Podgrodzie długo było enklawą dla dzieci i młodzieży; do 1973 roku funkcjonowało jako Miasteczko Dziecięce, a w latach 1973 –2001 jako placówka oświatowa. W 1981 roku władze oświatowe dopuściły możliwość nauczania religii w ośrodkach zamkniętych, ale dopiero przemiany ustrojowe w kraju, po wyborach 1989 roku, umożliwiły odprawianie Mszy Świętych na terenie Specjalnego Ośrodka Szkolno–Wychowawczego, początkowo Msze Święte odbywały się na korytarzu tzw. małej szkoły, co niedzielę wyznaczona rodzina ustawiała na korytarzu stoły, które zastępowały ołtarz i wystawiała krzesełka z klas. Naczynia liturgiczne przywoził ze sobą ksiądz; a po Mszy wszystko przywracano do pierwotnego stanu, gdyż od poniedziałku odbywały się lekcje. Lichtarze, krzyż, mszał, ornat przechowywane były w pokoju nauczycielskim. Widząc niedogodności tej sytuacji Ryszard Gonet wyszedł z inicjatywą, do Kurii Biskupiej i ks. proboszcza, przeznaczenia jednego z budynków mieszkalnych w Podgrodziu na kościół. Ostatecznie dyrekcja Ośrodka: mgr Andrzej Janiak, mgr inż. Edward Kopala i mgr Dariusz Korda oraz Kuratorium Oświaty, wyraziło zgodę na przekształcenie pierwszego, przy bramie wjazdowej, budynku gospodarczego na kościół.
Całą historię kościoła można przeczytać tutaj
Szukaj kesza po lewej stronie wejścia do kościoła.