepszymi, bardziej odpowiednimi dla nowej historii. Jedynie Malta nadal jest Maltą. Zapraszamy Was do wyprawy śladami Nowej Ameryki i jej mieszkańców. Wyprawa to niezwykła, bez paszportów, wiz i walut, za to z szeroko otwartymi oczami, chłonącymi nadwarciańskie krajobrazy i bogactwo przyrody. Rozmawiajcie z ludźmi, posłuchajcie ich w trakcie przemierzania dróg, łąk, wsi. Spróbujcie sobie wyobrazić przemarsz wojsk Napoleona, odgłosy pracy znad rzeki, spotkajcie Olędrów udających się na mszę do kościoła. Idąc typową ulicówką spróbujcie wczuć się w życie wsi sprzed ponad 200 lat. A jeśli wyprawa się spodoba, wróćcie kiedyś raz jeszcze :)

Słońsk - Sonnenburg

W historii Słońska nie może zabraknąć przenikania się spraw Joannitów i Mennonitów (Olędrów). Ci pierwsi byli na Błotach Warciańskich wcześniej. Założyli wiele wsi, które za sprawą Fryderyka II stały się z czasem zalążkiem osad olęderskich. Nowa Ameryka dotarła do ówczesnej wsi pod postacią kanałów, wałów, grobli i budowli hydrotechnicznych. Jakkolwiek niedaleka przepompownia nie jest wytworem pracy osadników olęderskich, to posadowiona została w węźle hydrotechnicznym, którego budowę rozpoczęto już w 1780 roku. To czas marzeń osadników o nowej ziemi i wolności. Przepompownia to mury i technika, wytwór inżynierii początków XX wieku. By mogła kiedyś powstać, Olędrzy musieli własnymi rękoma wykopać wspomniane wcześniej kanały, usypać wały, zbudować jazy i przepusty. Ciężka, fizyczna praca, według prostych, surowych zasad życia i obyczajów. Ogrom prac zadziwia. Podobna grupa ludzi dzisiaj, bez wsparcia sprzętu, poległaby szybko, a Warta tworzyłaby jeszcze szerszą deltę, ku uciesze ptasich mieszkańców. Jeżdżąc wzdłuż kanałów spróbujcie sobie wyobrazić ludzi, tkwiących w wodzie i błocie, systematycznie wydzierających wodzie kolejne fragmenty ziemi. Z niej powstawały terpy, na których budowano kolejne osady, tę Maltę, Jamajkę, Ceylon, Maryland, Saratogę i wszystkie pozostałe, do których dzisiaj prowadzą m.in. nasze kesze.

Kesz założony wspólnie z ronją.