Pałac w Grzybnie jest niewątpliwie największą atrakcją wsi.  Dwór zbudowany w latach 1899-1905 dla rodziny Günter. ⇒ rodzina Güntherów Park krajobrazowy (pow. 2,88 ha) założony w I poł. XIX w., z wiązami i sosnami wejmutkami. W dolinie kanału stawy rybne.  W pałacu mieści się Zespół Szkół Rolniczych.

  DWÓR z FOLWARKIEM

...    Założenie dworskie z folwarkiem istniało tu już z pewnością w 1 poł. XVIII w., informuje o tym wizja dóbr z 1749 r.,w której opisano:

"(...) Dwór, ze wszystkim zawarciem, przyciesi około złe popruchniałe, inszych potrzeba, dachu połowa snopkami poszyta, połowa szkudłami, ale cały zły. Wchodząc do tego dworu w sieni ścian jest w lepionkę, drzwi dobre z klamką żalazną i zawiasami żelaznymi. Z tej sieni po lewej ręce jest izba pańska w blochy sosnowe (...) w tej izbie okna trzy w tafelki (...) do tych okien są dwie okiennice na zawiasach żelaznych. Kominek kapturowy dobry, piec zły (...) z tej izby alkierz w lepionkę, do którego alkierza drzwi dobre (...) podłoga dobra z tarcic, okno w tafelski (...). Z sieni idąc prosto kuchenka, drzwi do niej dobre, ognisko dobre, komin wielki niezły, z tej kuchenki jest spiżarnia (...) w której okienko w ołów oprawione. Idąc z sieni na prawa stronę, izba czeladna (...) w tej izbie okna dwa (...) z tej izby komora (...)"

Dwór oraz podwórze były ogrodzone i znajdował się tam sołek, stodoła "mielcuszek w dyle i słupy (...) owczarnia nowa w lepionkę", a ponad to chlewy, stajnia, wozownia oraz trzy stodoły.

   W latach 1881-1905 powierzchnia majątku wynosiła 309 ha, z czego 218 ha stanowiły grunty orne, 78 ha łąki i pastwiska oraz 2,8 ha lasy. Prowadzona była hodowla krów rasy holenderskiej oraz świń rasy yorkshire, produkowano paszę oraz działała krochmalnia.

   W 1907 r. obszar ziem zwiększył się do 368 ha, w tym 276 ha przeznaczono na ziemie orne, powierzchnia łąk i lasów pozostała niezmieniona. Hodowano 49 koni, 165 sztuk bydła oraz 150 świń. Podobnie przedstawiała się hodowla w latach następnych.

   W 1926 r. majątek miał 265 ha, w tym 193 ha ziemi uprawnej, 61 ha łąk i pastwisk oraz 1 ha lasów. Prowadzona była zarejestrowana hodowla bydła rasy nizinnej czarno-białej, licząca 36 sztuk.

   Założenie pałacowe - powstało ok. poł. XIX w. być może na miejscu wcześniejszego. Położone na wschodnim skraju wsi rozciągającej się wzdłóż drogi biegnącej ze wschodu na zachód, zajmuje niezbyt rozległy teren w zakolu drogi prowadzącej z Żabna do Brodnicy, wyznaczającej północną, zachodnią i południowo-zachodnią granicę założenia.
Od południa teren ograniczna lokalna droga wyprowadzająca na pola, od wschodu rozciągają się łąki opadające ku przepływającemu przez ich środek kanałowi Grzybno-Szymanowo.
Ze wspomnianej drogi prowadzą dwie bramy wjazdowe, z których jedna, usytuowana na osi drogi przebiegającej przez wieś, wiedzie do zespołu rezydencjonalnego, wypełniającego północną część założenia, druga na folwark zlokalizowany w części południowej.

Zespół rezydencjonalny zajmujący północną część założenia wypełniał park oddzielony dawniej od folwarku murowanym ogrodzeniem, z usytuowanym niegdyś w partii centralnej pałacem (dziś układ jest zatarty).
Główna, reprezentacyjna brama wjazdowa na osi elewacji frontowej pałacu prowadzi na obszerny podjazd poprzedzony owalnym gazonem.
Od drogi oddzielone metalowaym ogrodzeniem z murowanymi słupkami, w nim reprezentacyjna brama wjazdowa ujęta dwoma boniowanymi filarkami, usytuowana na osi fasady pałacu.


  PAŁAC

... zbudowany przed 1914 r. przez ówczesnego właściciela majątku Franza von Günthera z wykorzystaniem murów wcześniejszej budowli. Murowany, otynkowany, o dwukondygnacyjnej, na wysokich piwnicach zakomponowanej horyzontalnie bryle założonej na rzucie prostokąta z płytkimi ryzalitami w bocznych partiach elewacji frontowej, ryzalitem w elewacji tylnej oraz w elewacjach bocznych.

   Całość wieńczą wysokie, czterospadowe, pokryte dachówką dachy z oknami powiekowymi, oświetlającymi wysoką kondygnację poddasza. Elewacje wsparte na wysokim, kamiennym cokole mieszczącym okna płytko posadowionej kondygnacji piwnic, pokryte są tynkiem i pozbawione dziś w większości (na skutek wadliwie przeprowadzonych w ostatnich latach remontów) dekoracji architektonicznej, z której zachowały się jedynie fragmenty.Prostokątne otwory okienne, różnej wielkości i kształtu w zależności od elewacji i kondygnacji, mają układ nieregularny, zdeterminowany wykorzystaniem murów wcześniejszej budowli. Elewacja frontowa, zwrócona na zachód, z dwoma płytkimi, bocznymi ryzalitami ujmującymi wąską dosyć partię środkową, poprzedzona parterowym gankiem wspartym na dwóch parach kolumn, zwieńczonym parterowym daszkiem z trójkątnym naczółkiem w jego części środkowej.

   Elewacja tylna z trójosiowym ryzalitem w części północnej, do którego przylega parterowy przeszklony aneks oświetlający wnętrze zlokalizowanej tu sali. Przeciwwagą dla ryzalitu był pierwotnie taras lub ogród zimowy przylegający dawniej do południowej części elewacji (widoczne ślady). Przy północnej elewacji bocznej zaprojektowano jednoosiowy, zwieńczony czterospadowym daszkiem ryzalit mieszczący klatkę schodową. W jego górnej kondygnacji zachowane pozostałości dekoracji architektonicznej w formie narożnych pilastrów. W kondygnacji piętra trójosiowego ryzalitu elewacji bocznej, południowej wprowadzono rodzaj loggii wspartej na narożnym filarze.

   Wnętrze pałacu jest dziś znacznie przekształcone, zaadaptowane i przystosowane do potrzeb szkoły. Zachowały się zarysy dawnego, dwutraktowego układu z wąskim, międzytraktowym korytarzem biegnącym wzdłuż budynku. Główne wejście poprzedzone gankiem w elewacji frontowej, prowadziło dawniej do obszernego dosyć holu, łącząc się ze wspomnianym korytarzem, z którego prowadziło wejście na schody zlokalizowane w ryzaalicie południowym elewacji bocznej, w południowo-zachodnim narożu paałacu. Korytarz doprowadzał również do reprezentacyjnej sali wypełniającej kondygnację parteru ryzalitu elewacji tylnej. 
Należy zakładać, że w środkoawej części tylnego traktu znajdowały się wnętrza reprezentacyjne, w połuadniowej części parteru apartamenty prywatne właścicieli, pokoje pozostałych mieszkańców oraz gościnne na piętrze. Zaplecze magazynowo-kuchenne oraz pomieszczenia dla służby zlokalizowano w wysokich, mało zagłębionych piwnicach. W opracowaniu bryły i elewacji dostrzec można reminiscencje form barokowych. Prezentuje typ architektury schyłkowego historyzmu, w której obok form współczesnych dalekie echa form barokowych.




  PARK

... o powierzchni 2,5 ha, wypełniał północną część terenu założenia, łącząc się z sadami i ogrodami warzywnymi, zajmującymi dawniej tereny przylegające od wschodu i zachodu do folwarku. Prezentuje typ krajobrazowy z malowniczo ukształtowaną kompozycją, w której wykorzystane zostało naturalne ukształtowanie terenu wraz z przepływającym tędy kanałem oraz dwoma stawami w północno-wschodniej części parku. Teren przed elewacją frontową pałacu wypełniał podjazd poprzedzony owalnym gazonem. Stąd rozchodziły się alejki biegnące w głąb parku, łączące się tam i krzyżujące, tworzące pętle obiegające ważniejsze punkty kompozycji parkowej oraz stawy. Park założony w 2 poł. XIX w., częściowo przekształcony w pocz. XX w.


  ZESPÓŁ FOLWARCZNY

... założony w 2 poł. XIX w., być może w miejscu wcześniejszego (dziś znacznie przekształcony), zlokalizowany w południowej części założenia, graniczący dawniej od wschodu i zachodu z terenami zajmowanymi przez sady i ogrody. Znajdował się tutaj dziedziniec folwarczny w kształcie zbliżonym do litery "T", z ustawionymi wzdłuż jego boków budynkami, z których do dziś, w stosunkowo mało zmienionym kształcie, przetrwała stodoła.


  STODOŁA

... zlokalizowana przy południowym boku podwórza, zbudowana w 1889 r., murowana, założona na rzucie wydłużonego prostokąta, przykryta niskim, dwuspadowym dachem o wysuniętych okapach. Elewacje, pierwotnie pozostawione w nietynkowanej cegle, rozczłonkowane lizenami.


  DOM ZARZADCY FOLWARKU

... w niewielkiej odległości na wschód od stodoły, poza zasadniczą częścią folwarku postawiono zbudowany w drugim dziesięcioleciu XX w., współcześnie z pałacem, prezentujący zbliżony typ architektury, w którym obok współczesnych zauważyć można odniesienia do form barokowych. Jest to murowana, otynkowana, założona na rzucie zbliżonym do kwadratu budowla o zwartej, dwukondygnacyjnej bryle zwięczonej wysokim, naczółkowanym dachem pokrytym dachówką. Elewacje pozbawione dekoracji architektowicznej na skutek wadliwie przeprowadzonych remontów. Na osi elewacji frontowej, zwróconej ku zachodowi, jednoosiowy ryzalit mieszczący główne wejście, zwieńczony trójkątnym naczółkiem.

źródło:

Strona http://www.grzybno.info.pl/wies_palac.php

- Dawne budownictwo folwarczne: Majątki wielkopolskie: tom VII Powiat śremski - Maria Strzałko