Cerkiew została zbudowana w 1910 na miejscu poprzedniej cerkwi z 1752. Prezentuje ukraiński styl narodowy. Ufundował ją właściciel miejscowego majątku Stanisław Nowosielski zastrzegając, że ma służyć wiernym dwóch obrządków: greckokatolickiego i rzymskokatolickiego. Po wojnie, gdy wysiedlono ludność ukraińską w 1947 cerkiew była wykorzystywana przez władze komunistyczne jako magazyn nawozów sztucznych. Wtedy magazynierzy zniszczyli wiele części wyposażenia. Wierni parafii w ramach protestu nie kupowali tutaj nawozów. Cały czas walczyli o odzyskanie świątyni. Gdy w roku 1963 ks. Wilk na werandzie odprawił mszę świętą władze ogrodziły teren budynku. Ksiądz nie ustępował i zaczął odprawiać msze święte na mostku łączącym drogę główną z terenem przycerkiewnym. Milicja szykanowała za to wiernych i księdza. Nakładano na nich kary a księdzu komornik zarekwirował motocykl. Wierni odkupili mu go za własne pieniądze. Dopiero po 10 latach  w roku 1973 parafianie odzyskali budynek ale musieli wykupić cały zapas zgromadzonych nawozów (ok.70 ton). Świątynię remontowano w latach 1973-76 i w latach 1994 i 2002.

Budowla posiada konstrukcję zrębową. Jest kościołem drewnianym trójdzielnym, orientowanym. Została zbudowana na kamiennej podmurówce na planie krzyża greckiego. Ściany pokryte szalunkiem z desek ustawionych pionowo na wzór boazerii. Przed wejściem do kościoła znajduje się weranda z daszkiem łączącym się z okapem, który opasuje całą świątynię. Trójboczne prezbiterium posiada dwie zakrystie. Nad prezbiterium jest wielopołaciowy dach a nad nawą i babińcem dwuspadowy. Nad miejscem przecięcia naw wzniesiono kopułę z sygnaturką osadzoną na ośmiobocznym bębnie z oknami. Od środka ściany pokryte są boazerią kasetonową. Ołtarze wykonano w stylu późnego baroku. Ołtarz główny (druga połowa XVIII w), został przywieziony z Kakolówki. Ozdobiono go współczesnymi obrazami: Patrona parafii Świętego Maksymiliana Kolbego i obrazem Miłosierdzia Bożego. Ołtarze boczne pochodzą z I połowy XIX wieku. Część współczesnego wyposażenia kościoła wykonał ludowy artysta Tadeusz Trojanowski - osadnik spod Gorlic. Wykonał instalację elektryczną, wielkiego wiszącego nad środkiem nawy pająka, malowane na płótnie chorągwie, kinkiety z metalu i wiele innych.

Dla pierwszych trzech znalazców są okolicznościowe certyfikaty i fanty na wymianę.

Skrzynka została założona dzięki finansowej pomocy Ministerstwa Sportu i Turystyki.