Największy na świecie niekomercyjny serwis geocachingowy
GeoŚcieżki - skupiające wiele keszy
Ponad 1000 GeoŚcieżek w Polsce!
Pełne statystyki, GPXy, wszystko za darmo!
Powiadomienia mailem o nowych keszach i logach
Centrum Obsługi Geokeszera wybierane przez Społeczność
100% funkcjonalności dostępne bezpłatnie
Przyjazne zasady publikacji keszy
You have to be logged-in in order to perform operations on this cache.
stats
Show cache statistics
#14. Jezioro Leśne - OP8UN2
This cache belongs to GeoPath!
Please log in to see the coordinates.
Altitude: 0 m. ASL.
 Region: Poland > wielkopolskie
Cache type: Traditional
Size: Small
Status: Ready for Search
Date hidden: 12-10-2018
Date created: 17-08-2018
Date published: 12-10-2018
Last modification: 27-05-2023
25x Found
3x Not found
2 notes
watchers 1 watchers
49 visitors
20 x rated
Rated as: Excellent
8 x recommended
This cache is recommended by: bamba, buniaczek, HazelEyes, kuczol, Layio, Pixelstelar, Serengeti, Vilku
In order to view coordinates and
the map of caches
you must be logged in
Cache attributes

Go geocaching with children  Nature  Access only by walk 

Please read the Opencaching attributes article.
Description PL

 

 

 

Jezioro:

Jezioro Leśne (dawniej Jezioro Herty) położone jest na terenie Parku Krajobrazowego Puszcza Zielonka, w obrębie gminy Murowana Goślina. Jego powierzchnia wynosi około 11 ha, linia brzegowa około 1,27 km, maksymalna głębokość 6 metrów. Akwen zasilany jest przez rzekę Trojankę.

W jeziorze występuje wiele gatunków ryb. Zbiornik jest także systematycznie zarybiany przez koło wędkarskie PZW ze Swarzędza, którego stanica usytuowana w starym wagonie kolejowym jest jedynym obiektem budowlanym nad jeziorem.

Na południowym brzegu jeziora znajduje się rezerwat przyrody Żywiec Dziewięciolistny, a od strony północnej przebiega droga z Łopuchówka do Głęboczka.

Dawna nazwa jeziora (Jezioro Herty) wywodziła się od imienia żony nadleśniczego z Zielonki. Organizowała ona nad jeziorem zabawy świętojańskie dla okolicznej ludności.

 

 

Legenda:

Lodowiec, wędrując przez coraz liczniej zasiedlane tereny, gdzie w miarę upływu czasu przybywało istot rozumnych, obserwował je i uczył się, sam w sobie odkrywając nieznane mu przedtem uczucia współczucia, przywiązania, przyjaźni, aż w końcu i miłości.

Tak, tak, Lodowiec, mimo że jego czas płynął zupełnie inaczej, niż pozostałych istot żywych, ponieważ liczył sobie setki lat, a ich egzystencja zamykała się czasem w kilku dniach, miesiącach, latach, rzadziej w dziesiątkach lat i bywała dlań jak mrugnięcie okiem, pozwalał sobie niekiedy na przywiązanie do którejś ze społeczności, zdarzało się też, że wyróżniał niektóre istoty indywidualnie.

Szczególną słabość żywił do spotkanych na początku Krasnoludków, a także do Nimf i Driad leśnych. Czy to ich poczucie humoru i ciągle okazywana radość życia, czy szczególny wdzięk, poszanowanie życia w każdym jego przejawie, a może fakt, że tworzyły one klany istot bardzo ze sobą związanych, w których „jeden za wszystkich, wszyscy za jednego” - w każdym razie Lodowiec szczególnie chętnie je obserwował i z nimi obcował.

Nie bójmy się tego stwierdzenia: w przypadku Nimf wodnych i leśnych Driad chodziło też o ich niezaprzeczalne piękno i urok osobisty, który chwytał Lodowca za serce, bowiem z upływem czasu robił się on bardziej i bardziej sentymentalny. ;-)

Zdarzyło się tak, że obserwując radosne pląsy i słuchając krystalicznie brzmiących głosików Driad i Nimf, czczących nowo powstałe Jezioro Leśne, a wraz z nim piękny las – ich nowy dom, zachwycił się szczególnie jedną z nich – Leszczynową Panienką. Jej długie brązowe włosy, przetykane złocistymi pasmami, otulające smukłą talię lub rozwiewające się za nią welonem, ogromne orzechowe oczy, roześmiane i bystre, usta barwą przypominające maliny, układające się w słowa wesołej piosenki, piękne ręce, miękkimi gestami długich palców podkreślające płynność pląsów, smukłe nogi wprawiające całe ciało w fascynujący ruch, jakby unosiła się nad ziemią, nie dotykając stopami traw – wszystko to sprawiło, że nie mógł oderwać od niej oczu.

I byłby tak tkwił, nieborak, w nieskończoność, gdyby taniec się nie skończył, a panienki nie rozpierzchły się ze śmiechem, każda do swoich zajęć, których miały mnóstwo przy urządzaniu się na nowym miejscu.

Pozostała tylko jedna, ta, która podchwyciła podczas tańca jego zachwycony wzrok i zerkała ku niemu od czasu do czasu, ciągle upewniając się, że rzeczywiście na nią patrzy. O Lodowcu krążyły już legendy – o jego talentach rzeźbiarskich, o tym, jak z groźnego Zimnego Pana zmienił się w opiekuna i obrońcę życia, o jego przyjaźni z klanem Krasnoludków, o rozprawieniu się z kilkoma ciemiężycielami, trzęsącymi całą okolicą. W młodym serduszku Driady urodził się więc podziw i fascynacja tą postacią, zanim go jeszcze poznała osobiście. Teraz jego zainteresowanie nią i bezsprzeczny zachwyt, z jakim ją obserwował, wznieciły w niej wręcz płomień.

Tak to z młodziutkimi istotami bywa – zakochują się nagle i bez pamięci. I potrafią tym płomieniem ogrzać nawet już bardzo zaskorupiałe w rozgoryczeniu trudami życia, serca doświadczonych i mocno dojrzałych osób.

Stało się tak i tym razem. Lodowiec pozostał nad Jeziorem Leśnym tak długo, jak długo unosił się nad nim srebrzysty śpiew Leszczynowej Panienki. A kiedy odeszła, do ostatniego oddechu trzymana za smukłą dłoń przez Lodowiec i rozszumiały się żałobnie korony drzew w nadjeziornym lesie, odszedł i on, przez setki lat rozgrzewany wspomnieniem ich miłości.

 

 

Skrzynka:

Skrzynka to średni klipsiak na kordach, zawierająca metryczkę,  logbook, certyfikaty dla Trzech Pierwszych Znalazców i kolejnych Siedmiu Wspaniałych, ołówek, „oszczytko”, drobne zabawki i Geokreta Czerwone Serce.

Teren miejscami podmokły, polecamy solidne buty lub kalosze.Sugerujemy dotarcie do skrzynki od strony północnej.

 

UWAGA! Nie zapomnijcie zapisać literki, która jest umieszczona w metryczce skrzynki, potrzebnej do odczytania współrzędnych  lub hasła logowania skrzynki finałowej (przyporządkowując ją numerowi skrzynki np. M=#25).

 

W drodze do skrzyneczki możecie podjąć kesza  „Wzgórze Herta – Rezerwat” -  OP5843, który należy do ścieżki „Puszcza Zielonka”.       

 

 

Zapraszamy i życzymy udanej wycieczki oraz owocnych poszukiwań. :-)

 

 

 

 

Prosimy nie dodawać nowego logbooka i nie reaktywować skrzyneczki, lecz zgłosić w logu taką potrzebę. Dziękujemy. :-)

 

 

12.11.2018 Sprawdziliśmy stan kesza i dodaliśmy 14 certyfikatów dla kolejnych Znalazców.

27.05.2023 Nieznacznie poprawiliśmy współrzędne skrzynki.

Rules of reactivation Reaktywacja jest zabroniona i nie ma od tego wyjątków.
Read more about reactivation of geocaches here
Pictures
1