Poprzez wicher i słotę,
Przez bezkresną dal śnieżną,
Poprzez żar i spiekotę,
Przez pustynię bezbrzeżną,
Poprzez kry, poprzez lody,
Przez odwieczne zmarzliny,
Poprzez bagna i wody,
Nieprzebyte gęstwiny,
Poprzez leśne dąbrowy,
Poprzez stepy i knieje,
Poprzez wąskie parowy,
W których nigdy nie dnieje
I gdzie płoszą się sowy,
Gdy złe jęknie, lub strzyga,
A dźwięk słysząc takowy,
Serce w trwodze zastyga
Nie zrażony ciemności,
Który mrozi głusz dzika,
Sam na sam z samotności,
Co do szpiku przenika, Pełen hartu i woli,
Podpierając sam siebie,
Mając zamiast busoli,
Krzyż Południa na niebie
Pokonując złe żądze,
Wietrząc wrogów w krąg wielu,
Ufny, iż nie zabłądzę
Idąc naprzód, do celu.
Drogi tej nie wytyczyły
Ni głos werbla, ni cytra,
Idę póki sił starczy,
Idę po pół litra...
...tak mi się skojarzyło z tą połówką...
ps1 W JASTARNI BYWAM RAZ NA 40 LAT. JEŚLI KESZ ZAGINĄŁ, JESTEŚ PEWIEN ŻE GO NIE MA – REAKTYWUJ. SKOŃCZYŁ SIĘ LOGBOOK -POMÓŻ!!!
ps2 Skrzynka jest raczej marna, przyjechałem tu z dziećmi na ferie i nie byłem przygotowany, więc zastanów się czy na pewno chcesz ją podejmować.