Dąbrowa – dawna podłódzka wieś, obecnie osiedle w południowej części miasta, na Górnej.

Prawdopodobnie nazwa tego rejonu pochodzi od licznego drzewostanu. Dopiero w drugiej połowie XVIII wieku sprowadzono olędrów polskich i niemieckich, a na wykarczowanych polach stały Holędrów Choiński i wieś Dąbrówka, zwana też Dąbrową.

Nowo powstałe osady weszły w skład parafii Mileszki erygowanej przez Jana Bogorię Skotnickiego, arcybiskupa gnieźnieńskiego. W 1822 roku według „Tabeli miast i wsi” Dąbrowa łącznie z pojawiającą się wtedy Hutą Chojeńską liczy 322 mieszkańców i 34 domy, istniał dom kantora ewangelickiego. Pod koniec XIX wieku Dąbrowa zaczęła się niezmiernie intensywnie urbanizować.

Powstały zakłady przemysłowe, zaczęła się parcelacja lasów i pól oraz ziem należących do chłopów. W jej rezultacie powstało drugie, co do wielkości przedmieście Łodzi, którego centralnym placem był Czerwony Rynek.

W 1906 roku władze carskie włączyły do miasta sąsiadujące z nią tereny, wśród nich Dąbrówkę oraz Chojny Kolonię.

Dąbrowa została przyłączona do Łodzi w 1915 roku. Po I wojnie światowej, powstawać zaczęły na Chojnach i Dąbrowie całe osady domków jednorodzinnych oraz gospodarstw ogrodniczych, (zamieszkało tu wielu tramwajarzy). W latach 1960–1975 zbudowano wielkie osiedle mieszkaniowe.

Wywłaszczono licznych gospodarzy i ogrodników oraz wielu właścicieli domków jednorodzinnych. Pqqrojektantami osiedla w wyniku konkursu zorganizowanego przez Komitet do Spraw Urbanistyki i Architektury zostali mgr inż. Czesław Kaźmierski i mgr inż. arch. Bolesław Tatarkiewicz. Na południe od istniejącej ulicy Dąbrowskiego powstało osiedle Dąbrowa I, a na północ Dąbrowa II. Projektowane osiedle miało liczyć około 50000 mieszkańców, w tym Dąbrowa I aż 30000. Pierwsze budynki mieszkalne powstały w rejonie ulic Zapolskiej i Umińskiego w systemie szkieletowym.

Jak podaje Wikipedia:

 „Dąbrowa”

System opracowany i zastosowany na terenie Łodzi. Przewidziano w nim budowę bloków 5- i 11-kondygnacyjnych w układzie poprzecznym, z zastosowaniem rozstawu 240, 300, 360 i 400 cm. Głębokość traktu – 510 cm. Do budowy domów wykorzystywano płyty żelbetowe gr. 14 cm (stropy i ściany wewnętrzne) oraz gr. 24 cm z betonu komórkowego – ściany zewnętrzne. Elementy prefabrykowane potrzebne do budowy domów produkowano w wytwórniach poligonowych (m.in. w nieistniejącej już fabryce domów przy ul. Dąbrowskiego, na osiedlu Dąbrowa). W tej technologii budowano zarówno wielkie osiedla (np. Dąbrowa, Zarzew, Teofilów, Karolew), jak i niewielkie zespoły mieszkaniowe stanowiące uzupełnienie istniejącej już zabudowy (np. okolice ul. Lutomierskiej).

Otwierajcie tylko od dołu. Nie ma sensu otwierac góry.

Parking macie przy Action ;)

Proszę o niepodejmowanie po zmroku z uwagi na własne bezpieczeństwo ponieważ teren wyposażony jest w liczne studzienki oraz inne miejsca gdzie łatwo doznać uszczerbku na zdrowiu. Rzucacie się w oczy z pobliskich bloków jak i zakładów.