Hipolit Wawelberg dziewiętnastowieczny polski finansista pochodzenia żydowskiego i takiegoż wyznania, filantrop i działacz społeczny, współwłaściciel Domu Bankowego Hipolit Wawelberg w Warszawie i Petersburgu. Brał udział w powstaniu styczniowym po którym udał wyemigrował na studia do Berlina. Do Warszawy jednak powrócił, by rozkręcić finansowy biznes i zbić niezłą fortunę. 

Hipolit był również wielkim, polskim patriotą. Fundował ochronki, szpitale, wydawnictwa, szkoły i muzea, będące w istocie instytucjami oświatowymi, prowadzącymi kursy i warsztaty. W jego szkołach mówiono po polsku, mimo że w zaborze rosyjskim używanie polskiego było zabronione.

Z okazji pięćdziesiątej rocznicy założenia swojego banku Wawelberg podarował 300 tys. rubli na rzecz budowy tanich mieszkań  dla ubogiej inteligencji przy ulicy Ludwiki (tam już jest fajna skrzynka) oraz dla robotników w rejonie dzisiejszych ulic Wawelberga, Górczewskiej i Działdowskiej zwane Kolonią Wawelberga i te właśnie chcę wam pokazać. 

Kolonię wybudowano w latach 1898 – 1900. Składały się na nią trzy wielkie kamienice, solidne, z mocnymi stropami (dlatego przetrwały Powstanie Warszawskie), z angielskimi piecami, dużymi oknami. W dodatkowych dwóch budynkach socjalnych mieściły się łaźnia (gdzie znajdowały się wanny, prysznice, a nawet sauna) i pralnia, a w drugim szkoła, ochronka dla dzieci (dawne przedszkole) i sala zebrań. Pomiędzy kamienicami zasadzone zostały drzewa. Pozostały teren podzielono na dwie części: z jednej strony znajdował się dom przedpogrzebowy (aby zmarły nie oczekiwał w mieszkaniu na pochówek, co było wtedy powszechne), a z drugiej, ufundowany przez Wilhelma Raua, plac zabaw. W budynku frontowym mieściło się pięć sklepów: wędliniarski, spożywczy, mydlano–nafciany, mleczarski i jatka. Na terenie osiedla był też skład węgla i boisko piłkarskie. Mieszkańcami osiedla opiekował się lekarz, kontrolował również czystość mieszkań. Na miejscu była przychodnia i izolatka. Działka została zabudowana w 1/3, podczas gdy normą było wykorzystywanie pod zabudowę 80% terenu. Dzięki temu wszyscy mieli dostęp do światła i powietrza.

Hipolitowi Wawelbergowi przyświecała myśl o zgodnym współistnieniu ludzi różniących się pochodzeniem, wyznaniem i statusem społecznym. Gorąco wierzył, że wspólne zamieszkanie „pod jednym dachem” zlikwiduje antagonizmy rasowe i wyznaniowe, zatrze różnice społeczne, a przez to przyczyni się do budowania polskiej, przyszłej państwowości.

Czy mu się to udało? Na to pytanie odpowiedzieć musicie sobie sami. 

Ciekawostki:

• W jednej z kamienic kolonii znajduje się zakład cukierniczy o bardzo długiej tradycji, ponoć miłośnikiem jego  wyrobów był sam Marszałek Piłsudski, który posyłał po nie aż z Sulejówka... Wiem, że reklamy na opencaching.pl są zakazane, ale naprawdę warto spróbować "pączka od Zagoździńskiego", bo to żywa tradycja. Rokrocznie, w tłusty czwartek kolejka chętnych po pączka ciągnie się na kilkadziesiąt metrów. Spójrz jak nazywa się skwerek na którym ukryty jest kesz. 
• Obecnie Kolonia Wawelberga to najstarsze istniejące osiedle mieszkaniowe w Warszawie.
• Na osiedlu po raz pierwszy w Warszawie zastosowano zsypy na śmieci. 

Źródła:

• http://koloniawawelberga.pl/
• https://pl.wikipedia.org/wiki/Hipolit_Wawelberg
• http://muzeumwoli.muzeumwarszawy.pl/wola-wawelbergow/
• http://bywajtu.pl/uzytkownik/idb/temat/tablica-glowna-1/kolonia-wawelberga-w-warszawie/
• http://www.iwaw.pl/obiekt.php?p=572537837 

Kesz:

Większe mikro (z recyclingu oczywiście, jak wszystkie moje skrzynki) ukryte pod kamieniem. Będąc na miejscu nie będziecie mieć wątpliwości o jaki kamień chodzi.

W środku mikrusika znajdziecie mikro certyfikaty.