Największy na świecie niekomercyjny serwis geocachingowy
GeoŚcieżki - skupiające wiele keszy
Ponad 1000 GeoŚcieżek w Polsce!
Pełne statystyki, GPXy, wszystko za darmo!
Powiadomienia mailem o nowych keszach i logach
Centrum Obsługi Geokeszera wybierane przez Społeczność
100% funkcjonalności dostępne bezpłatnie
Przyjazne zasady publikacji keszy
Musisz być zalogowany, by wpisywać się do logu i dokonywać operacji na skrzynce.
stats
Zobacz statystykę skrzynki
Tobruk w Alexandrahutte - OP8RKX
Kolejny zapomniany tobruk
Właściciel: Jacek.T
Ta skrzynka należy do GeoŚcieżki!
Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: 33 m n.p.m.
 Województwo: Polska > zachodniopomorskie
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Mikro
Status: Gotowa do szukania
Data ukrycia: 12-04-2018
Data utworzenia: 12-04-2018
Data opublikowania: 12-04-2018
Ostatnio zmodyfikowano: 21-04-2018
29x znaleziona
0x nieznaleziona
0 komentarze
watchers 0 obserwatorów
41 odwiedzających
20 x oceniona
Oceniona jako: znakomita
Musisz się zalogować,
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Atrybuty skrzynki

Można zabrać dzieci  Dostępna rowerem  Szybka skrzynka  Umiejscowiona na łonie natury, lasy, góry itp  Miejsce historyczne 

Zapoznaj się z opisem atrybutów OC.
Opis PL

Zimą 1944/45 do Polanowa została skierowana 15 Dywizja Grenadierów SS z Legionu Łotewskiego. Mieli oni bronić okolic pozycji mobilizacyjnej Wału Pomorskiego, gorączkowo rozbudowywanej od jesieni 1944. Przy budowie pracowali mieszkańcy, żołnierze Wehrmachtu i Waffen SS, robotnicy przymusowi z Polski i ZSRR oraz liczni jeńcy wojskowi, w tych okolicach zwłaszcza Francuzi i Belgowie.

Kopano transzeje i rowy przeciwczołgowe, przygotowywano działobitnie i lądowiska. Podstawowym typem bunkra był tzw. Tobruk, czyli Ringstand 58c, stosunkowo tani i łatwy w budowie, a jednocześnie całkiem skuteczny i bardzo trudny do zniszczenia. Co ciekawe, sam bunkier był konstrukcją włoską, z którą niemieccy inżynierowie zapoznali się w Tobruku. Od 1942 był on masowo budowany, zarówno na Wale Atlantyckim jak i na wschodnich liniach obrony III Rzeszy. Budowa zajmowała 25 dni i potrzebowano 11 m3 betonu. Schron wkopany był w ziemię i ponad jej poziom wystawał jedynie strop przedziału bojowego z otworem do prowadzenia ognia przez km (MG 34 lub MG 42), ręczną broń przeciwpancerną, ewentualnie niewielkie moździerze . W przypadku zagrożenia strzelec chował się we wnętrzu schronu. Wejście prowadziło przez boczny otwór w ścianie schronu, poprzez wykop. Zaletą schronu były małe rozmiary, znacznie utrudniające jego wykrycie i zniszczenie. Także niskie koszty budowy i prosta konstrukcja w porównaniu do tradycyjnych schronów sprzyjały powszechnemu ich stosowaniu jako elementów fortyfikacji polowych i uzupełnienie fortyfikacji stałych.

Obecnie przedpole naszego Tobruka pokryte jest około 60-letnim lasem, więc wiosną 1945 była tu otwarta przestrzeń. Strzelec mógł kontrolować szosę od Polanowa do Sławna, most na Grabowej oraz rozległą dolinę tej rzeki. W pobliżu znajduje się jeszcze kilka gotowych bunkrów lub wykopów pod planowane.

Co ciekawe, przed wojną mniej więcej w tym miejscu istniała szkoła, czyli bunkier znajdował się na jej podwórku.

Dodatkowe informacje
Musisz być zalogowany, aby zobaczyć dodatkowe informacje.